De ergste gevangenissen ter wereld: streng beveiligde detentiecentra en oude gevangenissen

De gevangenis van Muhanga bevindt zich in het district Muhanga in Rwanda, waar veroordeelde gedetineerden en verdachten die in afwachting van hun proces zijn, worden vastgehouden. Deze gevangenis opereert onder de autoriteit van het Rwandese correctiesysteem en valt onder de nationale administratie van gevangenisdiensten. De gevangenis van Muhanga maakt deel uit van het netwerk van detentiecentra in het land, dat sinds de jaren 1990 belangrijke transformaties heeft ondergaan, een periode die de organisatie van het gerechtelijk en gevangenissysteem van Rwanda ingrijpend heeft veranderd. De instelling voldoet aan de detentiebehoeften van de centrale regio van Rwanda.

Guantanamo Bay Gevangenis werd in 2002 opgericht op een Amerikaanse marinebasis en functioneert als detentiecentrum voor personen die verdacht worden van terrorisme. De faciliteit bevindt zich op gepacht grondgebied aan de zuidoostkust van Cuba. Sinds de opening is het centrum internationaal bekritiseerd vanwege de detentieomstandigheden en juridische praktijken. Ondanks herhaalde aankondigingen van verschillende Amerikaanse regeringen om de gevangenis te sluiten, blijft deze operationeel en houdt gedetineerden vast onder militair toezicht.

De gevangenis van Diyarbakır is een voormalig Turkse militaire detentie-inrichting die in 1980 in het zuidoosten van Turkije werd opgericht. De faciliteit functioneerde als een hoogbeveiligde instelling tijdens een turbulente periode in de geschiedenis van het land en kreeg internationale aandacht vanwege de harde omstandigheden en gedocumenteerde mensenrechtenschendingen. De gevangenis bevat 24 slaapzalen verdeeld over twee verdiepingen en was ontworpen om 744 gedetineerden te huisvesten. Na de sluiting in 2019 is de gevangenis omgevormd tot een cultureel centrum en museum, waarbij de cellen, gangen en detentiegebieden behouden zijn gebleven als getuigenis van deze controversiële periode in de Turkse strafrechtgeschiedenis. Bezoekers kunnen nu door de voormalige detentiebunkers rondlopen en meer leren over de rol van de faciliteit tijdens decennia van politiek en sociaal conflict in de regio.

De gevangenis Ciudad Barrios is een detentiecentrum in San Miguel, El Salvador. Deze instelling dient als een correctionele inrichting binnen het Salvadoriaanse gevangeniswezen. De gevangenis bevindt zich in de oostelijke regio van het land en huisvest gevangenen onder verschillende veiligheidsclassificaties. De gevangenis Ciudad Barrios is een van meerdere correctionele faciliteiten die deel uitmaken van de gevangenisinfrastructuur van El Salvador, opererend binnen het nationale kader voor strafrecht en rehabilitatieprogramma's.

De Gldani-gevangenis in Tbilisi kreeg in 2012 internationale aandacht toen gelekte beelden systematisch misbruik en marteling van gevangenen onthulden, wat leidde tot landelijke protesten en hervormingen in het Georgische gevangenissysteem. Deze faciliteit, geopend in 2006 als onderdeel van het programma voor de modernisering van de gevangenissen in het land, werd het centrum van een scandal dat leidde tot onderzoeken door mensenrechtenorganisaties en aanzienlijke veranderingen in het gevangenisbeheer. De blootlegging van de omstandigheden in de Gldani-gevangenis bracht discussies over detentie-standaarden in post-Sovjetstaten op gang en blijft een referentiepunt in gesprekken over gevangenisherzieningen in Georgië.

