Sicilië combineert Griekse tempels, Romeinse mozaïeken en Normandische kerken op een eiland op het kruispunt van Europa en Afrika. De archeologische vindplaatsen documenteren meer dan tweeduizend jaar geschiedenis, van de Dorische zuilen in Agrigento tot de Byzantijnse koepels in Palermo. Deze verzameling omvat de tempel van Concordia, waarvan de bewaard gebleven structuur tot de beste voorbeelden van Griekse architectuur buiten Griekenland behoort, en de Villa Romana del Casale met zijn uitgebreide vloermozaïeken uit de vierde eeuw. De regio biedt ook natuurlijke locaties zoals de actieve vulkaan Etna en kustreservaten zoals Zingaro. Palermo toont meerdere tijdperken tegelijk, van het middeleeuwse Palazzo dei Normanni tot het negentiende-eeuwse Teatro Massimo. Syracuse bewaart zijn antieke verleden op het eiland Ortigia en in de necropolis van Pantalica, terwijl steden als Modica en Cefalù middeleeuwse oude wijken en Normandische kathedralen presenteren. De Eolische Eilanden vullen het vasteland aan met vulkanische landschappen en de actieve Stromboli.
Dit oude Griekse terrein strekt zich uit over 1.300 meter en bevat acht tempels uit de 5e eeuw v.Chr. Het complex toont Dorische architectuur uit de periode van Griekse kolonisatie in Sicilië en behoort tot de best bewaarde Griekse tempelcomplexen buiten het Griekse vasteland. De tempels staan op een bergkam ten zuiden van Agrigento en documenteren de architectonische prestaties van de oude Griekse nederzetting Akragas.
Deze vulkaan bereikt een hoogte van 3326 meter en vertoont regelmatige erupties met lavastromen en aswolken. De Etna heeft het landschap van oostelijk Sicilië al millennia gevormd en vruchtbare bodems gecreëerd door zijn vulkanische activiteit die wijnbouw en landbouw ondersteunen.
De kathedraal van Palermo combineert Normandische, Arabische en barokke bouwstijlen en bevat koninklijke graven uit de 12e eeuw. Deze kathedraal verenigt verschillende architectonische invloeden die de complexe geschiedenis van Sicilië weerspiegelen, van Normandische heerschappij via Arabische periodes tot latere barokke aanpassingen. De koninklijke graven bevatten de stoffelijke resten van verschillende Normandische en Hohenstaufen-heersers, waaronder keizer Frederik II en koning Roger II, centrale figuren in de middeleeuwse Siciliaanse geschiedenis.
Dit paleis dient sinds de 9e eeuw als zetel van de macht in Palermo en combineert Arabische, Normandische en Byzantijnse architectuurelementen. De Cappella Palatina binnenin toont gouden mozaïeken uit de 12e eeuw, terwijl de koninklijke vertrekken inzicht geven in de Normandische heerschappij over Sicilië. Het Palazzo dei Normanni huisvest nu het Siciliaanse Regionale Parlement en documenteert meer dan duizend jaar politieke geschiedenis van het Emiraat tot de Italiaanse eenwording.
Deze Normandische kathedraal in Monreale geldt als belangrijk voorbeeld van middeleeuwse architectuur in Sicilië en toont 6340 vierkante meter aan twaalfde-eeuwse mozaïeken met bijbelse taferelen en heiligen, vervaardigd uit gouden tessera die wanden en gewelven in het interieur bedekken.
Dit operagebouw geopend in 1897 telt 1300 zitplaatsen in een neoklassiek gebouw van zeven verdiepingen dat behoort tot de historische sites van Sicilië en het architectonisch erfgoed van de regio uit de 19e eeuw vertegenwoordigt.
Deze Romeinse villa uit de vierde eeuw herbergt 3500 vierkante meter vloermozaïeken die tot de best bewaarde van hun soort in het Middellandse Zeegebied behoren. De afbeeldingen tonen jachtscènes, mythologische figuren en taferelen uit het dagelijks leven uit de late oudheid. De Villa Romana del Casale documenteert de rijkdom en de artistieke standaarden van de Romeinse elite in Sicilië en biedt inzicht in de wooncultuur van deze periode.
Deze kathedraal uit de 12e eeuw combineert Normandische architectuur met Byzantijnse elementen en toont een van de belangrijkste Christus Pantocrator-mozaïeken van Sicilië. De twee massieve torens van de westelijke gevel beheersen de skyline van Cefalù, terwijl de gouden mozaïeken binnen de artistieke synthese documenteren die tijdens de Normandische heerschappij ontstond. De kerk maakt deel uit van de UNESCO-werelderfgoedlijst van Arabisch-Normandische monumenten in Sicilië.
