Deze collectie toont de indrukwekkende waterbouwwerken die mensen in de oudheid bouwden om water over lange afstanden te vervoeren. Romeinse en Ottomaanse ingenieurs bouwden aquaducten die rivieren en valleien overspaanden, tot 50 meter hoog. Ze waren samengesteld uit meerdere lagen stenen bogen die elegant op elkaar waren gestapeld. Deze structuren werken op een eenvoudig principe: water stroomt omlaag van verre bronnen en rivieren naar steden, waar het aankomt en klaar is voor gebruik. Overal in Europa, rond de Middellandse Zee en in het Nabije Oosten vind je vandaag de dag nog resten van deze oude systemen. De Pont du Gard in Frankrijk en de aquaducten van Segovia in Spanje laten de vakmanschap van die tijd zien. In Turkije kun je het aquaduct van Valens zien, dat water naar Istanbul bracht. Italië heeft verschillende voorbeelden, waaronder het aquaduct van Vanvitelli in Caserta en resten in Rome zelf. Deze structuren tonen hoe goed de Ouden begrepen hoe zij hun omgeving konden gebruiken. Elke structuur vertelt een verhaal over het belang van water voor het stadsleven. Het zijn niet alleen technische prestaties, maar werken die je vandaag nog kunt zien en aanraken. Veel zijn goed genoeg bewaard gebleven dat je hun oorspronkelijke doel kunt begrijpen.
Occitanie, Frankrijk
Deze Romeinse aquaductbrug maakt deel uit van de oude watersystemen van de wereld en overspant de rivier de Gardon op drie niveaus. De Pont du Gard bereikt een hoogte van 48 meter en werd gebouwd met stenen bogen om water van verre bronnen naar de stad te transporteren. Het bouwwerk toont de vakkundigheid van Romeinse ingenieurs.
Segovia, Spanje
Het aquaduct van Segovia is een Romeins watersysteem dat water transporteerde over twee niveaus van granietconstructie naar een verre stad. De structuur bevat 167 bogen en werd zonder mortel gebouwd met behulp van stenen blokken. Deze constructie laat zien hoe Romeinse ingenieurs zwaartekracht gebruikten om water over dalen te laten stromen, waarbij steden van vers water uit verre bronnen en rivieren werden voorzien.
Istanbul, Turkije
Het Aquaduct van Valens is een Romeinse structuur uit de 4e eeuw die zich uitstrekt over 921 meter en een hoogte bereikt van 29 meter. Dit aquaduct maakt deel uit van de oude watersystemen van de wereld en werd gebouwd om water over dalen en vlakten te transporteren met behulp van zwaartekracht. Het voorzag Istanbul van vers water uit verre bronnen en rivieren.
Mérida, Spanje
Los Milagros is een Romeins aquaduct uit de eerste eeuw dat water over 830 meter transporteerde door meerdere rijen stenen en bakstenen bogen. Deze structuur getuigt van de vaardigheid van de Romeinse engineering om water met behulp van zwaartekracht over valleien en vlaktes naar verre steden te leiden.
Caserta, Italië
Het Aquaduct van Vanvitelli is een watersysteem uit de 18e eeuw dat water van verre bronnen naar de koninklijke residentie transporteerde. Deze structuur laat zien hoe ingenieurs water over lange afstanden verplaatsten met behulp van zwaartekracht - een techniek die ook de Romeinen en Ottomanen perfectioneerden. Het systeem gebruikt stenen bogen op meerdere niveaus om dalen over te steken en water van Monte Taburno naar het paleis te brengen.
Arles, Frankrijk
Het aquaduct en de molen van Barbegal behoren tot de oude watersystemen van de wereld. Dit Romeinse industriële complex uit de 2e eeuw transporteerde water over valleien met behulp van zwaartekracht. Het aquaduct voorzag de nabijgelegen stad van vers water van verre bronnen. Het complex bevatte 16 waterraderen in twee parallelle rijen voor graanverwerking.
Évora, Portugal
Het Água de Prata-aquaduct in Évora is een voorbeeld van de watersystemen van de oudheid. Het aquaduct werd in 1537 voltooid en strekt zich 18 kilometer uit en voorzag de stad van water uit granitische bronnen. Net als andere oude aquaducten gebruikte deze structuur de zwaartekracht om water over valleien en vlaktes te transporteren. Stenen bogen op meerdere niveaus stelden de structuur in staat om grote hoogteverschillen te overbruggen en water over lange afstanden te vervoeren.
