De meest afgelegen plekken ter wereld

Deze archipel in de Noordelijke IJszee ligt ongeveer halverwege tussen Noors vasteland en de Noordpool, met een populatie van circa drieduizend ijsberen. De gemiddelde temperaturen variëren van min 14 graden Celsius in de winter tot zes graden in de zomer. Svalbard herbergt wetenschappelijke onderzoeksstations en een kleine permanente nederzetting die onder extreme arctische omstandigheden functioneert.

Dit eiland in de Indische Oceaan is een archipel van 3.796 vierkante kilometer met de hoogste concentratie endemische plantensoorten ter wereld. De isolatie van het eiland heeft geleid tot een opmerkelijk ecosysteem. Van ongeveer 800 gedocumenteerde plantensoorten komen er zo'n 300 uitsluitend hier voor, waaronder de drakenbloemboom met zijn kenmerkende parasolvorm. Socotra ligt 240 kilometer ten oosten van de Hoorn van Afrika en ongeveer 380 kilometer ten zuiden van de Jemenitische kust. De toegang is per vliegtuig vanaf het Jemenitische vasteland of af en toe via zeeverbindingen, hoewel deze ernstig beperkt worden door moessonwinden. De afgelegen ligging heeft ook de menselijke vestigingspatronen bepaald, met ongeveer 60.000 bewoners die in grotendeels traditionele gemeenschappen leven.

Deze eilandengroep bestaat uit 300 eilanden in de zuidelijke Indische Oceaan, gelegen op 3.300 kilometer van het dichtstbijzijnde bewoonde land. Port-aux-Français biedt onderdak aan 50 tot 100 wetenschappers die onder extreme omstandigheden werken en een van de meest geïsoleerde permanente onderzoeksstations ter wereld beheren. De Kerguelen-eilanden zijn alleen per schip bereikbaar, waarbij de overtocht meerdere dagen duurt. Onderzoekers bestuderen glaciologische, biologische en meteorologische verschijnselen op deze afgelegen buitenpost van Frans grondgebied, waar de temperaturen zelden boven de 10 graden Celsius komen en hevige winden het hele jaar door waaien.

Dit onderzoeksstation is de grootste permanent bewoonde voorziening op Antarctica en ligt op Ross Island bij de McMurdo Sound. McMurdo Base werd opgericht in 1956 en huisvest tot 1200 wetenschappers, technici en ondersteunend personeel tijdens de zomermaanden, terwijl ongeveer 150 mensen er gedurende de winter blijven. Het station beschikt over laboratoria voor verschillende onderzoeksgebieden, een haven voor bevoorradingsschepen en een landingsbaan die dient als logistiek centrum voor verdere expedities naar het binnenland van Antarctica.

Ittoqqortoormiit is een nederzetting met 350 inwoners aan de oostkust van Groenland en een van de meest geïsoleerde bewoonde plaatsen op aarde. Deze afgelegen gemeenschap is alleen bereikbaar per boot tijdens de zomer en per helikopter tijdens de wintermaanden. De bewoners leven van jacht en visserij onder extreme arctische omstandigheden, met temperaturen die regelmatig onder de min 20 graden Celsius (min 4 graden Fahrenheit) zakken. De nederzetting ligt bij de ingang van het grootste fjordensysteem ter wereld, de Scoresby Sund, en dient als vertrekpunt voor wetenschappelijke expedities in de regio.

Deze geheime militaire installatie in de woestijn van Nevada behoort tot de meest geïsoleerde faciliteiten van de Verenigde Staten. Area 51 dient al tientallen jaren als testterrein voor experimentele ruimtevaarttechnologie. De basis werkt onder strikte beveiligingsprotocollen, en de omliggende verboden zone beslaat enkele honderden vierkante kilometers. Alleen geautoriseerd militair en overheidspersoneel met de juiste machtiging heeft toegang tot deze faciliteit.