Red Onion State Prison is een hoogbeveiligde gevangenis gelegen in Wise County, Virginia, Verenigde Staten. Deze gevangenis maakt deel uit van het federale gevangenissysteem en behoort tot de meest restrictieve faciliteiten van het land. Red Onion State Prison huisvest gedetineerden die als hoog risico worden beschouwd en hanteert strikte veiligheidsprotocollen. De faciliteit beschikt over voorzieningen voor langdurige detentie, waaronder cellenblokken, beperkte recreatiegebieden en permanente surveillance systemen. Deze instelling weerspiegelt de ontwikkeling van het Amerikaanse correctionele systeem bij het beheer van hoogrisicopopulaties.

De Penitentiaire inrichting van New Mexico is een maximumbeveiligde gevangenis gelegen in Santa Fe County, Verenigde Staten. Deze gevangenis maakt deel uit van de instellingen die een belangrijke rol hebben gespeeld in de geschiedenis van het Amerikaanse gevangenissysteem. De gevangenis is een voorbeeld van hoogbeveiligde detentiegelegenheden die decennia lang actief waren in het zuidwesten van de Verenigde Staten, en haar geschiedenis weerspiegelt de evolutie van gevangenispraktijken in Noord-Amerika.

De Gevangenis van Mendoza werd gebouwd in het begin van de 20e eeuw en functioneerde gedurende meerdere decennia als strafinstelling in de gelijknamige Argentijnse provincie. Deze gevangenis huisvestte gevangenen onder strenge omstandigheden en speelde een belangrijke rol in het regionale justitiële systeem. De voorziening is niet langer in gebruik als actieve gevangenis en getuigt van de historische ontwikkeling van het strafsysteem in Argentinië.

La Modelo is een penitentiaire inrichting in de wijk Puente Aranda in Bogotá, Colombia. Deze gevangenis heeft enkele decennia een belangrijke rol gespeeld in het Colombiaanse gevangenissysteem. De instelling bevindt zich in de hoofdstad van het land en heeft door de geschiedenis heen vele gedetineerden gehuisvest. La Modelo is een voorbeeld van Zuid-Amerikaanse detentiecentra en illustreert de ontwikkeling van het Colombiaanse gevangenissysteem in de jaren 20e eeuw.

Het interneringskamp Kaechon is een strafkolonie gelegen in de provincie Zuid-Pyongan. Deze faciliteit functioneert als politiek gevangenenkamp en huisvest gedetineerden die zijn opgesloten wegens verschillende overtredingen tegen het regime. Het kamp bestaat uit meerdere zones met verschillende beveiligingsniveaus en wordt gecontroleerd door strikte bewakingssystemen.

De Butyrka-gevangenis werd gebouwd in 1771 en behoort tot de oudste detentiefaciliteiten van Moskou. De instelling in het Tverskoy-district diende eeuwenlang als huis van bewaring en doorvoerstation voor gevangenen op weg naar Siberië. De gevangenis hield politieke gevangenen vast tijdens de tsaristische periode en onder Sovjet-bewind. Oorspronkelijk ontworpen voor 2.000 gevangenen, raakte de faciliteit overbevolkt met meer dan 20.000 gedetineerden, wat leidde tot extreme leefomstandigheden.

De Bang Kwang gevangenis ligt aan de rivier de Chao Phraya ten noorden van Bangkok en is een van de meest bekende detentiecentra van Thailand. Deze gevangenis huisvest voornamelijk gevangenen met lange straffen en ter dood veroordeelden. Gebouwd in de jaren dertig, herbergt Bang Kwang enkele duizenden gevangenen onder strikte veiligheidsomstandigheden en functioneert als een zwaar beveiligde instelling binnen het Thaise gevangenissysteem.

De gevangenis van Vladimir, gelegen op 190 kilometer ten oosten van Moskou, werkt sinds 1783 als een beveiligde detentie-instelling. Tijdens de Sovjetperiode herbergde deze gevangenis politieke gevangenen, waaronder dissidenten, intellectuelen en regimekritiekers. Onder het bewind van Catharina II gebouwd, bevat de gevangenis historische gebouwen uit verschillende periodes van haar gebruik. De omstandigheden in de gevangenis zijn gedocumenteerd door voormalige gedetineerden en internationale mensenrechtenorganisaties. Vandaag de dag blijft de gevangenis operationeel als een federaal correctioneel centrum, waarin veroordeelden langer vastzitten voor ernstige misdrijven.

