De 7 nieuwe wereldwonderen: op kaart en foto

De Chinese Muur strekt zich uit over meer dan 20.000 kilometer door Noord-China en verbindt wachttorens, vestingen en verdedigingswerken uit verschillende dynastieën. Deze monumentale grensverdediging werd gedurende twee millennia gebouwd, waarbij de bekendste delen uit de Ming-dynastie stammen. De muur doorkruist verschillende landschappen van woestijnen tot bergen en diende ter bescherming tegen nomadische volken uit het noorden terwijl handelsroutes werden gecontroleerd.

Petra werd in de 4e eeuw v.Chr. gesticht door de Nabateeërs in een droge vallei in het zuiden van Jordanië. De archeologische site bevat enkele honderden bouwwerken die rechtstreeks in de rode zandsteenrotsen zijn uitgehouwen. De Schatkamer, Al-Khazneh, diende waarschijnlijk als koninklijk graf. De Siq, een natuurlijke rotskloof van ongeveer 1,2 kilometer lang, vormt de hoofdingang van de stad. Petra functioneerde als een belangrijk handelscentrum dat karavanen uit Arabië, Egypte en het Middellandse Zeegebied met elkaar verbond. De stad beschikte over een geavanceerd waterbeheersysteem met kanalen, waterreservoirs en dammen.

Het Colosseum werd gebouwd tussen 72 en 80 na Christus onder de keizers Vespasianus en Titus. Dit elliptische amfitheater meet 189 meter in de lengte en 156 meter in de breedte. De gevel met vier verdiepingen bereikt een hoogte van 48 meter. Het monument beschikte over een complex systeem van gangen en ondergrondse kamers waar gladiatoren en wilde dieren werden bewaard voor het gevecht. Toeschouwers kwamen binnen via 80 verschillende ingangen, wat een snelle evacuatie mogelijk maakte. Het Colosseum diende bijna 500 jaar als locatie voor openbare evenementen.

Chichén Itzá is een uitgestrekt archeologisch terrein in noordelijk Yucatán, gebouwd door de Maya tussen de 6e en 13e eeuw. Het complex beslaat meerdere vierkante kilometers en bevat talrijke bouwwerken, waaronder de 30 meter hoge Kukulcán-piramide, ook bekend als El Castillo, met vier trappen van elk 91 treden. Het astronomisch observatorium El Caracol toont de geavanceerde kennis van de Maya op het gebied van hemelwaarneming. Het Grote Balspelveld meet 168 meter in de lengte en heeft stenen ringen op zeven meter hoogte. De Tempel van de Krijgers met zijn zuilengalerijen en de Tzompantli, een platform versierd met schedel reliëfs, documenteren het militaire en ceremoniële belang van de stad.

Machu Picchu is een 15e-eeuwse Inca-citadel gebouwd op een rotsachtige bergkam op 2.430 meter boven zeeniveau in de Peruaanse Andes. De site bevat ongeveer 200 stenen structuren, waaronder woongebouwen, tempels, opslagfaciliteiten en landbouwterrassen. De Amerikaanse archeoloog Hiram Bingham bracht de site in 1911 onder internationale aandacht. De architectuur toont geavanceerde Inca-bouwtechnieken, met nauwkeurig gesneden stenen blokken die zonder mortel op elkaar passen. De citadel ligt tussen de toppen van Huayna Picchu en Machu Picchu Mountain en verbindt met het Inca Trail-netwerk.

De Taj Mahal staat aan de zuidelijke oever van de Yamuna-rivier als een monumentaal mausoleum gebouwd van wit marmer. Keizer Shah Jahan gaf opdracht voor dit gedenkteken tussen 1631 en 1643 ter ere van zijn overleden vrouw Mumtaz Mahal. Het bouwwerk combineert Perzische, islamitische en Indiase architectonische elementen in zijn symmetrische ontwerp. De centrale koepel bereikt een hoogte van 73 meter en wordt geflankeerd door vier minaretten. De buitenmuren tonen gedetailleerd inlegwerk met halfedelstenen en kalligrafische inscripties uit de Koran.

Dit standbeeld van Christus de Verlosser rijst 38 meter hoog op de top van de Corcovado-berg en kijkt uit over Rio de Janeiro vanaf een hoogte van 710 meter. Het monumentale beeldhouwwerk werd tussen 1922 en 1931 gebouwd naar ontwerpen van ingenieur Heitor da Silva Costa en beeldhouwer Paul Landowski. De spanwijdte van de armen bedraagt 28 meter. Het standbeeld is opgetrokken uit gewapend beton en bekleed met speksteentegels. Het vertegenwoordigt het christelijk geloof en dient als symbool van de stad en van Brazilië als geheel.