Deze Dorische tempel in de Vallei der Tempels behoort tot de best bewaarde Griekse tempels wereldwijd en dateert uit de 5e eeuw v. Chr. Het bouwwerk bleef grotendeels intact omdat het in de 6e eeuw werd omgebouwd tot christelijke kerk. De 34 zuilen en de volledig behouden architraaf tonen de klassieke verhoudingen van de Griekse architectuur.
Dit natuurreservaat beslaat de noordwestkust van Sicilië en strekt zich uit over 7 kilometer onbebouwde kustlijn tussen San Vito Lo Capo en Scopello. Het Zingaro Natuurreservaat beschermt mediterrane vegetatie, kalksteenkliffen en verschillende toegankelijke baaien. Wandelpaden verbinden de stranden en voeren door gebieden met endemische plantensoorten en wilde dieren.
Deze kalksteengrot in de Latomiëngroeve van Syracuse kreeg haar naam van de schilder Caravaggio, die de vorm vergeleek met een menselijk oor. De grot is 23 meter hoog en reikt 65 meter diep de rots in. De akoestiek versterkt zelfs zwakke geluiden, wat aanleiding gaf tot legendes dat de tiran Dionysius haar gebruikte om gevangenen af te luisteren.
Dit eiland in het hart van Syracuse verbindt zich via drie bruggen met het vasteland en toont de culturele lagen van Sicilië door behouden Griekse tempels, Normandische kerkstructuren en barokke gebouwen die zich uitstrekken van de Romeinse tijd tot de achttiende eeuw, en zo de wisselende heerschappijperiodes van de regio documenteren.
Deze uitgestrekte necropolis ten noordwesten van Syracuse behoort tot de belangrijkste archeologische complexen uit de Bronstijd in het Middellandse Zeegebied. De begraafplaats bevat meer dan 5000 grafkamers die tussen de 13e en 8e eeuw v.Chr. in kalkstenen rotswanden zijn uitgehouwen. De graven zijn verspreid over vijf verschillende gebieden langs de diepe kloven van de rivieren Anapo en Calcinara. Archeologisch bewijs wijst erop dat de nederzetting tijdens de Griekse kolonisatie werd verlaten. Deze plek combineert prehistorische begrafenispraktijken met de geologie van de Monti Iblei en biedt inzicht in de vroege Siciliaanse geschiedenis vóór de komst van de Grieken.
Dit eiland in de Tyrreense Zee is een van de actiefste vulkanen van Europa. Stromboli rijst 924 meter boven zeeniveau uit en produceert regelmatige erupties met intervallen van 15 tot 20 minuten. Het eiland maakt deel uit van de Eolische archipel en biedt mogelijkheden om vulkanische activiteit van dichtbij te observeren terwijl het functioneert als een bewoond gebied met kleine kusnederzettingen.
Deze antieke Griekse tuin strekt zich uit over de vallei onder de tempels van Agrigento en toont citrusplantages, mediterrane vegetatie en een oorspronkelijk irrigatiesysteem uit de 5e eeuw voor Christus. De locatie combineert agrarische traditie met botanische diversiteit en biedt inzicht in de historische landbouwmethoden van de regio.
Deze kustformatie van kalksteen bestaat uit trapvormige terrassen die door eeuwenlange erosie zijn uitgehouwen. De witte kliffen rijzen boven de Middellandse Zee uit en vormen een geologisch belangrijke structuur bij Realmonte. De locatie documenteert voortdurende kusterosieprocessen en biedt toegang tot de zee via natuurlijk gevormde platforms.
Quattro Canti is een openbaar plein uit de 17e eeuw in het centrum van Palermo dat wordt gedefinieerd door vier symmetrische barokke gevels op de hoeken van het kruispunt. Het architectonische ontwerp volgt een geometrisch concept met fonteinen, beelden en gelaagde nisstructuren die koningen, seizoenen en beschermheiligen van de stad voorstellen. Dit stedelijke ensemble markeert het historische kruispunt van twee hoofdstraten in de oude stad.
Deze Dorische tempel uit de 5e eeuw v.Chr. staat in de Valle dei Templi en toont 34 zuilen die het oorspronkelijke peripterale heiligdom markeren. De Tempel van Hera Lacinia staat op verhoogd terrein en biedt inzicht in de Griekse architectuur op Sicilië, een bijdrage aan het historische erfgoed van het eiland met antieke structuren en mediterrane beschavingen.
Deze Griekse tempel uit de 6e eeuw v.Chr. op het eiland Ortigia behoort tot de oudste bewaard gebleven Dorische tempels van Sicilië. De monolithische zuilen en funderingsresten documenteren de vroege Griekse aanwezigheid in Syracuse en illustreren de architectonische ontwikkeling van de Dorische orde in deze regio.
