Militaire en gevangenissites van de Vietnamoorlog

De tunnels van Vinh Moc vormden een ondergronds beschermingssysteem voor burgers tijdens de bombardementen tussen 1966 en 1972. Het netwerk beslaat drie niveaus en bereikt dieptes van 23 meter onder het oppervlak. Ongeveer 60 gezinnen leefden in de 2,8 kilometer aan gangen, waar zij woonruimtes, waterputten, medische posten en bevallingskamers inrichtten. Het complex ligt ten noorden van de gedemilitariseerde zone en diende ook als bevoorradingsroute naar de eilanden voor de kust. Bezoekers kunnen vandaag door de behouden tunnels lopen en begrijpen onder welke omstandigheden bewoners meerdere jaren ondergronds doorbrachten terwijl het conflict zich boven hen voortzette.

Deze detentiefaciliteit in Hanoi werd oorspronkelijk in 1896 gebouwd tijdens de Franse koloniale overheersing en herbergde later Amerikaanse krijgsgevangenen tijdens de Vietnamoorlog. Het museum beslaat nu het terrein en documenteert beide perioden van gebruik, waarbij de overgebleven cellenblokken, verhoorkamers en gemeenschappelijke ruimtes worden getoond. De tentoonstellingen omvatten foto's, persoonlijke bezittingen van voormalige gedetineerden en gereconstrueerde scènes die de detentieomstandigheden in verschillende decennia weergeven. De faciliteit biedt inzicht in Vietnamese gevangenispraktijken en de behandeling van militaire gevangenen tijdens het conflict van 1955 tot 1975.

Het museum toont militaire uitrusting, foto's en documenten uit de Vietnamoorlog tussen 1955 en 1975. De collectie omvat tanks, vliegtuigen en helikopters die op het buitenterrein zijn tentoongesteld, samen met binnenzalen die oorlogsvoering, wapensystemen en de gevolgen voor burgers documenteren. Verschillende tentoonstellingsruimtes behandelen het gebruik van chemische stoffen en de langetermijngevolgen daarvan. Het museum presenteert de militaire operaties vanuit Vietnamees perspectief en gebruikt originele objecten en fotografisch bewijs om de verschillende fasen van het conflict te illustreren.

Het Musée du Triomphe B-52 documenteert de luchtverdediging van Hanoi tijdens de Vietnamoorlog met een collectie vliegtuigwrakken, raketverdedigingssystemen en militaire uitrusting. De tentoonstelling toont fragmenten van neergeschoten Amerikaanse B-52 bommenwerpers, luchtafweergeschut en documenten over luchtoperaties boven de stad. Dit museum behoort tot de militaire sites die getuigen van het conflict tussen 1955 en 1975 en geeft inzicht in de technische aspecten van de luchtverdediging in de hoofdstedelijke regio.

Deze citadel in Thua Thien Hue diende als locatie voor de zwaarste stedelijke gevechten tijdens het Tet-offensief in februari 1968, toen Noord-Vietnamese troepen de stad bezetten en 24 dagen vasthielden. Het historische complex liep aanzienlijke schade op door artillerievuur en luchtbombardementen tijdens Amerikaanse en Zuid-Vietnamese pogingen om de stad te heroveren. Bezoekers kunnen vandaag de gevolgen van deze gevechten waarnemen aan de muren, tempels en paleizen, die gedeeltelijk zijn hersteld na het conflict. De plek toont het militaire belang van Hue tijdens de Vietnamoorlog en documenteert de prijs die het historische erfgoed van het land betaalde tijdens de gevechten.

Het gevangeniscomplex van Con Dao ligt op het eiland Côn Sơn voor de zuidelijke kust van Vietnam en documenteert de geschiedenis van politieke gevangenschap door opeenvolgende conflictperioden. De Franse koloniale administratie richtte hier vanaf 1862 meerdere detentiefaciliteiten op, die later werden gebruikt tijdens de Amerikaanse aanwezigheid in het Vietnam-conflict. Bezoekers kunnen door de bewaard gebleven celblokken lopen, waaronder de tijgerkooien waar gevangenen onder sterk beperkte omstandigheden werden vastgehouden. Het terrein omvat gedenkplaatsen voor degenen die werden gedetineerd en biedt inzicht in de methoden van politieke onderdrukking tijdens de oorlogsjaren. De locatie vertegenwoordigt een belangrijk onderdeel van de militaire en civiele infrastructuur die het regime gebruikte om afwijkende stemmen te controleren.

Het Mémorial de Son My markeert de plek waar in 1968 504 burgers werden gedood. Dit gedenkteken documenteert een van de ernstigste oorlogsmisdaden tijdens de Vietnamoorlog en toont de menselijke kosten van het conflict. Stenen platen dragen de namen van de slachtoffers, terwijl een museum foto's, persoonlijke bezittingen en getuigenverklaringen presenteert. Bezoekers kunnen de overblijfselen van het dorp zien, waaronder huisfunderingen en een irrigatiesloot waar veel mensen stierven. Het terrein omvat ook een boeddhistische tempel en een monument in de vorm van een knielende vrouw die een dood kind vasthoudt. De plek biedt context over de militaire strategie in de omstreden kustprovincies en de impact op de burgerbevolking in deze regio.

