Pampa de Santo Domingo

Pampa de Santo Domingo is een archeologische vindplaats op het Paracas-schiereiland waar resten van oude nederzettingen verspreid liggen over een woestijnvlakte nabij de Pacifische kust. Opgravingen hebben cirkelronde woningen, begrafenisgebieden en gereedschap onthuld die het verhaal vertellen van mensen die tussen land en zee leefden.

Menselijke bewoning op deze locatie gaat terug tot ongeveer 9000 jaar geleden, waardoor het een van de oudste bewoonde plaatsen in Peru is. Latere ontdekkingen hebben bevestigd dat mensen hier veel eerder wortels hebben geschoten dan eerder werd gedacht.

De bewoners pasten hun leefwijze aan aan de oceaan en ontwikkelden vaardigheden om zijn hulpbronnen te benutten. Hun keuze om permanent in deze dorre woestijn te vestigen toont hoe zij leerden met de lokale omgeving om te gaan.

De locatie ligt ver van grote steden en vereist een reis door woestijnterrain om het te bereiken. Bezoekers moeten zich voorbereiden op zeer droge omstandigheden en zonnebescherming meenemen, omdat er weinig beschutting is eenmaal ter plaatse.

Vroege bewoners vervaardigden visnetten van cactusvezel, wat aantoont hoe zij van jacht naar zeebenutting overgingen. Deze innovatie stelde hen in staat hun voedselbronnen van land naar oceaanmiddelen om te schakelen.

GPS-coördinaten: -13.85664,-76.25033

Laatste update: 7 december 2025 om 21:47