Taj Mahal

Deze collectie presenteert belangrijke architectonische werken uit verschillende periodes en continenten. Van middeleeuwse kathedralen tot hedendaagse wolkenkrabbers documenteert de selectie de technische en esthetische ontwikkeling van gebouwontwerp. De vermelde gebouwen werden gecreëerd door invloedrijke architecten en hebben de evolutie van moderne architectuur gevormd. De lijst omvat religieuze structuren zoals gotische kerken en kloosters, openbare voorzieningen zoals musea en concertzalen, en woongebouwen die nieuwe bouwstandaarden hebben vastgesteld. Elk gebouw toont bijzondere constructieve oplossingen of stilistische kenmerken die bijdragen aan het begrip van architectuurgeschiedenis. De selectie biedt inzichten in verschillende bouwstijlen, materialen en constructiemethoden.

Deze verzameling brengt opmerkelijke koepels en domes samen van alle continenten, getuigen van diverse bouwtradities die zich uitstrekken van het Vaticaan tot Australië, Rusland tot de Verenigde Arabische Emiraten. Van de beroemde koepel van de Sint-Pietersbasiliek in Rome tot de gekleurde koepels van de Sint-Salvator-Kerk op het Bloed in Sint-Petersburg, van de renaissancedome van de kathedraal van Florence tot de gietijzeren koepel van het Amerikaanse Capitool in Washington, vertelt elk gebouw een bijzonder verhaal en weerspiegelt het de ambities van zijn tijd. Deze structuren bestrijken meerdere eeuwen van bouwkundige innovatie en vervullen diverse functies: religieuze gebouwen zoals de Sheikh Zayed-moskee of de Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van de Vrede in Ivoorkust, civiele gebouwen zoals de Radcliffe Camera in Oxford of het Expositiegebouw in Australië, en zelfs thermale baden zoals de Széchenyibaden in Boedapest. Elke koepel illustreert bouwtechnieken en esthetische keuzes die specifiek zijn voor haar cultuur, en biedt inzicht in de vaardigheden die nodig waren om deze monumentale overdekkingen te realiseren.

Van luchtballonvaarten in Cappadocië tot gondels in Venetië, deze locaties vormen decors voor stellen. De selectie strekt zich uit van de Blue Lagoon tot de Taj Mahal, van de stranden van de Malediven tot de wijngaarden van Napa Valley.

Deze archeologische vindplaatsen documenteren de ontwikkeling van menselijke beschavingen over duizenden jaren. Ze variëren van de oudst bekende tempelstructuren zoals Göbekli Tepe in Turkije, gedateerd rond 9500 v.Chr., tot de bewaard gebleven overblijfselen van Pompeii, bevroren in de tijd door een vulkaanuitbarsting in 79 n.Chr. Elke locatie biedt inzicht in de technische vaardigheden, religieuze overtuigingen en sociale structuren van vroegere culturen.

Van de hoogste toppen tot kustrotsen brengt deze collectie geografisch belangrijke observatiepunten op alle continenten samen. De locaties bieden uitzicht op bergketens, watervallen, woestijnen, oceanen en opmerkelijke architectonische constructies. De selectie omvat de Grote Muur bij Peking, de Cliffs of Moher boven de Atlantische Oceaan, de Grand Canyon in Arizona en de Mount Everest op de grens tussen Nepal en Tibet. Onder de watervallen bevinden zich de Iguazú-watervallen tussen Brazilië en Argentinië, de Victoriawatervallen tussen Zambia en Zimbabwe en de Niagarawatervallen tussen Canada en de Verenigde Staten. De piramides van Gizeh, het Alhambra in Granada en de Taj Mahal in Agra tonen belangrijke architectonische prestaties uit verschillende tijdperken. Natuurlijke formaties zoals Uluru in de Australische outback, Halong Bay in Vietnam, Banff National Park in de Canadese Rockies en de Noorse fjorden demonstreren de geologische diversiteit van de aarde. Andere locaties zijn Santorini in de Egeïsche Zee, het Amazoneregenwoud, Horseshoe Bend aan de Colorado River, Petra in Jordanië, de Kilimanjaro in Tanzania, het Fitz Roy-gebergte in Patagonië en het Plitvice-merenpark in Kroatië.

Deze collectie omvat oude stenen monumenten en heilige plaatsen van over de hele wereld, van de Moai op Paaseiland tot de Chinese Muur. De structuren vertegenwoordigen millennia van menselijke techniek en omvatten religieuze tempels, vestingwerken, grafplaatsen en astronomische installaties. Veel van deze locaties behouden vandaag de dag culturele betekenis voor lokale gemeenschappen. Voorbeelden zijn prehistorische sites zoals Göbekli Tepe in Turkije en Skara Brae op de Orkney-eilanden, naast monumentale bouwwerken zoals het Parthenon in Athene, Angkor Wat in Cambodja en de piramides van Gizeh in Egypte. De collectie bevat ook minder bekende schatten zoals de Megalithische Tempels van Malta, Nan Madol in Micronesië en Groot-Zimbabwe. Deze sites bieden inzicht in oude culturen, religieuze gebruiken en architectonische prestaties die bezoekers van over de hele wereld blijven aantrekken.

In 2007 organiseerde de Stichting Nieuwe Zeven Wereldwonderen, geleid door de Zwitserse zakenman Bernard Weber in samenwerking met het marketingbedrijf Deureka, een wereldwijde stemming waarvan de resultaten op 7 juli in Lissabon werden bekendgemaakt. Dit project, dat vooral in India en China veel succes had, leidde tot de benoeming van zeven monumenten die verschillende beschavingen en tijdperken vertegenwoordigen, van de oudheid tot de 20e eeuw. UNESCO verklaarde in een verklaring dat zij niet bij dit evenement betrokken is, in tegenstelling tot wat veel stemmers dachten. De uiteindelijke selectie omvat locaties op alle continenten: de Chinese Muur, een verdedigingssysteem dat over meerdere eeuwen is gebouwd; Petra in Jordanië, een Nabateïsche stad uit de 4e eeuw voor Christus, uitgehouwen uit roze-rots; het Colosseum in Rome, een amfitheater uit de eerste eeuw dat 50.000 toeschouwers kan herbergen; Chichén Itzá in Mexico, een Maya-site die de astronomische kennis van deze beschaving aantoont; Machu Picchu in Peru, een Inca-stad uit de 15e eeuw, gelegen op 2.430 meter hoogte; de Taj Mahal in India, een wit marmeren mausoleum dat tussen 1631 en 1643 werd gebouwd; en het standbeeld van Christus Reddende in Rio de Janeiro, een 38 meter hoog monument dat in 1931 werd ingewijd. De piramide van Khéops, het enige nog bestaande wereldwonder uit de oudheid, werd uit de stemming gehaald en aangewezen als ere-wonder. De 21 kandidaat-locaties werden geselecteerd door een commissie van architecten van vijf continenten, onder voorzitterschap van Federico Mayor, voormalig directeur-generaal van UNESCO. De criteria omvatten esthetiek, architectonische prestaties en historische relevantie. Elk monument moest door mensen zijn gebouwd, vóór het jaar 2000 zijn voltooid en in een acceptabele staat van behoud verkeren. Deze collectie geeft een overzicht van alle monumenten en maakt het mogelijk om hun locatie en foto te bekijken via de fiches van elk van hen.