Dit meteorologisch station en deze militaire basis liggen 817 kilometer van de Noordpool en behoren tot de meest noordelijk gelegen permanent bewoonde nederzettingen op aarde. Alert herbergt het hele jaar door ongeveer 75 mensen die werken onder extreme arctische omstandigheden, waar de temperaturen regelmatig onder de min 40 graden Celsius zakken en de poolnacht meerdere maanden duurt.

Dit Siberische dorp ligt ongeveer 640 kilometer ten zuiden van de poolcirkel en blijft permanent bewoond ondanks wintertemperaturen die regelmatig min 60 graden Celsius bereiken. Oymyakon heeft de onderscheiding het koudste permanent bewoonde plaats op het noordelijk halfrond te zijn en toont menselijke aanpassing onder extreme klimatologische omstandigheden. Ongeveer 500 inwoners leven hier in een landschap waar de grond het hele jaar door bevroren blijft en conventionele landbouw onmogelijk is.

Supai is het afgelegen administratieve centrum van de Havasupai-stam op de bodem van de Grand Canyon. Dit dorp ligt op 945 meter hoogte en is alleen bereikbaar via een wandelpad van 13 kilometer of per helikopter. Ongeveer 200 permanente bewoners leven hier zonder toegang via de weg, terwijl de post wordt bezorgd met muildieren. De dichtstbijzijnde verharde weg eindigt bij Hualapai Hilltop, waar de steile afdaling naar het binnenland van de canyon begint.

Dit permanente onderzoeksstation ligt op een subantarctisch eiland ten zuiden van Tasmanië en dient als belangrijke basis voor meteorologische studies en observatie van zeefauna. Het Macquarie Island Station werd opgericht in 1948 en wordt beheerd door het Australian Antarctic Programme. De faciliteit huisvest tussen de 10 en 40 wetenschappers en technisch personeel, afhankelijk van het seizoen, die in extreme afzondering werken.

Dit onderzoekscentrum op de Zuidpool is sinds 1956 continu in bedrijf op een hoogte van 2.835 meter. De installatie herbergt ongeveer 50 wetenschappers tijdens de wintermaanden, wanneer de temperaturen dalen tot -82°C en de zon zes maanden verdwijnt. Het station voert onderzoek uit op het gebied van astrofysica, glaciologie en klimaatwetenschap.

Edinburgh of the Seven Seas dient als bestuurlijk centrum van Tristan da Cunha en huisvest de gehele bevolking van de archipel van ongeveer 250 inwoners. Deze nederzetting ligt aan de noordkust van het hoofdeiland en is alleen per boot bereikbaar na een reis van zes dagen vanuit Zuid-Afrika, waardoor het een van de meest afgelegen permanent bewoonde gemeenschappen ter wereld is.

Dit administratieve gebied in oostelijk Tibet ligt omringd door toppen die 7000 meter bereiken. Mêdog behoort tot de moeilijkst bereikbare bewoonde gebieden van China en raakt tijdens de wintermaanden vaak volledig geïsoleerd. Wandelpaden vormen de belangrijkste toegangswegen, terwijl een enkele wegverbinding regelmatig wordt geblokkeerd door aardverschuivingen en sneeuw. De geografische isolatie heeft bijgedragen aan het behoud van traditionele levenswijzen en vestigingspatronen.

Angle Inlet is een Amerikaans dorp op een schiereiland in Lake of the Woods, gescheiden van de rest van de Verenigde Staten en alleen bereikbaar via Canadees grondgebied. Deze nederzetting bestaat als gevolg van cartografische bijzonderheden bij de grensbepaling tussen de VS en Canada in de 19e eeuw. Bewoners moeten door Canada reizen voor elke reis naar de rest van Minnesota, waarbij ze tweemaal internationale grenzen oversteken. Het dorp bevat een basisschool, een landingsbaan en verschillende vakantiehuizen die voornamelijk worden gebruikt door vissers die toegang zoeken tot de visgronden van het meer.

