Plaatsen om te fotograferen in Nîmes: Romeinse monumenten, moderne architectuur en historische tuinen
Nîmes brengt twee millennia aan architectuur samen in één blik. Tijdens een wandeling loop je van het oude Romeinse amfitheater uit de eerste eeuw naar de glazen gevel van het Carré d'Art, gebouwd in de jaren 90. De Maison Carrée, een oud tempel met korinthische zuilen, staat recht tegenover het museum voor moderne kunst in een opvallend contrast. De Jardins de la Fontaine combineren Romeinse overblijfselen met tuinarchitectuur uit de 18e eeuw, met terrassen, bassins en schaduwrijke wandelpaden. De stad biedt veel mooie plekken om te fotograferen. Vanaf de Tour Magne heb je uitzicht over de daken en het omliggende platteland. De centrale pleinen, zoals de place Charles-de-Gaulle, zijn omgeven door platanen en fonteinen. De Porte Auguste markeert de oude toegangsweg van de stad langs de Romeinse straat. Elke straat en hoekje vertelt een stuk geschiedenis of een mooi detail van de oude architectuur, die laat zien hoe Nîmes is gegroeid, veranderd en de sporen uit het verleden heeft bewaard.
Deze Romeinse tempel uit de eerste eeuw voor Christus staat met zijn Korinthische zuilen midden in de stad. De gevel is volledig bewaard en toont de verhoudingen van de Augusteïsche architectuur. Binnen toont een film de geschiedenis van de stad en het gebruik van het gebouw door de eeuwen heen. Voor de ingang markeert een plein de overgang tussen de antieke wereld en de moderne omgeving.
Dit Romeinse amfitheater werd rond 70 na Christus gebouwd en bood plaats aan ongeveer 24.000 toeschouwers. De gevel met arcaden van twee verdiepingen omringt de ovale arena, die nu nog steeds concerten en stierengevechten organiseert. De tribunes zijn bewaard gebleven, en je kunt door de gangen onder de zitplaatsen lopen waar vroeger gladiatoren en wilde dieren wachtten. Vanaf de bovenste rijen zie je de hele structuur en de daken van de oude binnenstad rondom.
Deze openbare tuinen uit de 18e eeuw verbinden Romeinse ruïnes met aangelegde terrassen, waterbekkens en schaduwrijke lanen. Tijdens een wandeling ontdek je antieke overblijfselen, waaronder de Dianatempel, naast klassieke beelden en fonteingroepen. De verschillende niveaus van het park bieden wisselende perspectieven op de begroeiing en de historische fragmenten. Op hete dagen zoeken bewoners schaduw onder oude bomen. De wateroppervlakken weerspiegelen het licht en vormen rustige onderwerpen voor fotografen.
De Tour Magne staat op de Mont Cavalier, in het bovenste deel van de Jardins de la Fontaine. Deze toren dateert uit de eerste eeuw en maakte deel uit van de Romeinse stadsmuur van Nemausus. Vandaag bereikt het bouwwerk 32 meter hoogte – oorspronkelijk was het hoger. Vanaf het platform zie je de daken van de oude binnenstad, de Arènes, het platteland tot aan de Camargue en bij helder weer de Cevennen. De klim via de wenteltrap voert langs meerdere verdiepingen. De muren van lokale kalksteen tonen nog de sporen van de antieke bouwwijze. Rondom de toren nodigen paden en terrassen uit tot wandelen.
Het Carré d'Art is een museumgebouw van glas en staal, ontworpen door de Britse architect Norman Foster en geopend in 1993. De gevel weerspiegelt de antieke Romeinse tempel van de Maison Carrée, die recht tegenover op hetzelfde plein staat. Vijf verdiepingen tonen hedendaagse kunst uit de tweede helft van de 20e eeuw tot nu, waaronder schilderijen, sculpturen, foto's en video-installaties. Vanaf de bovenste verdieping kijk je door grote ramen uit over de stad en de omliggende daken. De begane grond opent zich naar de place de la Maison Carrée en verbindt de moderne constructie met de historische omgeving. Een openbare bibliotheek beslaat meerdere niveaus en is toegankelijk via een aparte ingang.
Deze Romeinse constructie uit de eerste eeuw staat in de Jardins de la Fontaine en toont stenen gewelven en bouwvormen uit de keizerlijke tijd. Het metselwerk bewaart sporen van nissen, zuilen en een centrale hal. Het gebouw hoorde bij een groter geheel rond de bron, die al in de oudheid als heiligdom diende. Je bereikt de ruïne via paden die tussen waterbekkens en oude bomen lopen. De plaats verbindt Romeins erfgoed met de tuinaanleg uit de achttiende eeuw.