De Zwarte Dolfijn-gevangenis is een maximaal beveiligde detentie-instelling in Sol-Iletsk, regio Orenburg, Rusland. Deze faciliteit maakt deel uit van het federale correctionale systeem van Rusland en huisvest gevangenen die lange gevangenisstraffen uitzitten. Het penitentiaire complex van Sol-Iletsk past strenge surveillance- en controprotocols toe, kenmerkend voor de hoogbeveiligde instellingen in het land.

Het Penitentiary centrum van Parijs-La Santé bevindt zich in het 14e arrondissement van de Franse hoofdstad. Deze stedelijke gevangenis maakt deel uit van de Franse gevangenissen die een rol hebben gespeeld in de nationale penitentiaire geschiedenis. La Santé is een van de Parijse detentiecentra waar door de decennia heen vele gevangenen zijn opgesloten. Deze Franse gevangenis blijft gevangenen ontvangen en getuigt van de ontwikkeling van het Franse penitentiaire systeem sinds de oprichting in de 19e eeuw.

De gevangenis van Belmarsh met maximale beveiliging bevindt zich in Thamesmead, in het zuidoosten van Londen, Engeland. Deze Britse A-categorie gevangenis herbergt gevangenen die als bijzonder gevaarlijk voor de openbare veiligheid worden beschouwd. De gevangenis beschikt over verschillende gespecialiseerde afdelingen en werkt volgens strikte isolatieprotocollen. Sinds de opening in 1991 maakt de instelling deel uit van het Britse gevangenissysteem en speelt het een centrale rol in de detentie van hoogrisicogevangenen in het Verenigd Koninkrijk.

De Kamiti zwaarbeveiligde gevangenis ligt aan de rand van Nairobi en is de grootste penitentiaire inrichting van Kenia. Deze instelling werd opgericht in 1954 tijdens de Britse koloniale overheersing en huisvest momenteel meer dan 3.000 gedetineerden, waaronder veroordeelde moordenaars en andere zware criminelen. De gevangenis beschikt over een aparte afdeling voor ter dood veroordeelden en heeft meerdere executies uitgevoerd. De faciliteit krijgt regelmatig kritiek van mensenrechtenorganisaties vanwege overbevolking, slechte sanitaire omstandigheden en meldingen van mishandeling van gevangenen.

De Abashiri-gevangenis werd opgericht in 1890 in het noorden van Hokkaido en diende als strafinstelling voor politieke gevangenen en zware criminelen. De faciliteit stond bekend om zijn barre omstandigheden, met extreem koude winters en veeleisende dwangarbeid voor wegenbouw. Tegenwoordig functioneert de historische locatie als museum dat de Japanse strafrechtsgeschiedenis documenteert en de oorspronkelijke cellen, wachttorens en werkruimtes toont.

ADX Florence is een federale penitentiaire inrichting met maximale beveiliging in Colorado, gebouwd in 1994 om gevangenen te huisvesten die als de gevaarlijkste in het Amerikaanse gevangenissysteem worden beschouwd. Deze federale faciliteit hanteert een strikt gecontroleerd detentieregime, met isolatiecellen ontworpen om contact tussen gevangenen te beperken. De gevangenis beschikt over versterkte surveillance en specifieke veiligheidsprotocollen om ontsnappingen of ongeautoriseerde communicatie te voorkomen. ADX Florence herbergt veroordeelden voor terrorisme, georganiseerde misdaad en ernstige overtredingen gepleegd in andere federale gevangenissen, waardoor het een van de meest beveiligde detentiecentra in de Verenigde Staten is.

