Art Nouveau architectuur en decoratieve kunst in Europa

Dit woongebouw, verbouwd tussen 1904 en 1906, toont een van de meest onderscheidende gevels van Antoni Gaudí in het centrum van Barcelona. De golvende stenen gevel combineert geglazuurde keramische tegels in blauw- en groentinten met organisch gevormde smeedijzeren balkons. Het gebouw toont Gaudí's interpretatie van de Art Nouveau beweging door gebogen lijnen, natuurmotieven en innovatieve decoratieve elementen die kenmerkend zijn voor de Europese architectuur uit deze periode.

Deze ingangen van de Parijse metro, ontworpen door Hector Guimard tussen 1900 en 1912, behoren tot de meest herkenbare voorbeelden van Art Nouveau in de Europese architectuur. De smeedijzeren constructies tonen organische vormen met gebogen lijnen en plantenmotieven die kenmerkend zijn voor de beweging tijdens deze periode. Guimard creëerde verschillende modellen, variërend van eenvoudige balustrades tot overdekte paviljoens met groene glaspanelen. Veel van de oorspronkelijke ingangen werden in de loop der decennia verwijderd, maar ongeveer 90 blijven bestaan bij verschillende stations in de stad. De overgebleven exemplaren zijn nu geclassificeerd als historische monumenten en blijven het straatbeeld van de Franse hoofdstad bepalen.

Deze concertzaal gebouwd in 1908 door Lluís Domènech i Montaner toont de bepalende kenmerken van de Art Nouveau architectuur in Barcelona door zijn gekleurde mozaïeken en gebrandschilderde ramen. Het Palau de la Música Catalana dient al meer dan een eeuw als optreedlocatie en combineert structurele innovatie met decoratieve kunsten. De gevel en binnenruimtes vertonen bloemmotieven, organische vormen en gedetailleerd vakmanschap typisch voor de Europese beweging tussen 1890 en 1910. Het gebouw functioneert nog steeds als belangrijke concertzaal en illustreert de praktische toepassing van Art Nouveau principes in een openbare culturele ruimte.

Het Hortamuseum is gevestigd in de voormalige woning en het atelier van de Belgische architect Victor Horta, een van de belangrijkste figuren van de Art Nouveau in Europa. Deze Brusselse residentie uit 1898 toont Horta's karakteristieke gebogen lijnen, florale motieven en de integratie van ijzer en glas in het ruimtelijk ontwerp. Het interieur bewaart originele decoraties en meubels die Horta's totaalkunstbenadering illustreren, waarbij architectuur, meubelontwerp en decoratie een verenigd geheel vormen.

Dit paleis in het centrum van Boedapest werd voltooid in 1906 en vertegenwoordigt de architectuurtaal van de Art Nouveau die Europese steden vormgaf tijdens de bloeiperiode van de beweging. De gevel toont gebogen lijnen en bloemmotieven die kenmerkend zijn voor de stijl tussen 1890 en 1910. Mozaïekwerk, smeedijzeren details en gekleurde glasramen completeren het decoratieve programma. Het gebouw diende oorspronkelijk commerciële en residentiële doeleinden en behoort tot de belangrijkste Art Nouveau constructies in de Hongaarse hoofdstad.

Dit woongebouw, ontworpen door Otto Wagner in 1899, toont het gebruik van keramische tegels als kenmerkend element van de Weense Art Nouveau. De gevel bevat majolikategel in roze en groene tinten die bloemmotieven vormen. Wagner combineerde moderne bouwtechnieken met ornamenteel ontwerp en creëerde daarmee een van de meest opmerkelijke voorbeelden van woonarchitectuur uit deze periode. De keramische decoraties bedekken de voorgevel en tonen de vernieuwende verbinding tussen functie en decoratieve kunsten die de Europese architectuur kenmerkte aan het begin van de twintigste eeuw.