De piramide van Cheops werd rond 2560 voor Christus gebouwd als koninklijke graftombe voor farao Cheops. Dit monumentale bouwwerk is het oudste en enige overgebleven van de zeven wereldwonderen van de oudheid. De piramide bereikte oorspronkelijk een hoogte van ongeveer 146 meter en bestaat uit ongeveer 2,3 miljoen stenen blokken. Tijdens de selectie van de zeven nieuwe wereldwonderen werd de piramide uit de stemming teruggetrokken en aangewezen als erekandidaat. De piramide diende als laatste rustplaats voor de farao en was ontworpen om zijn overgang naar het hiernamaals te vergemakkelijken.

Stonehenge is een prehistorisch monument op de vlakte van Salisbury dat bestaat uit meerdere concentrische steencirkels. De structuur werd gebouwd tussen 3000 en 1600 voor Christus in verschillende bouwfasen. De massieve sarsenstenen wegen tot 25 ton, terwijl de kleinere blauwstenen werden getransporteerd vanuit de Preseli Hills in Wales. De astronomische uitlijning van het monument wijst op verbindingen met zonnen maancycli. Archeologen vermoeden dat er religieuze ceremonies en begrafenisrituelen plaatsvonden op deze locatie. Stonehenge is een UNESCO-werelderfgoedlocatie en ontvangt jaarlijks meer dan een miljoen bezoekers.

De Akropolis van Athene verheft zich op een 156 meter hoog rotsplateau boven de Griekse hoofdstad. Het Parthenon, de belangrijkste tempel van het complex, werd tussen 447 en 432 voor Christus gebouwd onder Perikles en was gewijd aan de stadgodin Athena. Het terrein omvat andere bouwwerken zoals de Propyleeën, het Erechtheion en de Athena Nike-tempel. Tijdens de klassieke periode diende de Akropolis als religieus en politiek centrum van Athene. De Dorische zuilen en friezen van het Parthenon tonen het architectonische meesterschap van antieke bouwers. Tegenwoordig is de Akropolis een UNESCO-werelderfgoed en documenteert het de culturele betekenis van het oude Griekenland.

De Hagia Sophia werd in 537 gebouwd onder keizer Justinianus als christelijke kerk en diende meer dan een millennium als hoofdkerk van het Byzantijnse Rijk. Na de Osmaanse verovering van Constantinopel in 1453 werd het gebouw omgevormd tot een moskee. In 1935 besloot de Turkse Republiek de Hagia Sophia om te vormen tot een museum, voordat het in 2020 opnieuw de status van moskee kreeg. De structuur kenmerkt zich door zijn monumentale koepel, die rust op vier pijlers en een diameter van meer dan 30 meter heeft.

Angkor is een uitgestrekt archeologisch terrein in het noordwesten van Cambodja dat de overblijfselen bevat van de Khmer-beschaving uit de 9e tot 15e eeuw. Het centrum van deze oude hoofdstad is de tempel van Angkor Wat, een hindoeïstisch monument uit de 12e eeuw dat later werd omgebouwd tot een boeddhistische tempel. Het gehele gebied beslaat meer dan 400 vierkante kilometer en omvat honderden tempels, waaronder Bayon met zijn reusachtige stenen gezichten en Ta Prohm waar eeuwenoude bomen zich met de ruïnes vervlechten. De hydraulische systemen met hun waterreservoirs en kanalen tonen de geavanceerde techniek van dit tijdperk.

De Moai van Paaseiland zijn monumentale stenen beelden uitgehouwen uit vulkanische tufsteen tussen de 13e en 16e eeuw door de Polynesische Rapa Nui-beschaving. Deze beelden, die tot 10 meter hoog worden, stellen overleden voorouders voor die vereerd werden als tussenpersonen tussen de aardse en spirituele wereld. De meeste Moai werden uitgehouwen in de steengroeve Rano Raraku en vervolgens over het eiland vervoerd om opgericht te worden op stenen platforms genaamd Ahu. Tegenwoordig vormen ongeveer 900 van deze monumenten een van de belangrijkste archeologische getuigenissen van de Stille Oceaan.

Timboektoe werd gesticht in de 5e eeuw en ontwikkelde zich tussen de 13e en 16e eeuw tot een belangrijk centrum voor handel en geleerdheid in West-Afrika. De stad herbergt verschillende moskeeën van leem, waaronder de Djinguereber-moskee en de Sankoré-moskee, die functioneerden als universiteiten. Timboektoe diende als knooppunt voor de trans-Sahara-handel in goud, zout en slaven. De stad bewaart duizenden manuscripten over astronomie, wiskunde, geneeskunde en islamitische rechtsgeleerdheid. Deze teksten documenteren de wetenschappelijke en literaire traditie van de regio.