Kavala, Griekenland
Het Kavala-aquaduct is een constructie uit de 16de eeuw die water transporteerde via 60 bogen met een maximale hoogte van 25 meter. Deze structuur toont hoe Romeinse en Ottomaanse ingenieurs aquaducten ontwerpen om water van verre bronnen en rivieren naar steden te brengen. Het aquaduct van Kavala demonstreert de vernuft van oude watersystemen die zwaartekracht gebruikten om vers water door valleien en vlaktes te distribueren.
Caesarea, Israel
Het Caesarea-aquaduct is een Romeinse constructie uit de 1e eeuw die water van de bronnen van de berg Karmel naar de kuststad transporteerde. Dit aquaduct behoort tot de oude watersystemen van de wereld die steden van vers water uit verre bronnen voorzagen. Het toont hoe Romeinse ingenieurs zwaartekracht gebruikten om water over grote afstanden te verplaatsen, door valleien en vlaktes.
Provence-Alpes-Côte d'Azur, Frankrijk
Het Roquefavour-aquaduct maakt deel uit van een collectie van oude watersystemen van over de hele wereld. Deze stenen structuur werd in 1847 voltooid en overspant een dal op een hoogte van 83 meter over een lengte van 400 meter. Het aquaduct vervoerde water van verre bronnen om de stad van water te voorzien, volgens dezelfde principes die Romeinse en Ottomaanse ingenieurs gebruikten bij het bouwen van hun aquaducten met water dat door zwaartekracht door stenen bogen stroomde.
Catalonië, Spanje
Het Aquaduct van Tarragona is een Romeins waterkanaal uit de 2e eeuw dat water over lange afstanden naar een oude stad transporteerde. Het toont hoe Romeinse ingenieurs stenen bogen en zwaartekracht gebruikten om water van verre bronnen naar stedelijke centra te brengen. De structuur is 217 meter lang en 27 meter hoog en demonstreert de technische vaardigheid van die tijd.
Occitanie, Frankrijk
Het Aqueduct St-Clément hoort bij deze verzameling van oude watersystemen die water over dalen en vlakten transporteerden. Dit bouwwerk werd tussen 1753 en 1765 gebouwd en voerde water over een afstand van 14 kilometer. Het Aqueduct St-Clément gebruikte zwaartekracht en stenen bogen om vers water van verre bronnen naar steden te brengen.
Skopje, Noord-Macedonië
Dit stenen waterkanaal in Skopje werd gebouwd met stenen bogen om water via zwaartekracht door dalen en vlaktes te vervoeren. Het is het enige bekende aquaduct van zijn soort in Noord-Macedonië en toont de technische vaardigheid die nodig was om vers water vanuit verre bronnen en rivieren naar de stad te brengen. Het bouwjaar en de bouwers zijn niet gedocumenteerd in historische bronnen.
Lesbos, Griekenland
Deze Romeinse aquaduct in Moria maakte deel uit van de oude watersystemen die vers water van de bergen naar de stad transporteerden. Gebouwd met stenen bogen die ongeveer 26 meter hoog zijn, toont het hoe Romeinse ingenieurs zwaartekracht gebruikten om water over het terrein te leiden.
Rome, Italië
Het Aqua Alexandrina is een waterleiding gebouwd in 226 n.Chr. onder keizer Alexander Severus. Het transporteerde water van Pantano Borghese naar Rome als onderdeel van het netwerk van oude structuren die water over dalen en vlakten vervoerden met behulp van zwaartekracht. Romeinse ingenieurs gebruikten gestapelde stenen bogen om water van verre bronnen en rivieren naar de stad te brengen.
Rome, Italië
Het Aqua Claudia is een Romeins aquaduct dat onder keizer Claudius werd gebouwd en dagelijks 184.000 kubieke meter water over 69 kilometer naar Rome transporteerde. Deze structuur maakt deel uit van de oude watersystemen van de wereld en toont aan hoe Romeinse ingenieurs water van verre bronnen en rivieren naar steden over dalen en vlakten brachten met behulp van zwaartekracht. Het aquaduct bestaat uit meerdere niveaus van stenen bogen, tot 50 meter hoog, om de dalen te overspannen.
Rome, Italië
Het Aqua Marcia was een van de belangrijkste watersystemen van het oude Rome. Dit aquaduct vervoerde water van bronnen in de Sabijnse heuvels om de stad van vers water te voorzien. Romeinse ingenieurs ontwerpen het met behulp van zwaartekracht, zodat water natuurlijk door valleien en vlaktes kon stromen. Stenen bogen op meerdere niveaus ondersteunden de constructie terwijl deze het landschap doorkruiste.