De gevangenis Black Beach in Malabo is een beveiligde inrichting in Equatoriaal-Guinea. Deze gevangenis herbergt veroordeelden die lange straffen uitzitten en ligt in de hoofdstad van het land. Black Beach maakt deel uit van de detentiecentra die de gevangenissystemen van Afrika en hun detentieomstandigheden illustreren. De gevangenis is vernoemd naar het zwarte vulkanische zandstrand dat zich nabij de muren bevindt.

Robbeneiland functioneerde van 1961 tot 1996 als gevangenis, waar Nelson Mandela 18 jaar werd vastgehouden. Het eiland herbergt nu een museum en onderzoekscentrum gewijd aan de geschiedenis van de apartheid.

De Tadmor-gevangenis was een Syrische militaire detentiefaciliteit in de woestijn nabij de antieke stad Palmyra. De instelling was in bedrijf van 1930 tot 2015 en diende als opsluiting voor politieke gevangenen en vermeende tegenstanders van het regime. De gevangenis werd volledig verwoest door explosieven tijdens de Syrische burgeroorlog.

Camp Sumter was een confederale gevangenis die operationeel was tijdens de Amerikaanse burgeroorlog van 1864 tot 1865. Deze faciliteit strekte zich uit over 67.000 vierkante meter en hield tot 45.000 noordelijke soldaten vast onder buitengewoon harde omstandigheden.

De Rikers Island Gevangenis is een penitentiair complex van 167 hectare gelegen op een eiland in de East River tussen Queens en de Bronx. De faciliteit huisvest ongeveer 10.000 gevangenen verdeeld over tien aparte gevangenissen en heeft ongeveer 9.000 cipiers in dienst.

De Crumlin Road Gevangenis is een Victoriaanse gevangenisinrichting gebouwd in 1845 en in gebruik tot 1996. Het gebouw heeft vier celvleugels in kruisvormige indeling, ontworpen volgens het panopticon principe.

Het Château d'If is een militaire vesting uit de 16e eeuw die later werd omgebouwd tot staatsgevangenis. De gevangeniscellen van deze installatie zijn direct in de rots van een eiland in de Middellandse Zee uitgehouwen. Deze vesting verwierf wereldwijde bekendheid door Alexandre Dumas' roman "De Graaf van Monte Cristo".

Het Eastern State Penitentiary werd in 1829 opgericht als strafinstelling gebaseerd op het Pennsylvania-systeem van afzondering in cellen. De radiale architectuur van deze faciliteit beïnvloedde het ontwerp van talrijke gevangenissen wereldwijd en vestigde nieuwe standaarden in het correctiesysteem tijdens de 19e eeuw.

De Old Melbourne Gaol werd gebouwd in 1845 en was operationeel tot 1929. Het drie verdiepingen tellende gebouw van blauwe steen bevat 136 individuele cellen met kleine ramen en zware ijzeren deuren. Het complex omvat een binnenplaats waar 135 executies werden uitgevoerd, waaronder die van struikrover Ned Kelly in 1880. Deze faciliteit diende als huis van bewaring en huisvestte zowel mannelijke als vrouwelijke gevangenen.

De Tower of London is een middeleeuws fort dat van de 12e tot de 20e eeuw dienstdeed als staatsgevangenis. Het complex omvat meerdere torens met gevangeniscellen en ruimtes waar ondervragingen en martelingen plaatsvonden.

Alcatraz was een federale gevangenis die van 1934 tot 1963 opereerde op een eiland in de baai van San Francisco. Gevangenen zaten opgesloten in individuele cellen van 2,7 meter lengte. Deze gevangenis huisvestte enkele van de gevaarlijkste criminelen van de Verenigde Staten en werd beschouwd als ontsnappingsvrij vanwege de ligging in het koude water van de baai.