Deze stenen poort werd gebouwd in 16 v. Chr. en markeerde de toegang tot de Romeinse stad langs de Via Domitia. De Porte Auguste toont twee grote en twee kleinere bogen die in de stadsmuur zijn opgenomen. Ze diende als controlepost en als symbool van Romeins gezag. Vandaag staat ze vrij in het straatbeeld en toont de bouwwijze uit de oudheid met haar massieve stenen blokken en doorgangen die vroeger door karren, voetgangers en soldaten werden gebruikt. Het bouwwerk ligt in een rustige straat waar voorbijgangers de oude muren van dichtbij kunnen bekijken.
Dit centrale plein met platanen, fonteinen en banken ligt bij station Feuchères en de Pradier-fontein. Het werd in de 19e eeuw aangelegd en verbindt het moderne stadsdeel met het oude centrum. Gezinnen, studenten en reizigers komen samen onder de bomen, die in de zomer schaduw bieden. De brede paden leiden direct naar de Romeinse monumenten en het Carré d'Art. Vanaf de esplanade bereik je de hoofdstraten, winkels en restaurants van het centrum. De plek voelt open en rustig aan, ook al is hij omgeven door wegen.
Dit verdeelbekken uit de eerste eeuw bevindt zich aan het einde van het Romeinse aquaduct. Het castellum verdeelde water via vijf openingen in verschillende kanalen die het door de stad voerden. U ziet een ronde stenen structuur met openingen aan de basis, waardoor water naar behoefte stroomde. Weinig voorbeelden van dit type hebben de tijd overleefd, en deze behoort tot de oudste in Europa. De plek is klein en rustig, weinig bezoekers stoppen hier. U kunt de indeling van de kanalen, de staat van de stenen en hoe het hele systeem werkte, zien. Voor Nîmes was deze installatie de sleutel tot watervoorziening, zonder welke de stad niet had kunnen groeien.
Dit museum verzamelt schilderijen uit vijf eeuwen, van de middeleeuwen tot de romantiek. In de zalen hangen Italiaanse, Franse en Vlaamse werken. De binnenplaats toont Romeinse mozaïeken die rond Nîmes zijn gevonden. De gevel dateert uit de 19e eeuw en past in het klassieke stadsbeeld. Het bezoek combineert antieke vondsten met Europese kunstgeschiedenis in een compacte ruimte.
Dit hedendaagse museum staat tegenover het amfitheater en toont archeologische vondsten uit de Romeinse tijd van de stad. De glazen gevel weerspiegelt de arena en laat daglicht binnen in de tentoonstellingsruimten. Binnen wisselen antieke voorwerpen af met digitale reconstructies die het leven in de Romeinse kolonie illustreren. Mozaïeken, beelden, gebruiksvoorwerpen en inscripties vertellen het verhaal van de bewoners uit de oudheid. Vanaf de daktuin kijkt u uit over de daken van de oude stad en het amfitheater.
Dit Romeinse aquaduct met drie verdiepingen overspant de rivier de Gardon op ongeveer 20 kilometer van de stad. De bouwers stapelden stenen bogen op elkaar om water van een bron naar Nîmes te leiden. Vandaag staat de brug vrij in het landschap. Bezoekers wandelen langs de oever of volgen de paden aan beide kanten. De bogen werpen lange schaduwen op het water afhankelijk van het tijdstip van de dag. Vanaf de uitkijkpunten zie je de constructie en de omvang van het bouwwerk, dat laat zien hoe ingenieurs tweeduizend jaar geleden water door dalen vervoerden.
Dit plein is omringd door stenen gebouwen uit de achttiende eeuw. Restaurants met terrassen en mediterrane bomen bepalen het aanzien. Op marktdagen vullen kraampjes de ruimte; op andere dagen blijft het rustiger. Smalle straatjes eromheen leiden naar andere delen van de oude stad. Zonlicht valt op de gevels en de klinkers, wat een ontspannen sfeer creëert.
Deze marmeren fontein uit 1851 toont vier beelden die rivieren voorstellen: de Rhône, de Gardon, de Fontaine d'Eure en de Vistre. Het monument staat op de Esplanade Charles-de-Gaulle, een van de centrale pleinen in Nîmes. De figuren zijn gebeeldhouwd in klassieke stijl en vormen samen een compositie die de stad eert als plek van water. Als u langsloopt, ziet u de details van de gezichten en de vloeiende vormen van de gewaden. De fontein is vernoemd naar de beeldhouwer James Pradier, die ook andere werken in Frankrijk heeft gemaakt. Hij behoort tot de openbare monumenten die in Nîmes tijdens de 19e eeuw werden gebouwd, toen de stad haar pleinen en tuinen herinrichtte.