Dit stadsmuseum in Cefalù toont antieke munten, archeologische vondsten en het schilderij Portret van een onbekende man van Antonello da Messina. De collectie omvat Griekse en Romeinse voorwerpen evenals natuurhistorische stukken die de geschiedenis van Sicilië van de oudheid tot de renaissance documenteren.
Dit kasteel uit de 13e eeuw staat op een schiereiland in de haven van Syracuse en toont Normandische militaire architectuur met zijn massieve verdedigingsmuren, die het mediterrane verdedigingserfgoed van Sicilië documenteren en het strategische belang van deze kustvestiging illustreren.
Het Garibaldi Theater in Modica dateert uit de 19e eeuw en biedt 320 zitplaatsen voor klassieke opera's en hedendaagse voorstellingen. Dit theater vormt een aanvulling op de historische plaatsen van Sicilië met een culturele locatie die de podiumkunsten van de regio presenteert en bezoekers de mogelijkheid biedt om de actieve theatertraditie van de stad te ervaren.
Deze Normandische kerk in Palermo dateert uit de 12e eeuw en weerspiegelt de Arabische invloed op de Siciliaanse architectuur uit die periode. Vijf rode koepels rijzen op boven een rechthoekige plattegrond, terwijl het aangrenzende klooster een tuin omsluit met citrusbomen en palmen. De combinatie van Arabische bouwkundige elementen met Normandisch sacraal ontwerp maakt San Giovanni degli Eremiti tot een belangrijk getuigenis van culturele uitwisseling in het middeleeuwse Middellandse Zeegebied.
Dit museum toont Fenicische beelden, Griekse vazen en Romeinse mozaïeken die zijn gevonden bij opgravingen op archeologische vindplaatsen in heel Sicilië. De collectie documenteert de verschillende culturen die het eiland door de eeuwen heen vormden, van de vroege geschiedenis tot de Romeinse periode. Museo Salinas biedt een compleet overzicht van de oude beschavingen die zich in deze regio vestigden en hun artistieke en religieuze tradities achterlieten.
Dit natuurreservaat strekt zich uit langs de kust ten noordwesten van Trapani en beschermt mediterrane vegetatie aan de voet van de Monte Cofano. Wandelpaden slingeren door macchia-struikgewas waar inheemse plantensoorten groeien, waaronder dwergpalmen, mastiekstruiken en wilde olijfbomen. De fauna omvat roofvogels, konijnen en verschillende reptielsoorten. Archeologische resten documenteren menselijke aanwezigheid sinds de oudheid, waaronder een Punisch fort en grotten die als schuilplaats werden gebruikt. Kustsecties tonen kalkstenen kliffen die rechtstreeks in de Tyrreense Zee vallen. Het reservaat toont de natuurlijke omgeving van Sicilië vóór uitgebreide menselijke ingrepen.
Deze Normandische fortificatie uit de 12e eeuw combineert Arabische en Europese bouwkundige elementen op een bergplateau met uitzicht over zee. Het kasteel staat op de resten van een antieke Venustempel en toont de middeleeuwse verdedigingsarchitectuur van Sicilië. Bezoekers vinden kantelen, verdedigingstorens en binnenplaatsen die inzicht bieden in de Normandische heerschappij. Vanaf de muren strekt het uitzicht zich uit over de noordwestelijke kust en het binnenland. De locatie documenteert de culturele versmelting tijdens het Normandische tijdperk op het eiland.
Dit kustgebied strekt zich uit over 6 kilometer langs de zuidkust en beschermt zandduinen, rotsformaties en broedgebieden voor diverse mediterrane vogelsoorten. Torre Salsa ligt tussen Siculiana en Eraclea Minoa en omvat strandgedeelten die door steile hellingen van het binnenland zijn gescheiden. Het gebied dient als toevluchtsoord voor trekvogels en herbergt endemische plantensoorten die zijn aangepast aan de zoute kustomgeving.
Deze markt in Syracuse biedt Siciliaanse specialiteiten zoals verse vis, zeevruchten, fruit, groenten en regionale producten van lokale producenten, die de culinaire tradities van het eiland vertegenwoordigen.
Deze oude binnenstad werd herbouwd na de aardbeving van 1693 en toont barokke gevels, stenen kerken en adellijke paleizen. De straten van Modica stijgen in terrassen op de heuvel, met verschillende kerken en woongebouwen die de wedergeboorte van Sicilië tijdens de 18e eeuw documenteren. De architectuur combineert lokale bouwtechnieken met barokke ontwerpprincipes uit die periode.