Frank Lloyd Wright ontwikkelde een van de meest invloedrijke architectuurstijlen van de 20e eeuw gedurende zeven decennia praktijk. Zijn gebouwen verbinden binnenruimtes met omliggende landschappen door horizontale lijnen, natuurlijke materialen en open plattegronden. Van de Prairie Houses in het Middenwesten tot de naoorlogse Usonian woningen creëerde Wright ontwerpen die de Amerikaanse residentiële architectuur transformeerden. Tot zijn belangrijkste werken behoren Fallingwater, gebouwd boven een waterval in Pennsylvania, het Guggenheim Museum in New York met zijn spiraalvormige hellingbaan, en het Imperial Hotel in Tokyo, dat de grote aardbeving van 1923 overleefde. Het Robie House in Chicago demonstreert zijn Prairie School principes, terwijl Taliesin West in Arizona diende als zijn winterverblijf en architectuurschool. Zijn constructies bevinden zich in de Verenigde Staten, Japan en Europa en tonen zijn visie op organische architectuur die in harmonie werkt met de natuur.
Mill Run, Pennsylvania, Verenigde Staten
Fallingwater is een woning uit 1935 ontworpen door Frank Lloyd Wright, gebouwd direct boven een waterval aan Bear Run. Het gebouw integreert horizontale betonnen uitkragingen die zich over de beek uitstrekken met verticale zandstenen muren afkomstig uit lokale steengroeven. Grote glazen ramen verbinden de binnenruimtes met het omringende boslandschap en het stromende water onder de constructie.
Scottsdale, Arizona, Verenigde Staten
Taliesin West werd in 1937 gebouwd als winterverblijf en werkruimte van Frank Lloyd Wright. Het gebouwencomplex functioneert nu als architectuurschool en werkend atelier. De constructie gebruikt woestijnrotsen, redwood en canvas om een organische verbinding met de Sonorawoestijn te creëren. De ruimtes openen zich naar het landschap via brede terrassen en geometrische openingen. Wright ontwikkelde en breidde het terrein 22 jaar lang uit tot zijn dood in 1959.
Manhattan, New York, Verenigde Staten
Het Solomon R. Guggenheim Museum werd voltooid in 1959 en toont een doorlopende spiraalvormige helling die zich uitstrekt van de begane grond tot het plafond. De witte betonconstructie contrasteert met de omliggende rechthoekige gebouwen aan Fifth Avenue. De rotonde stelt bezoekers in staat kunstwerken te bekijken langs de oplopende helling terwijl natuurlijk licht door de glazen koepel naar binnen valt.
Chicago, Illinois, Verenigde Staten
Het Robie House werd in 1910 voltooid als privéwoning en toont de principes van Prairie School architectuur. Het gebouw heeft uitgesproken horizontale lijnen, uitkragende daken die verder reiken dan de muren en een open plattegrond. De constructie combineert Romeinse baksteen, houten afwerking en bandramen die natuurlijk licht toelaten in de binnenruimtes. De asymmetrische compositie en integratie met het omringende landschap tonen Wright's filosofie van organische architectuur.
Tokio, Japan
Het Imperial Hotel werd ontworpen door Frank Lloyd Wright in 1923 en vertegenwoordigde een belangrijke mijlpaal in de moderne architectuur. Het gebouw integreerde elementen van traditionele Japanse bouwkunst met westerse modernistische principes. Wright gebruikte Oya-steen uit lokale steengroeven en ontwikkelde een innovatief funderingssysteem dat bestand moest zijn tegen aardbevingen. Het hotelcomplex omvatte meerdere gebouwen met karakteristieke horizontale lijnen en geometrische ornamenten. De oorspronkelijke structuur werd gesloopt in 1968, waarbij de entreehal en delen van de hoofdhal bewaard bleven in het Meiji-Mura Museum.
Illinois, Verenigde Staten
Unity Temple werd in 1908 voltooid in Oak Park en vertegenwoordigt een van de eerste betekenisvolle religieuze gebouwen die met gewapend beton zijn opgetrokken. De structuur toont kubische vormen en uitgesproken horizontale lijnen. Wright ontwikkelde hier een vernieuwend ruimtelijk concept met een centrale vergaderzaal en natuurlijke verlichting via daklichten. De constructie gebruikt zichtbeton als ontwerpelement en verlaat traditionele torens of spitsen.
Californië, Verenigde Staten
Het Hollyhock House werd in 1921 gebouwd als woning voor de olie-erfgename Aline Barnsdall. De constructie maakt gebruik van rechthoekige betonblokken en toont geometrische patronen van stokroosbloemen op de gevels. Het gebouw staat op Olive Hill in Los Angeles en verbindt binnen- en buitenruimtes door middel van terrassen en binnenplaatsen. De architectuur toont Wright's Maya Revival-stijl met horizontale lijnen en decoratieve reliëfs.
Wisconsin, Verenigde Staten
Het Johnson Wax Headquarters werd in 1939 gebouwd als administratief gebouw voor het gelijknamige wasbedrijf. De hoofdhal heeft slanke betonnen kolommen die naar boven toe uitwaaieren tot ronde schijven, wat doet denken aan boomkruinen. Deze dragende elementen zijn verbonden met glazen buizen die natuurlijk licht naar binnen leiden. Wright ontwikkelde voor dit project een nieuwe bouwmethode, waarbij de kolommen het dak dragen zonder extra muren. Het gebouw werd later uitgebreid met een onderzoekstoren die eveneens Wrights organische architectuurprincipes weerspiegelt.
