Black sand beach

Europa's meest afgelegen stranden bieden toegang tot natuurlijke kustlandschappen die vanwege hun afstand tot grote toeristische centra onontwikkeld blijven. Deze locaties variëren van de vulkanische zwarte zandstranden aan de zuidkust van IJsland tot de roze getinte stranden van Zuidwest-Creta, gevormd uit gebroken schelpen. Veel vereisen wandelingen door natuurreservaten of boottransfers. Beschermde kusten vertonen verschillende geologische kenmerken: kalkstenen kliffen die in Portugal's Algarve tot natuurlijke boogformaties zijn uitgehold, basalten kolommen die uit Noorse fjorden oprijzen, en serpentijnachtige rotsformaties met hoog magnesiumgehalte in Cornwall. De stranden bevinden zich in diverse ecosystemen, van mediterraan struikgewas rond Siciliaanse baaien tot Arctische omstandigheden waar granieten bergen smalle zandstroken beschermen in de Lofoten-eilanden. Deze locaties trekken bezoekers aan die een alternatief zoeken voor ontwikkelde resortgebieden. De toegangswegen variëren van getijdenpassages door stenen bogen in Galicië, waar het waterpeil de toegangstijden bepaalt, tot onverharde paden door de Agriettes-woestijn in Corsica. Verschillende stranden veranderen van uiterlijk onder invloed van natuurlijke krachten: het Kroatische schiereiland Zlatni Rat verplaatst zijn contouren afhankelijk van wind- en golfpatronen, terwijl ondiepe lagunes in Griekenland waden mogelijk maken tussen het vasteland en offshore-eilanden. Deze plaatsen bieden mogelijkheden voor activiteiten zoals snorkelen tussen onderwaterrotsformaties, het observeren van zeevogelkolonies die nesten in kustkliffen bouwen en het verkennen van grotsystemen die bij laag water zichtbaar worden.

Van de hoogste toppen tot kustrotsen brengt deze collectie geografisch belangrijke observatiepunten op alle continenten samen. De locaties bieden uitzicht op bergketens, watervallen, woestijnen, oceanen en opmerkelijke architectonische constructies. De selectie omvat de Grote Muur bij Peking, de Cliffs of Moher boven de Atlantische Oceaan, de Grand Canyon in Arizona en de Mount Everest op de grens tussen Nepal en Tibet. Onder de watervallen bevinden zich de Iguazú-watervallen tussen Brazilië en Argentinië, de Victoriawatervallen tussen Zambia en Zimbabwe en de Niagarawatervallen tussen Canada en de Verenigde Staten. De piramides van Gizeh, het Alhambra in Granada en de Taj Mahal in Agra tonen belangrijke architectonische prestaties uit verschillende tijdperken. Natuurlijke formaties zoals Uluru in de Australische outback, Halong Bay in Vietnam, Banff National Park in de Canadese Rockies en de Noorse fjorden demonstreren de geologische diversiteit van de aarde. Andere locaties zijn Santorini in de Egeïsche Zee, het Amazoneregenwoud, Horseshoe Bend aan de Colorado River, Petra in Jordanië, de Kilimanjaro in Tanzania, het Fitz Roy-gebergte in Patagonië en het Plitvice-merenpark in Kroatië.

IJsland is een eiland gevormd door ijs en vuur. Gletsjers bedekken een groot deel van het binnenland terwijl geothermische gebieden laten zien dat er altijd iets gebeurt onder de oppervlakte. De landschappen hier zien er anders uit dan de meeste plaatsen: zwarte zandstranden gevormd door vulkanische activiteit, fjorden die diep de kust insnijden, watervallen die over kliffen vallen en canyons met met mos bedekte wanden. Vatnajökull in het zuidoosten is Europa's grootste gletsjer, terwijl kleinere ijskappen zoals Snæfellsjökull of Drangajökull hun eigen karakter hebben. Reykjavik ligt aan de oceaan en mengt stadsleven met toegang tot de natuur. De Harpa concertzaal staat bij de haven, de Hallgrímskirkja kerk rijst boven de daken uit, en langs de kust vind je de Sólfar sculptuur. Meer Tjörnin ligt in het centrum van de stad. Buiten de hoofdstad leiden routes naar natuurlijke plekken: de Blue Lagoon met zijn melkachtig blauw water, de Strokkur geiser die om de paar minuten uitbarst, de Gullfoss waterval waar een rivier in een canyon stort. De zuidkust toont verschillende gezichten. Bij Vík ligt het Reynisfjara strand met zijn basaltkolommen en zwart zand, en niet ver weg de klif bij Dyrhólaey. Diamond Beach bij Hornafjörður ligt bezaaid met ijsblokken die door de zee zijn aangespoeld. In het noorden trekt het Mývatn meer bezoekers met zijn vulkanische omgeving, terwijl de Westfjorden met het Hornstrandir reservaat en het rode zand van Rauðasandur strand tot de meer afgelegen delen van het land behoren. De ringweg verbindt de meeste van deze plaatsen en cirkelt het hele eiland rond.