De Base de Combat de Khe Sanh ligt bij de Laotiaanse grens en documenteert een van de langste militaire belegeringen van de Vietnamoorlog. Tussen januari en april 1968 hielden ongeveer 6.000 Amerikaanse en Zuid-Vietnamese soldaten de basis vast terwijl Noord-Vietnamese troepen de positie omsingelden. Het museum op het terrein toont tanks, artilleriestukken, vliegtuigen en persoonlijke uitrusting die het dagelijks leven onder bombardementen illustreren. Bezoekers kunnen gereconstrueerde bunkers, landingsbanen en verdedigingswerken bekijken. De ligging in het hoogland biedt context voor het begrijpen van het strategisch belang van deze grensregio tijdens het conflict.

Dit slagveld in de IJzeren Driehoek ten noordwesten van Saigon was een belangrijk toneel van militaire operaties tussen 1965 en 1972 tijdens de Vietnamoorlog. De regio dankt haar naam aan de driehoekige vorm die ontstond door de samenvloeiing van de rivieren Saigon en Thi Tinh. Het gebied bevat een uitgebreid tunnelsysteem van ongeveer 250 kilometer dat de Viet Cong gebruikte voor troepenbewegingen, bevoorradingsroutes en tactische operaties. Amerikaanse strijdkrachten voerden hier verschillende grootschalige militaire campagnes uit, waaronder Operatie Cedar Falls in januari 1967. Bezoekers kunnen vandaag delen van het ondergrondse netwerk verkennen en militaire installaties bekijken die inzicht bieden in de guerrillatactieken en logistiek van het conflict.

De oude citadel van Quang Tri werd gebouwd in de 19e eeuw en diende als strategische militaire positie tijdens de Vietnamoorlog. Het fort liep zware schade op tijdens het Tet-offensief in 1968 en werd grotendeels verwoest tijdens de Slag om Quang Tri in 1972, toen de stad 81 dagen belegerd bleef. Vandaag staan de ruïnes van de citadel als militair-historische site die de sporen van intense gevechten in de provincie Quang Tri toont. Bezoekers kunnen de overgebleven muursecties, bunkerstructuren en een herdenkingspark bezichtigen dat de gebeurtenissen van het conflict documenteert.

Deze militaire begraafplaats bevat meer dan 5.000 graven van Zuid-Vietnamese soldaten die tijdens de oorlog tussen 1955 en 1975 zijn omgekomen. Het terrein ligt in Bien Hoa, een stad die tijdens het conflict als belangrijke militaire basis diende. De graven documenteren de verliezen van de Zuid-Vietnamese strijdkrachten over twee decennia van gevechten en bieden inzicht in de omvang van de militaire slachtoffers aan Zuid-Vietnamese zijde.

Deze nationale begraafplaats in de provincie Quang Tri herbergt de graven van meer dan 10.000 Noord-Vietnamese soldaten die tussen 1955 en 1975 sneuvelden langs de strategische bevoorradingsroute. Het terrein beslaat meerdere hectaren en documenteert met zijn witte grafstenen de omvang van de militaire verliezen tijdens het conflict. De meeste hier begraven soldaten stierven in gevechten langs de Ho Chi Minh-route of door bombardementen op bevoorradingslijnen door de centrale hooglanden.

Militaire Verdedigingspost A1 bezette een heuveltopontpositie nabij het hoofdkwartier van Dien Bien Phu en speelde een centrale rol tijdens de strijd in het voorjaar van 1954. De defensieve installatie vormde onderdeel van een netwerk van versterkte posities dat de Franse strijdkrachten aanlegden om de valleibodem te controleren. Tijdens het 56 dagen durende beleg kwam de post onder aanhoudende beschieting te staan en wisselde meerdere malen van eigenaar tijdens hevige gevechten. Bezoekers kunnen de bewaard gebleven loopgraven, schuilplaatsen en granaatkraters bekijken die de omvang van de gevechten op deze locatie illustreren. De verhoogde positie biedt ook een overzicht van het gehele voormalige slagveld.

Deze brug in Quang Tri markeert de 17e breedtegraad die Vietnam van 1954 tot 1975 in twee delen verdeelde. De oorspronkelijke constructie uit 1952 overspande de rivier Ben Hai en vormde de demarcatielijn tussen Noord- en Zuid-Vietnam na de Akkoorden van Genève. Tijdens de verdeling controleerde elke zijde de helft van de brug. De huidige structuur werd na afloop van de oorlog herbouwd en dient als gedenkteken voor de nationale verdeling. Informatiepanelen op de locatie leggen het belang van de demarcatielijn uit en de impact van de scheiding op de lokale bevolking.

Deze Sovjet-tank van het type T-54 brak op 30 april 1975 door de hoofdpoort van het Presidentieel Paleis in Saigon en markeerde daarmee het einde van de Vietnamoorlog. Het monument staat nu in de binnenplaats van het Reunificatiepaleis in Ho Chi Minh-stad en behoort tot de belangrijkste militaire getuigenissen van de collectie. De tank, bediend door het Noord-Vietnamese leger, symboliseert de val van Saigon en de hereniging van het land. Bezoekers kunnen het voertuig van dichtbij bekijken en het historische gewicht begrijpen van dit moment dat een einde maakte aan twee decennia gewapend conflict.