De Pitcairneilanden vormen een Brits overzees gebied in de Stille Zuidzee, bestaande uit vier vulkanische eilanden en gelegen tussen de meest geïsoleerde bewoonde plaatsen ter wereld. Adamstown op Pitcairn Island is de enige nederzetting van de archipel en telt ongeveer 50 inwoners. De eilanden liggen zo'n 5300 kilometer van Nieuw-Zeeland en zijn alleen bereikbaar over zee na een reis van meerdere dagen. De meeste bewoners stammen af van de muitelingen van de HMS Bounty die zich hier in 1790 vestigden.

Deze mijnbouwvestiging in de Andes is de hoogstgelegen permanent bewoonde plaats ter wereld op 5100 meter hoogte. La Rinconada bevindt zich op een extreme hoogte waar ijle lucht en harde omstandigheden het dagelijks leven bepalen, terwijl bewoners in de lokale goudmijnen werken en zich aanpassen aan een van de meest onherbergzame omgevingen op aarde.

Het eiland Bjørnøya ligt in de Barentszzee, 235 kilometer van Spitsbergen, en behoort tot de meest afgelegen bewoonde buitenposten op aarde. Dit eiland blijft grotendeels onbewoond, afgezien van een Noors meteorologisch station dat hier al tientallen jaren onder arctische omstandigheden functioneert. Steile kliffen omringen de kustlijn en herbergen grote kolonies zeevogels. Toegang vereist zee- of helikoptervervoer tijdens de ijsvrije maanden.

Dit bergachtige eiland beslaat 20 vierkante kilometer en bereikt op zijn hoogste punt 751 meter. Oerbos bedekt 93 procent van de oppervlakte van Silhouette Island, waardoor het een van de dichtstbeboste eilanden van de Seychellen is. Ongeveer 200 mensen wonen in de twee nederzettingen aan de noordoostkust. Het eiland ligt 20 kilometer ten noordwesten van Mahé en is alleen per boot bereikbaar. Steile berghellingen en dichte begroeiing hebben ontwikkeling beperkt en grote gebieden in hun natuurlijke staat behouden.

Dit Noorse vulkanische eiland ligt ongeveer 2600 kilometer van het Afrikaanse continent tussen Zuid-Afrika en Antarctica, vrijwel volledig bedekt met gletsjers. Bouvet Island behoort tot de meest afgelegen landmassa's op aarde, zonder permanente bewoners en slechts af en toe bezocht door wetenschappelijke expedities. Het eiland toont extreme geografische afzondering in een van de meest onherbergzame gebieden van de zuidelijke oceaan.

North Sentinel Island is een eilandgebied van 72 vierkante kilometer in de Golf van Bengalen waar een inheemse bevolking leeft die elk contact met buitenstaanders weigert en haar oorspronkelijke levenswijze al duizenden jaren behoudt. Dit eiland behoort tot de meest geïsoleerde bewoonde gebieden op aarde, waarvan de bewoners herhaaldelijk contactpogingen van overheidsautoriteiten en onderzoekers hebben afgewezen.

Dit Polynesische eiland ligt 3.700 kilometer ten westen van de Chileense kust, waardoor het een van de meest afgelegen bewoonde plaatsen op aarde is. Rapa Nui, zoals het eiland door zijn bewoners wordt genoemd, beslaat 164 vierkante kilometer vulkanisch terrein en bevat bijna 900 monumentale stenen figuren die tussen de 13e en 16e eeuw door de inheemse bevolking zijn uitgehouwen. De dichtstbijzijnde bewoonde landmassa is Pitcairn Island, meer dan 2.000 kilometer verderop.

Dit meer in Siberië bevat 20 procent van de wereldwijde zoetwaterreserves en bereikt een diepte van 1642 meter. De afgelegen ligging maakt het Baikalmeer tot een van de meest geïsoleerde natuurlijke omgevingen op aarde, waar ongeveer 2500 diersoorten een ecosysteem bewonen dat zich over miljoenen jaren heeft ontwikkeld en nu permanent wordt bewoond door kleine onderzoeksstations en verspreide nederzettingen.