Fremantle Prison is een penitentiaire inrichting gebouwd door dwangarbeiders tussen 1851 en 1859, in gebruik tot 1991. Het complex behoudt zijn koloniale architectuur met meerdere verdiepingen tellende cellenblokken, administratieve gebouwen, kapel en kalkstenen omheiningsmuren. De inrichting diende meer dan 140 jaar als zwaar beveiligde gevangenis.

Elmina Castle is een fort gebouwd in 1482 door de Portugezen aan de kust van Ghana. De structuur diende meer dan drie eeuwen als gevangenis en doorvoerpunt voor de trans-Atlantische slavenhandel. Duizenden tot slaaf gemaakte Afrikanen werden vastgehouden in de kerkers voordat ze op schepen werden geladen.

Het Huis der Slaven is een koloniaal gebouw uit de 18e eeuw dat diende als opslagplaats en gevangenis voor tot slaaf gemaakte mensen voordat zij gedwongen werden gedeporteerd naar Amerika. Dit gebouw documenteert de geschiedenis van de trans-Atlantische slavenhandel en functioneert nu als gedenkplaats gewijd aan de slachtoffers van deze periode.

Het Tuol Sleng Volkerenmoordmuseum diende als detentiecentrum S-21, beheerd door de Rode Khmer tussen 1975 en 1979. Deze voormalige middelbare school werd omgebouwd tot een gevangenis waar meer dan 17.000 mensen werden vastgehouden, ondervraagd, gemarteld en geëxecuteerd tijdens de Cambodjaanse genocide. Het museum bewaart nu het bewijs van de wreedheden die werden begaan onder het bewind van Pol Pot.

De Hỏa Lò Gevangenis werd in 1896 gebouwd door de Franse koloniale overheid in Hanoi. De faciliteit diende oorspronkelijk voor de opsluiting van Vietnamese politieke gevangenen tijdens de Franse heerschappij. Tijdens de Vietnamoorlog gebruikte de Noord-Vietnamese regering de gevangenis om Amerikaanse krijgsgevangenen onder te brengen, die het ironisch genoeg "Hanoi Hilton" noemden. Tegenwoordig functioneert een deel van het gebouw als museum dat de geschiedenis van de detentieomstandigheden onder Frans koloniaal bestuur en tijdens de oorlog documenteert.

Port Arthur was een strafkolonie die in 1833 werd opgericht voor Britse recidivisten die naar Australië werden gedeporteerd. Gevangenen werden tewerkgesteld in kolenmijnen en scheepswerven op het afgelegen schiereiland Tasman. De afgelegen ligging en de omringende wateren maakten ontsnappingspogingen vrijwel onmogelijk.

De Oxford Gevangenis is een strafinstelling in Victoriaanse stijl die in de 19e eeuw werd gebouwd. Deze instelling werd in 1996 gesloten en doet nu dienst als hotel met 95 kamers.

De Geoje-do Gevangenis werd opgericht in 1951 tijdens de Koreaanse Oorlog. Dit detentiecentrum huisvestte tot 1953 meer dan 170.000 Chinese en Noord-Koreaanse krijgsgevangenen. De faciliteit diende als een van de grootste interneringskampen voor vijandelijke strijders tijdens het conflict.

Kasteel Colditz is een vesting uit de 11e eeuw die tijdens de Tweede Wereldoorlog diende als zwaar beveiligde gevangenis voor geallieerde officieren. De inrichting werd de opslagplaats voor krijgsgevangenen die al geprobeerd hadden te ontsnappen uit andere kampen.

De Gevangenis Con Son werd in 1862 opgericht door de Franse koloniale administratie op het gelijknamige eiland. Tijdens de Vietnamoorlog exploiteerden Amerikaanse en Zuid-Vietnamese strijdkrachten deze detentiefaciliteit tot 1975 om politieke gevangenen vast te houden. Het complex bestaat uit meerdere gebouwen met individuele cellen en gemeenschappelijke ruimtes.