Dit hotel combineert Art Nouveau-elementen met klassieke zuilen en symmetrische vormen die in 1889 in de Praagse architectuur werden geïntroduceerd. De gevel toont decoratief metaalwerk en florale motieven die kenmerkend zijn voor de Art Nouveau-beweging, terwijl de structurele opzet klassieke proporties handhaaft. Het gebouw documenteert de overgang tussen historistische en modernistische tendensen in de Midden-Europese architectuur aan het einde van de 19e eeuw en voegt aan deze verzameling Europese Art Nouveau-gebouwen een vroeg voorbeeld toe van hoe traditionele en opkomende ontwerpbenaderingen in Praag samenvloeiden tijdens de periode waarin de beweging stedelijke landschappen over het continent begon te hervormen.

Dit gebouw, opgetrokken tussen 1905 en 1912 aan het Republikplein, functioneert als concertzaal en ceremonieel centrum voor gemeentelijke evenementen. De gevel toont grote mozaïeken van Karel Špillar, terwijl de binnenruimten fresco's van Alfons Mucha, metaalwerk van Ladislav Šaloun en decoratieve details van talrijke Tsjechische kunstenaars uit de Art Nouveau-beweging bevatten. De Smetana-zaal biedt plaats aan meer dan 1.200 bezoekers en programmeert regelmatig klassieke concerten. Het gebouw documenteert de artistieke ontwikkeling van Praag aan het begin van de twintigste eeuw.

Dit thermale complex opende in 1918 en toont hoe Art Nouveau principes functionele openbare gebouwen in heel Europa vorm gaven. De voorziening bevat tien baden met verschillende watertemperaturen onder een glazen dak dat het interieur overspoelt met natuurlijk licht. Mozaïekwerk, keramische tegels en smeedijzeren details tonen de gebogen lijnen en natuurmotieven die kenmerkend zijn voor de beweging die de Europese architectuur van 1890 tot 1910 beïnvloedde. De Gellért Baden vertegenwoordigen een van de belangrijke bijdragen van Boedapest aan deze architectonische stijl die treinstations, musea en openbare voorzieningen op het continent transformeerde.

Deze synagoge werd in 1906 gebouwd naar plannen van Wilhelm Stiassny en combineert Moorse architectuur met Art Nouveau-elementen. De gevel toont oosterse bogen en geometrische patronen, terwijl gekleurde glasramen binnen het licht breken. Met haar karakteristieke koepel en decoratieve ornamenten vertegenwoordigt de Jubileumsynagoge de aanpassing van religieuze architectuur aan de ontwerpprincipes van de periode rond 1900, toen talrijke gebouwen met natuurgeïnspireerde motieven en ambachtelijke details in Praag werden gebouwd.

Het Scheepvaarthuis werd in 1916 gebouwd als hoofdkantoor voor zes rederijen en toont maritieme motieven in steen, glas en smeedijzer. De gevel combineert de voor Art Nouveau kenmerkende gebogen lijnen met nautische details zoals zeepaardje, golven en scheepsboegvormen. Als een van de eerste gebouwen volledig gerealiseerd in de stijl van de Amsterdamse School documenteert dit bouwwerk de overgang van Art Nouveau naar de Amsterdamse School en voegt het een belangrijk Nederlands voorbeeld uit de late fase van de beweging toe aan deze Europese collectie van Art Nouveau architectuur.

Dit museum opende zijn deuren in 1896 en toont een collectie keramiek, textiel en meubilair die het erfgoed van de Europese decoratieve kunsten vertegenwoordigt. Het gebouw zelf belichaamt de Art Nouveau beweging met een opvallende koepel bedekt met groene tegels die boven de tentoonstellingszalen uitsteekt. De gebogen lijnen en door de natuur geïnspireerde decoratieve elementen van de gevel maken het museum tot een significant voorbeeld van de architectuur uit deze periode. De permanente collectie documenteert de creatieve productie van Europese ambachtslieden tussen 1890 en 1910 en biedt inzichten in de decoratieve kunsten van dat tijdperk.

Deze tentoonstellingszaal werd in 1898 voltooid als centrum voor de Oostenrijkse Secessiebeweging, die zich afscheidde van de gevestigde academische kunstvormen. De witte gevel van het Secession Building contrasteert met de vergulde koepel van laurierbladeren die het dak bekroont. Binnen toont het gebouw werken van kunstenaars die aan het einde van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw naar nieuwe uitdrukkingsvormen zochten. Het functionele ontwerp van de ruimtes maakt wisselende tentoonstellingen van moderne en hedendaagse kunst mogelijk.