Deze Romeinse poort uit de eerste eeuw voor Christus maakte deel uit van de stadsmuur. Hij stond aan de weg richting Lyon en markeerde een van de ingangen naar de antieke stad. De Porte de France toont de typische bouw van Romeinse verdedigingswerken met massieve stenen. Vandaag staat de poort midden in het moderne stratennet, omringd door huizen en winkels. Als je ervoor staat, kun je je voorstellen hoe reizigers en handelaars hier tweeduizend jaar geleden de stad binnenkwamen.
Dit plein in het centrum dient als ontmoetingsplek voor de bewoners van Nîmes. De klokkentoren uit de 19e eeuw staat tussen stenen gebouwen en restaurants met terrassen. Op warme dagen zitten mensen buiten, drinken koffie en kijken naar het dagelijks leven. De architectuur verbindt hier het Romeinse verleden van de stad met de latere veranderingen die Nîmes vorm hebben gegeven.
Dit wooncomplex toont industriële materialen als architectonische keuze. De twee gebouwen strekken zich uit over meer dan 100 meter en tonen gevels van golfplaat, staal en glas. De appartementen komen uit op buitengalerijen die aan scheepsdekken doen denken. Jean Nouvel ontwierp het project als antwoord op de vraag hoe men goede woningen kan bouwen met een beperkt budget. De kamers zijn groot, de plattegronden eenvoudig, de technische elementen blijven zichtbaar. Het resultaat doet denken aan een fabriek die tot woning is omgebouwd. Veel bewoners waarderen de lichtheid en de ongewone sfeer. Voor fotografie biedt het complex lijnen, schaduwen en een esthetiek die afwijkt van conventionele woningbouw.
De kathedraal brengt romaanse en gotische vormen uit verschillende eeuwen samen. De westgevel draagt beeldhouwwerk en twee vierkante torens die in de 19e eeuw zijn gebouwd. Het gebouw laat zien hoe Nîmes zijn religieuze bouwwerken in de loop der tijd veranderde en uitbreidde, terwijl de stad groeide tussen zijn Romeinse erfgoed en nieuwe architectonische richtingen.
Dit neoklassieke gebouw uit 1846 heeft een zuilengang met Korinthische zuilen bij de ingang en een driehoekig fronton op de gevel. De architectuur volgt de stijl van Romeinse tempels die overal in Nîmes te vinden zijn. Het gebouw staat aan de rand van de oude stad, bij de Esplanade, en zijn symmetrische voorgevel met lichte stenen zuilen contrasteert met de middeleeuwse steegjes eromheen. Je komt via een smeedijzeren hek de binnenplaats binnen, met uitzicht op de rij zuilen.
De Place du Marché ligt in het centrum en dient als vaste marktplaats. Verkopers zetten hun kramen op onder open hemel, omringd door stenen gevels met bogen en terrassen. De benedenverdiepingen van de gebouwen bevatten winkels en restaurants. De architectuur herinnert aan de zuidfranse traditie, met okerkleurige muren en dakpannen. Op marktdagen is dit plein druk, op andere dagen rustiger en biedt het zitplaatsen in de schaduw.
Deze stenen toren staat in het centrum en toont vier witte wijzerplaten. Vanuit het trappenhuis bereikt men het bovenste platform en kijkt men uit over de oude stad. De torengevel toont verweerde steenblokken en vensteropeningen die in verschillende periodes zijn aangepast. 's Avonds lichten de wijzerplaten op en accentueren de vierkante plattegrond van het bouwwerk.
Deze verdedigingsstructuur uit de eerste eeuw voor Christus loopt door het stedelijk weefsel en toont de oorspronkelijke omvang van de Romeinse stad. De muur is gebouwd uit kalksteen die uit de steengroeven in de omgeving werd gehaald. Hij was versterkt met torens, waarvan er enkele nog overeind staan. Sommige delen zijn opgenomen in latere gebouwen, andere blijven zichtbaar. Wandelend langs de bewaarde gedeelten kunt u de bouwmethoden en afmetingen zien die het oude Nîmes beschermden.
Dit theater uit de 19e eeuw staat in het hart van Nîmes en verbindt klassieke architectuur met het culturele leven van de stad. De gevel toont zuilen in antieke stijl die herinneren aan het Romeinse verleden van de streek. Binnen biedt de zaal plaats aan ongeveer duizend toeschouwers. Het hele jaar door vinden hier concerten, toneelstukken en andere voorstellingen plaats. De sfeer is elegant zonder zwaar aan te voelen. Wanneer je door de straten rond het theater loopt, merk je hoe de 19e-eeuwse architectuur past in het historische stadsbeeld. Het gebouw ligt centraal en vormt een vast onderdeel van het culturele leven in Nîmes.