Rome, Italië
Het Acquaductenpark in Rome toont de overblijfselen van zeven Romeinse watersystemen en illustreert de technische vaardigheid van de oudheid. Deze aquaducten waren essentieel voor de watervoorziening van de stad uit verre bronnen en rivieren. Ze tonen aan hoe Romeinse ingenieurs water door valleien en vlaktes transporteerden met alleen zwaartekracht. Stenen bogen reikten tot 50 meter hoog en overspanden valleien op meerdere niveaus.
Mosul, Irak
Het Jerwan Aqueduct is een oude stenen constructie uit 690 v.Chr. die water van de bergen naar de stad Nineve transporteerde. Dit aquaduct laat zien hoe vroege ingenieurs water over grote afstanden verplaatsten met alleen zwaartekracht. De structuur is bewijs van de bouwkundige vaardigheden van oude beschavingen in deze regio.
Plovdiv, Bulgarije
Het Oude Aquaduct van Plovdiv is een Romeinse structuur uit de tweede eeuw die water over valleien en vlakten transporteerde met behulp van zwaartekracht. Het systeem bevat behouden stenen bogen en waterkanalen die ooit de stad van vers water uit verre bronnen en rivieren voorzagen. Dit aquaduct demonstreert de bouwkunst van Romeinse ingenieurs die deze watersystemen ontwierpen om de bevolking van betrouwbaar water te voorzien.
Córdoba, Spanje
De Albolafia-molen is een middeleeuwse waterrad uit de 12e eeuw die aan de Guadalquivir in Córdoba stond. Deze constructie maakte deel uit van oude watersystemen die water door valleien en vlaktes transporteerden met behulp van zwaartekracht. Het waterrad gebruikte de rivierstroming om water naar de stad te verdelen en graan te malen. Het toont hoe ingenieurs waterkracht benutten om gemeenschappen van vers water te voorzien en essentiële dagelijkse taken zoals graanmaling uit te voeren.
Hama, Syrië
De waterwielen van Hama zijn grote houten constructies met een diameter van ongeveer 20 meter. Ze werden gebouwd om water uit de Orontes-rivier op te tillen en de tuinen langs de oevers te irrigeren. Deze wielen maken deel uit van de oude watersystemen die water door mechanische kracht transporteerden om steden en landbouwgebieden van water te voorzien.
Rhône-departement, Frankrijk
Het Aquaduct van de Gier is een Romeins watersysteem dat zich 86 kilometer uitstrekt en in de eerste eeuw n.Chr. werd gebouwd. Deze structuur behoort tot de oude aquaducten en watersystemen van de wereld die water over valleien en vlakten vervoerden met behulp van zwaartekracht. Het Aquaduct van de Gier voorzag steden van vers water uit verre bronnen en rivieren.
Noord-Rijnland-Westfalen, Duitsland
Het Eifelaqueduct is een Romeins waterkanaal dat water over 95 kilometer naar de stad Keulen transporteerde. Deze constructie voerde dagelijks ongeveer 20.000 kubieke meter water door kanalen die vakkundig waren gebouwd en zich aan het landschap aanpasten. Het aquaduct toont hoe Romeinse ingenieurs water uit verre bronnen over grote afstanden transporteerden om een groeiende stad van vers water te voorzien. Het Eifelaqueduct is een voorbeeld van Romeinse kennis van watertransport en stadsvoorziening.
Side, Turkije
Het Romeinse aquaduct in Side was een watersysteem uit de 2e eeuw dat water meer dan 30 kilometer van de bergen naar de kuststad transporteerde. Deze structuur behoort tot de oude watersystemen die zwaartekracht gebruikten om water over valleien en vlaktes te voeren. Romeinse ingenieurs bouwden dergelijke werken om steden van vers water uit verre bronnen en rivieren te voorzien.
Umm Qais, Jordanië
Het Gadara-aquaduct is een ondergrondse tunnel van 170 kilometer die gebruikmaakte van natuurlijke hellingsgradiënten om water naar de antieke stad te brengen. Deze structuur toont hoe Romeinse ingenieurs het landschap gebruikten om water van verre bronnen en rivieren naar stedelijke centra te transporteren. Het aquaduct maakt deel uit van het systeem van antieke waterleidingen die dalen en vlaktes doorkruisten en steden van vers water voorzagen.