Dit in 1900 voltooide woongebouw combineert gotische en Nederlandse architectuurelementen met Catalaanse keramische decoraties en vertegenwoordigt een belangrijk voorbeeld van Art Nouveau architectuur in Barcelona. Casa Amatller toont kenmerken van de beweging met organische vormen en uitgebreid ornamenteel werk op de gevel. Architect Josep Puig i Cadafalch creëerde een onderscheidende interpretatie van Art Nouveau die traditionele regionale motieven versmelt met de ontwerpprincipes van de periode tussen 1890 en 1910.

Deze villa in Reims vertoont de kenmerken van de Art Nouveau door geometrische patronen en bloemenmotieven op de gevel en in de binnenruimtes. Villa Demoiselle werd in 1908 ontworpen voor de familie Cocq en combineert de architectuur die kenmerkend is voor de Champagnestreek met de decoratieve elementen van de periode. Het gebouw documenteert de verspreiding van de Art Nouveau in Franse provinciesteden tussen 1890 en 1910, waar opdrachtgevers en architecten de gebogen lijnen en natuurmotieven van de stijl aanpasten voor woongebouwen.

Dit treinstation werd voltooid in 1891 en combineert Deense bouwtradities met Franse invloeden, waardoor het een vroeg voorbeeld is van Art Nouveau in Scandinavië. De gevel toont decoratief ijzerwerk en gebogen lijnen die kenmerkend zijn voor de beweging. Station Helsingør functioneert als vervoersknooppunt en behoudt tegelijk zijn historische elementen uit de jaren 1890, toen Art Nouveau zich over Europa verspreidde.

Dit herenhuis uit 1902 vertegenwoordigt het art nouveau ontwerp in Brussel door middel van decoratieve glaspanelen en smeedijzeren werk. Architect Jules Brunfaut ontwierp de residentie voor industrieel Édouard Hannon en integreerde organische vormen en botanische motieven in de gevel en binnenruimtes. De polychrome gebrandschilderde ramen werden gemaakt door kunstenaar Raphaël Evaldre en tonen door de natuur geïnspireerde voorstellingen. Tegenwoordig fungeert het pand als tentoonstellingsruimte voor hedendaagse fotografie terwijl het zijn oorspronkelijke decoratieve elementen behoudt als onderdeel van deze collectie Europese art nouveau architectuur.

Deze in 1908 gebouwde markthal maakt deel uit van de collectie Europese Art Nouveau gebouwen die architectuur en toegepaste kunsten tussen 1890 en 1910 vormgaven. De structuur in Wrocław combineert gewelfde bogen met een stalen raamwerk en toont de karakteristieke mix van functionele en decoratieve elementen uit die periode. Het gebouw functioneert nog steeds als voedselmarkt en demonstreert de praktische toepassing van Art Nouveau principes in commerciële architectuur. De staalconstructie maakt ruime binnenruimtes mogelijk terwijl de gewelfde vormen typische ontwerpkenmerken van het tijdperk weerspiegelen.

Dit museum bewaart een collectie van 150.000 objecten van toegepaste kunst, waaronder meubels, textiel en keramiek uit meerdere eeuwen. De bestanden documenteren de ontwikkeling van het kunstambacht en het interieurontwerp in Europa, waarbij het museum ook opmerkelijke voorbeelden van art nouveau toont. De tentoongestelde stukken illustreren de decoratieve trends die tussen 1890 en 1910 de Europese woningen, openbare gebouwen en commerciële ruimtes beheersten.

Dit in 1905 gerenoveerde gebouw aan de Passeig de Gràcia toont Art Nouveau elementen met bloemmotieven en sculpturale details op de gevel. Casa Lleó Morera maakt deel uit van een collectie belangrijke Art Nouveau architectuur in Europa en demonstreert de karakteristieke kenmerken van deze beweging door steenhouwerwerk en mozaïeken. De renovatie werd uitgevoerd door Lluís Domènech i Montaner, een van de leidende Catalaanse Art Nouveau architecten.