Het Alhambra is een paleis- en vestingcomplex van Moorse oorsprong waarvan de bouw begon in 1333 onder de Nasridische heersers van Granada. Het monument combineert militaire architectuur met koninklijke residenties en vertegenwoordigt de laatste bloeiperiode van de islamitische cultuur op het Iberisch schiereiland. Het terrein omvat verschillende paleizen, tuinen en vestingmuren die zich uitstrekken over de Sabika-heuvel. De Nasridenpaleizen tonen de verfijning van de islamitische bouwkunst door hun geometrische patronen, stucwerk en kalligrafieën. Het Alhambra diende als regeringszetel van het Emiraat Granada tot de verovering van de stad in 1492.

Het Kremlin van Moskou is een versterkt complex waarvan de eerste structuren in 1156 werden gebouwd. Na een brand vond in 1561 een uitgebreide wederopbouw plaats onder Ivan de Verschrikkelijke. Dit complex dient al eeuwenlang als centrum van de Russische staatsmacht en herbergt officiële residenties, administratieve gebouwen en diverse belangrijke kathedralen. De rode bakstenen muren strekken zich uit over 2,2 kilometer en omvatten twintig torens van verschillend ontwerp. Binnen de muren bevinden zich het Grote Kremlinpaleis, de Wapenrusting met historische collecties, de Ontslapingskathedraal en andere religieuze bouwwerken.

Kiyomizu-dera werd gesticht in 778 en volledig herbouwd in 1633 na een brand. Deze boeddhistische tempel behoort tot de Hosso-school en dankt zijn naam aan de Otowa-waterval, waarvan het water als zuiver wordt beschouwd. De hoofdhal van de tempel beschikt over een houten platform dat zich 13 meter boven de heuvel uitstrekt, ondersteund door 139 pijlers die zonder een enkele spijker met elkaar zijn verbonden. Deze bouwtechniek toont de traditionele Japanse timmermanskunst aan. Het tempelcomplex omvat verschillende gebouwen, pagodes en heiligdommen die zich bevinden in de beboste heuvels ten oosten van Kyoto.

Slot Neuschwanstein werd tussen 1869 en 1886 gebouwd in opdracht van koning Ludwig II van Beieren. Het bouwwerk staat op een rotsformatie boven het dorp Hohenschwangau en belichaamt de romantische idealen van de 19e eeuw. De architectuur is geïnspireerd op middeleeuwse burchten, met torens, kantelen en binnenplaatsen. De binnenvertrekken tonen uitgebreide muurschilderingen met scènes uit Germaanse legenden en de wereld van Richard Wagner. De troonzaal in Byzantijnse stijl en de zangerskamer behoren tot de belangrijkste ruimtes. Het gebouw bleef onvoltooid na het overlijden van Ludwig II in 1886. Tegenwoordig behoort het slot tot de meest bezochte bezienswaardigheden van Duitsland en diende het als inspiratie voor verschillende sprookjeskastelen.

Het Vrijheidsbeeld werd in 1886 door Frankrijk aan de Verenigde Staten geschonken en staat op Liberty Island in de haven van New York. De Franse beeldhouwer Auguste Bartholdi ontwierp het 46 meter hoge koperen beeld, terwijl Gustave Eiffel het interne ijzeren raamwerk construeerde. Dit beeld stelt Libertas voor, de Romeinse godin van de vrijheid, die een fakkel in haar rechterhand houdt en een tablet met de datum van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring in haar linkerhand. Het monument dient sinds de onthulling als symbool van vrijheid en democratie en verwelkomde miljoenen immigranten die in de Verenigde Staten aankwamen.

De Eiffeltoren werd tussen 1887 en 1889 gebouwd door Gustave Eiffel voor de Wereldtentoonstelling en bereikt een hoogte van 324 meter. Deze constructie van smeedijzer bestaat uit 18.000 metalen onderdelen verbonden door 2,5 miljoen klinknagels. De toren diende oorspronkelijk als toegangsboog tot de tentoonstelling en zou na twintig jaar worden afgebroken. Vandaag ontvangt hij jaarlijks meerdere miljoenen bezoekers en biedt panoramische uitzichten over Parijs vanaf zijn drie observatieniveaus. De structuur vertegenwoordigt de technische mogelijkheden van het industriële tijdperk.

Het Sydney Opera House werd geopend in 1973 en is ontworpen door de Deense architect Jørn Utzon. Gelegen op Bennelong Point in de haven van Sydney, wordt dit gebouw beschouwd als een van de belangrijkste architectonische werken van de 20e eeuw. De karakteristieke dakconstructie bestaat uit meerdere schelpvormige segmenten bedekt met meer dan een miljoen witte keramische tegels. Het operagebouw herbergt verschillende zalen, waaronder de Concert Hall met 2.679 zitplaatsen en het Joan Sutherland Theatre voor opera- en balletvoorstellingen. Jaarlijks vinden hier meer dan 1.500 voorstellingen plaats voor ongeveer 1,2 miljoen bezoekers.