Hostel Celica bevindt zich in een voormalige militaire gevangenis die in 1882 werd gebouwd en in 1991 werd gesloten. Het gebouw functioneert nu als accommodatie waar 80 kunstenaars uit verschillende landen de voormalige cellen hebben omgevormd tot individueel ingerichte kamers.

Duivelseiland beslaat 14 hectare voor de kust van Frans-Guyana en functioneerde als koloniale strafkolonie van 1852 tot 1953. Het eiland verwierf internationale bekendheid door de verbanning van Alfred Dreyfus tijdens de Dreyfus-affaire. Dit afgelegen rotseiland vormde onderdeel van het Franse strafkoloniesysteem dat bekendstond om zijn harde detentieomstandigheden.

Horsens Gevangenis werd gebouwd in 1853 en was 153 jaar in bedrijf voordat het in 2006 sloot. Het gebouw is omgebouwd tot een museum dat de geschiedenis van het Deense gevangenissysteem documenteert. Bezoekers kunnen de cellen, gemeenschappelijke ruimtes en werkplaatsen verkennen waar gevangenen verbleven. Het museum toont tentoonstellingen over het dagelijks leven van gevangenen, de detentieomstandigheden en de ontwikkeling van het rechtssysteem in Denemarken.

Deze gevangenis opende in 1796 en diende als detentiecentrum voor talrijke Ierse rebellen. De leiders van de Paasopstand van 1916 werden hier gevangen gehouden en geëxecuteerd. De gevangenis sloot in 1924 en functioneert nu als museum dat de geschiedenis van de Ierse onafhankelijkheidsbeweging documenteert.

Het Kasteel San Juan de Ulúa werd in de 16e eeuw gebouwd als militair fort en later omgevormd tot een Spaanse koloniale gevangenis. De gevangenen leden onder moeilijke omstandigheden, met name door de hoge luchtvochtigheid en de tropische hitte, die het leven in de instelling bijzonder zwaar maakten.

De Sultanahmet Gevangenis werd in de 19e eeuw gebouwd in het historische centrum van Istanbul en functioneerde als detentievoorziening tot 1969. Na uitgebreide renovatiewerkzaamheden werd het gebouw in 1996 omgebouwd tot een hotel, waarbij delen van de oorspronkelijke gevangenisarchitectuur behouden bleven.

De Cayenne Strafkolonie was een Frans gevangeniscomplex uit de koloniale tijd waar gevangenen dwangarbeid moesten verrichten. Deze faciliteit bestond uit verschillende detentiekampen verspreid over het grondgebied van Frans-Guyana.

Het Katajanokka Hotel werd in 1837 gebouwd als gevangenis en in 2007 omgebouwd tot accommodatie. De oorspronkelijke gevangeniscellen werden herontworpen als hotelkamers, waarbij de historische stenen muren en structurele elementen behouden bleven. Het gebouw combineert zijn geschiedenis als justitiële inrichting met moderne hotelinfrastructuur.

De gevangeniscellen van het Dogepaleis zijn via de Brug der Zuchten verbonden met de verhoorkamers. Veroordeelde gevangenen staken deze afgesloten kalkstenen brug over op weg van de rechtszalen naar de cellen waar zij hun straf zouden uitzitten.

Castel Sant'Angelo is een fort uit de 2e eeuw dat diende als pauselijke gevangenis. De cellen bevinden zich op de lagere verdiepingen, terwijl de martelkamers het kelderniveau innamen. Oorspronkelijk gebouwd als mausoleum voor keizer Hadrianus, werd de structuur tijdens de middeleeuwse periode omgebouwd tot een pauselijke vesting en gevangenis.

Het Paleis van het Eiland is een 12e-eeuws gebouw dat is opgetrokken op een natuurlijk eiland in het Thiou-kanaal. Deze constructie diende als gevangenis van de middeleeuwen tot 1865 en herbergde tevens de rechtszaal van Annecy.