Dit warenhuis werd in 1906 gebouwd naar ontwerp van Jan Willem Bosboom en toont de Nederlandse interpretatie van de Art Nouveau met geometrische ornamenten en grote glasoppervlakken. De gevel combineert de functionele vereisten van een modern winkelgebouw met decoratieve elementen die kenmerkend zijn voor de Europese Art Nouveau beweging tussen 1890 en 1910. Het bouwwerk documenteert de toepassing van deze bouwstijl op commerciële gebouwen in Den Haag en vult de verzameling Europese Art Nouveau architectuur aan naast treinstations, musea en villa's.

Dit ziekenhuiscomplex werd tussen 1902 en 1930 gebouwd naar ontwerpen van Lluís Domènech i Montaner en vertegenwoordigt een bepalend voorbeeld van het Catalaans Modernisme. De voorziening bestaat uit verschillende paviljoens die verbonden zijn door ondergrondse doorgangen en omgeven door tuinen. De gebouwen kenmerken zich door gekleurde keramische tegels, gebrandschilderde ramen en gedetailleerd steenwerk. Sant Pau Recinte Modernista functioneerde als werkend ziekenhuis tot 2009 en is aangewezen als UNESCO-werelderfgoed, wat zijn plaats binnen de Europese Art Nouveau architectuur bevestigt.

Deze residentie uit 1901 toont het ontwerp van de Weense Secession binnen de kunstenaarskolonie Mathildenhöhe. Architect Joseph Maria Olbrich creëerde het gebouw met geometrische decoraties en strakke lijnen. De gevel combineert functionele structuur met ornamentale details. Het huis staat binnen de kunstenaarskolonie die Olbrich als ensemble plande, bestaande uit verschillende gebouwen in de stijl van de Europese hervormingsbeweging in architectuur en decoratieve kunsten.

De Banco de Valencia toont architectonische kenmerken van de Spaanse Art Nouveau beweging uit het begin van de 20e eeuw. Dit in 1903 voltooide bankgebouw integreert marmeren zuilen, bronzen metaalwerk en florale ornamenten in zijn gevel en binnenruimtes. Het ontwerp volgt de organische lijnen en natuurmotieven die kenmerkend zijn voor deze artistieke stroming. Als commercieel gebouw in Valencia vertegenwoordigt het een van de architectonische voorbeelden die de invloed van Art Nouveau op zakelijke gebouwen in Spanje documenteren, waarbij decoratieve principes uit deze periode worden gecombineerd met functionele vereisten.

Deze wandelroute door de noordelijke wijk toont grote muurschilderingen van Belgische stripfiguren op gevels van historische gebouwen. De route verbindt Art Nouveau architectuur met de belangrijke striptradities van België en loopt door straten waar werken van Hergé, Morris en andere kunstenaars het stedelijk landschap bepalen. De muurschilderingen ontstonden vanaf de jaren negentig als onderdeel van een project voor stadsvernieuwing en tonen figuren zoals Kuifje, Lucky Luke en de Smurfen. Deze route omvat meer dan 50 muurschilderingen over een afstand van ongeveer 6 kilometer en kan te voet in 2 tot 3 uur worden afgelegd.

Deze villa uit 1902 is eenvoorbeeld van Hongaarse Art Nouveau met geometrische patronen, florale ornamenten en gekleurde keramische tegels. Het gebouw vertegenwoordigt de belangrijke Art Nouveau architectuur in Kecskemét, een stad bekend om bouwwerken uit de periode 1890 tot 1910. De gevel toont de gebogen lijnen en natuurmotieven die kenmerkend zijn voor deze periode, terwijl de decoratieve elementen Hongaarse ambachtelijke tradities weerspiegelen. Villa Kőrössy demonstreert hoe Centraal-Europese architecten organische vormen integreerden met lokale ontwerppraktijken tijdens de Art Nouveau beweging die treinstations, openbare baden, musea en woongebouwen over het gehele continent beïnvloedde.