Deze jezuïetenkapel uit de 17e eeuw toont barokke architectuur met stenen sculpturen op de gevel. Binnen vindt u muurschilderingen en religieuze kunstwerken die herinneren aan de geschiedenis van de jezuïetenorde in Nîmes. Het gebouw ligt rustig in het stadscentrum en laat zien hoe religieuze bouwwerken passen in het Romeinse erfgoed van de stad. De kapel wordt soms gebruikt voor tentoonstellingen of culturele evenementen.
Deze openbare tuin ligt in het centrum en toont stenen banken tussen mediterrane planten. De paden lopen onder bomen waar plaatselijke vogels nestelen en zingen. Je vindt schaduwrijke hoeken om uit te rusten na een wandeling langs de Romeinse monumenten van de stad. Het plein verbindt geschiedenis en dagelijks leven, met gebouwen uit verschillende eeuwen eromheen. Gezinnen komen in de middag, en je ziet vaak mensen op de banken met een boek of in gesprek. De sfeer is rustig, zonder de drukte van de grotere lanen.
De Combe des Bourguignons ligt nabij de stad en toont kalksteenformaties tussen struiken en lage bomen. De paden slingeren door rozemarijn, tijm en steeneiken. In de zomer is de grond droog, in het voorjaar bloeien wilde planten tussen de rotsen. Vanaf de hogere punten zie je de daken van Nîmes en de omliggende heuvels. De kloof is een rustige plek om te wandelen waar je de vormen van de rotsen en het licht op de witte steen kunt bekijken.
Dit herenhuis stamt uit de 17e eeuw en bewaart een stenen trap uit de tijd van Lodewijk XIII. De gevel toont de kenmerken die kenmerkend zijn voor Franse adellijke residenties uit die tijd: symmetrische raamindeling, uitspringende kroonlijsten en zorgvuldig bewerkte steen. Het gebouw ligt in het historische centrum van Nîmes en verbindt klassieke elegantie met de geschiedenis van de plaatselijke hogere klasse. De binnenplaats en de binnenruimtes laten het vakmanschap van de Franse barok zien.
De privéwoning Hôtel Villard dateert uit de 18e eeuw en staat in het historische centrum van Nîmes. De binnenplaats toont de typische architectuur van die tijd met zijn steenbewerking en klassieke verhoudingen. Binnen ziet u meubilair uit dezelfde periode dat onthult hoe welvarende families toen leefden. De gevel draagt stenen beeldhouwwerk en architecturale details die het ambacht van die jaren weerspiegelen. Dit gebouw voegt zich in de rij van stadshuizen die Nîmes vorm geven tussen Romeins verleden en modern heden.
Deze staande steen uit de steentijd staat rechtop en meet ruim drie meter. Hij werd rond 4000 voor Christus opgericht. Je vindt hem buiten het centrum, in een rustige omgeving. Het oppervlak toont de sporen van de tijd. De steen herinnert eraan dat mensen hier lang voor de Romeinen woonden en hun tekens achterlieten.
Deze 18e-eeuwse windmolen staat op een heuvel bij Langlade, omringd door wijngaarden ten zuiden van Nîmes. De molen is gerestaureerd en zijn wieken werden vernieuwd in 2015. Vanaf hier zie je de velden en de dorpen van de omliggende garrigue. De molen herinnert aan de ambachtelijke geschiedenis van de streek en staat in het landelijke landschap rondom Nîmes.
Dit pad loopt door oude olijfgaarden waar boeren stenen schuilplaatsen bouwden voor het veldwerk. De constructies dateren uit de 19e eeuw en tonen een eenvoudige bouw met droge stenen muren en basisdaken. Je loopt tussen de bomen en vindt deze hutten nog steeds rechtop tussen de rijen.
Dit kasteel uit de 12e eeuw ligt buiten de stad en combineert middeleeuwse bouwwijze met inrichting uit latere perioden. Vier torens omlijsten een binnenplaats. Binnen bewaren de vertrekken meubels die laten zien hoe het gebouw door de eeuwen heen werd bewoond en gebruikt. Je ziet houtwerk, stoffen en voorwerpen die het dagelijks leven van een adellijke familie vertellen. De architectuur is sober, met dikke muren en kleine ramen. Terwijl je door de zalen loopt, merk je de sporen op van verschillende perioden waarin het kasteel werd aangepast en veranderd.