Dit zelfbesturende eiland in vrije associatie met Nieuw-Zeeland ligt 2400 kilometer ten noordoosten van het Nieuw-Zeelandse vasteland en behoort tot de kleinste zelfbesturende naties ter wereld. Niue beschikt over een internationale luchthaven met twee wekelijkse vluchten naar Auckland, terwijl de bevolking van ongeveer 1600 inwoners het leven op dit koraalatol van 259 vierkante kilometer tot een studie in aanhoudende isolatie maakt, waarbij landbouw en een kleine toeristische sector de lokale economie ondersteunen.

Dit eiland dient sinds 1944 als Britse onderzoekspost Base A in de Antarctische regio van Port Lockroy. Het rotsachtige grondgebied strekt zich uit over 200 meter en vormt een van de permanente wetenschappelijke vestigingen in een van de meest afgelegen gebieden ter wereld. Het station voert continu onderzoek uit onder extreme klimatologische omstandigheden en documenteert Antarctische weergegevens en milieuveranderingen. Goudier Island toont menselijke aanpassing aan extreme afzondering in Antarctica.

Dit meest westelijke eiland van de Faeröer telt minder dan twintig permanente bewoners en ligt enkele kilometers van de hoofdarchipel. De kliffen herbergen kolonies papegaaiduikers en janen die hier tussen april en augustus nestelen. Een smal voetpad verbindt de nederzetting met het onbewoonde westelijke deel van het eiland, waar een vuurtoren staat. De overtocht vanaf de hoofdarchipel duurt ongeveer 45 minuten per veerboot, afhankelijk van de weersomstandigheden, en tijdens de wintermaanden kan het eiland wekenlang onbereikbaar blijven.

Deze archipel bestaat uit drie hoofdeilanden: Lifou, Maré en Ouvéa. De bewoners onderhouden Melanesische tradities en de Kanakcultuur. De Loyaliteitseilanden liggen ongeveer 100 kilometer ten oosten van Nieuw-Caledonië's hoofdeiland Grande Terre in de Stille Zuidzee. Gemeenschappen leven van visserij, kokosteelt en in toenemende mate van toerisme. De eilanden hebben beperkte vliegverbindingen en veerdiensten naar het vasteland. Op elk van de drie hoofdeilanden zijn scholen en medische voorzieningen aanwezig.

Dit dorp met 100 inwoners is gebouwd rond een natuurlijk meer omringd door kustwoestijnduinen in Peru. Huacachina dient als permanente nederzetting in een afgelegen woestijnomgeving, waar mensen leven ondanks de isolatie en extreme klimatologische omstandigheden. De gemeenschap toont menselijke aanpassing aan een van de meest onherbergzame landschappen van Zuid-Amerika.

Dit eiland in de Noord-Atlantische Oceaan is een van de meest afgelegen bewoonde gebieden van Canada, gelegen op ongeveer 15 kilometer van de kust van Newfoundland. Fogo Island is alleen bereikbaar met de veerboot. De 2000 inwoners leven in elf kleine vissersdorpen die al generaties lang afhankelijk zijn van de kabeljauwvangst. Deze nederzettingen klampen zich vast aan rotsachtige kuststroken, omgeven door een subarctisch klimaat met lange winters en frequente mist. Toegang tot medische zorg en andere diensten vereist vaak oversteek naar het vasteland, wat bij storm dagenlang onmogelijk kan zijn.

Diego Garcia is een koraalatolatol in het centrale deel van de Indische Oceaan dat militaire installaties herbergt die gesloten zijn voor onbevoegde toegang. Dit atol van 44 vierkante kilometer dient als strategische buitenpost en behoort tot de meest afgelegen bewoonde gebieden ter wereld, waar personeel leeft en werkt onder strikte toegangscontroles.

Dit voormalige industriële eiland voor de kust van Nagasaki diende voor onderwaterkolenmijnbouw en werd in 1974 definitief verlaten. De vervallen betonnen structuren en verlaten appartementenblokken documenteren het intensieve mijnverleden van Hashima Island, waar ooit duizenden arbeiders op krappe ruimte woonden. Tegenwoordig behoort het onbewoonde eiland tot de meest geïsoleerde locaties van Japan.