Dit woongebouw uit 1905 toont de bepalende kenmerken van de Europese Art Nouveau architectuur en decoratieve kunsten die zich tussen 1890 en 1910 over het continent verspreidden. De gevel van Casa Galimberti combineert florale keramische decoraties met smeedijzeren balkons en geschilderde muurschilderingen. De versierde voorgevel demonstreert het gebruik van natuurmotieven en decoratieve elementen die kenmerkend waren voor deze beweging, die talrijke gebouwen in Milaan en andere Europese steden tijdens deze periode vormgaf.

Dit museum in Nancy presenteert het werk van de École de Nancy, een groep Franse ambachtslieden en ontwerpers die actief waren tussen 1890 en 1914. De collectie omvat meubels van Émile Gallé en Louis Majorelle, glaswerk, keramiek en juwelen. De tentoonstellingsruimtes bevinden zich in een villa uit het begin van de twintigste eeuw met een tuin waarin planten worden getoond die in Art Nouveau ontwerpen werden gebruikt. Het museum documenteert hoe deze beweging lokale ambachtelijke tradities combineerde met moderne industriële technieken en motieven uit de flora van Lotharingen in hun werk verwerkte.

Deze hal uit 1913 toont de toepassing van gewapend beton in de monumentale architectuur van het begin van de twintigste eeuw. De koepel overspant 65 meter en behoorde tot de grootste van zijn soort wereldwijd bij voltooiing. De constructie gebruikt ribben en bogen om het gewicht te verdelen en toont technische vooruitgang die kenmerkend was voor Art Nouveau-gebouwen in Europa. Het bouwwerk diende als tentoonstellingshal en biedt plaats aan ongeveer 7000 personen. De hal vertegenwoordigt de overgang van traditionele naar moderne bouwmethoden.

De Güell-paviljoens omvatten een complex van paardenstallen, een rijhal en een portierswoning ontworpen door Antoni Gaudí tussen 1884 en 1887 voor industrieel Eusebi Güell. Deze vroege werken van Gaudí tonen al karakteristieke elementen van het Catalaanse modernisme door het gebruik van parabolische bogen, gekleurde keramische tegels en smeedijzeren decoraties. De ingang toont een beweegbaar smeedijzeren drakenhek dat verwijst naar de mythologische tuin van de Hesperiden. Oorspronkelijk dienden deze bouwwerken het landgoed van de familie Güell in Pedralbes en illustreren ze de innovatieve integratie van functionaliteit met decoratieve natuurmotieven die kenmerkend waren voor de Europese Art Nouveau-beweging tijdens deze periode.

Dit museum bewaart een originele apotheek uit 1900 met gesneden houten versieringen en complete interieurbemeubeling uit die tijd. De installatie toont de toepassing van Art Nouveau-principes op functionele commerciële ruimtes en laat zien hoe organische motieven en ambachtelijke details werden geïntegreerd in de dagelijkse apotheekactiviteiten. Het ensemble behoort tot een collectie van Europese architectuur en decoratieve kunsten die de invloed van de stijl tussen 1890 en 1910 documenteert.

Dit museum bewaart de collectie van Miksa Róth, een van de vooraanstaande Hongaarse glaskunstenaars van het begin van de 20e eeuw. De tentoonstelling toont zijn glaskunstwerken, gereedschap en persoonlijke voorwerpen in het huis waar hij woonde en werkte. De ruimtes bieden inzicht in de Art Nouveau technieken voor gebrandschilderd glas en documenteren Róths bijdrage aan de decoratieve kunsten van deze periode in Boedapest en daarbuiten.

Dit museum toont Finse kunst in een granieten gebouw dat in 1904 werd geopend en Art Nouveau-elementen combineert met Scandinavische decoratieve motieven. De collectie omvat werken van Finse kunstenaars en biedt inzicht in de ontwikkeling van de nationale kunstscene van de 19e eeuw tot heden. Het gebouw zelf verenigt traditionele Finse bouwmaterialen met de decoratieve stromingen van de Art Nouveau, die Europese architectuur en toegepaste kunsten tijdens deze periode vormgaven.