Wisconsin, Verenigde Staten
Taliesin is het 290 hectare grote landgoed in Spring Green dat diende als woning, architectenbureau en school van Frank Lloyd Wright van 1911 tot zijn dood in 1959. Het complex ontwikkelde zich door meerdere reconstructies, met name na branden in 1914 en 1925. Wright ontwikkelde hier zijn organische architectuur in directe verbinding met het landschap van de Wisconsin River Valley. Het landgoed omvat het hoofdgebouw, studioruimtes, boerderijgebouwen en tuinen. Taliesin functioneerde als Wrights hoofdverblijf en creatief centrum gedurende de laatste decennia van zijn carrière.
Wisconsin, Verenigde Staten
Het Herbert and Katherine Jacobs First House werd in 1937 in Madison voltooid en wordt erkend als het eerste Usonian huis ontworpen door Frank Lloyd Wright. Deze residentiële architectuur volgde het concept van betaalbare eengezinswoningen voor de Amerikaanse middenklasse. Het gebouw introduceerde sandwichconstructie met houten frames en elimineerde de kelder en garage. De totale kosten bedroegen 5.500 dollar. Het huis bevat ongeveer 150 vierkante meter woonoppervlak en kenmerkt zich door open plattegronden, natuurlijke verlichting en de integratie van binnen- en buitenruimtes.
Californië, Verenigde Staten
Het Ennis House is een woongebouw uit 1924 ontworpen door Frank Lloyd Wright voor Charles en Mabel Ennis in Los Angeles. De woning beslaat 560 vierkante meter en werd gebouwd met 27.000 betonblokken versierd met reliëfs met geometrische patronen en Mayaanse architectonische motieven. Het huis staat op een heuvel in Los Feliz en is een van de vier textielblokhuizen die Wright in Zuid-Californië bouwde.
Buffalo, New York, Verenigde Staten
Het Graycliff landgoed werd in 1927 ontworpen door Frank Lloyd Wright voor de familie Darwin D. Martin. Het eigendom omvat drie gebouwen verspreid over 3,4 hectare grond langs de oever van Lake Erie. Wright creëerde het hoofdhuis, een gastenverblijf en een garage in zijn karakteristieke Prairie Style, met horizontale lijnen en organische integratie met de natuurlijke omgeving. Het landgoed diende als zomerresidentie en toont Wrights vermogen om architectuur met het landschap te harmoniseren.
New York, Verenigde Staten
Het Martin House is een wooncomplex gebouwd tussen 1903 en 1905 in Buffalo. Het landgoed omvat zes met elkaar verbonden gebouwen, waaronder het hoofdgebouw, een serre, een pergola, een koetshuis met stallen en een tuinmanswoning. Wright gebruikte horizontale lijnen, lage daken en geometrische versieringen in hout en glas. De interieurs bevatten op maat ontworpen meubels en kunstglasramen die natuurlijk licht benutten. Het complex werd ontworpen als woning voor Darwin D. Martin.
Oklahoma, Verenigde Staten
De Price Tower rijst negentien verdiepingen boven Bartlesville uit en vormt Frank Lloyd Wrights enige gerealiseerde wolkenkrabber. Dit in 1956 voltooide gebouw combineert kantoor- en woonruimtes in een verticale structuur met hoekige geometrische vormen. De gevel toont koperkleurige panelen afgewisseld met banden van groengetinte ramen, wat Wrights organische ontwerpprincipes demonstreert. Wright ontwikkelde het ontwerp oorspronkelijk voor een ander project voordat hij het aanpaste voor Harold C. Price. De vierkante voetafdruk van de toren en de vrijdragende balkons creëren het kenmerkende profiel in het landschap van Oklahoma.
Ohio, Verenigde Staten
Het Westcott House werd ontworpen in 1908 en belichaamt Frank Lloyd Wrights Prairie School principes door zijn horizontale nadruk, platte daken met brede overstekken en open binnenruimtes. De residentie integreert natuurlijke materialen waaronder kalksteen en hout, waardoor een harmonieuse verbinding ontstaat tussen binnen- en buitenruimtes via terrassen en geometrische tuinen. Het huis heeft kenmerkende ramen met loodglas, een centrale woonkamer met open haard en zorgvuldig ontworpen ingebouwd meubilair. Na uitgebreide restauratie dient het Westcott House nu als museum dat Wrights vroege werk in de Prairie School beweging toont.
Oregon, Verenigde Staten
Het Gordon House werd in 1963 voltooid als het enige door Frank Lloyd Wright ontworpen gebouw in Oregon. Deze woning gebruikt zijn Usonian Automatic-concept met geprefabriceerde betonblokken die modulaire constructie mogelijk maken. Het huis heeft roodhouten panelen, grote lintvensters en een plat dak met brede overstek. De open plattegrond verbindt binnen- en buitenruimtes door glazen wanden die uitzicht bieden op het omliggende landschap.
Madison, Wisconsin, Verenigde Staten
Monona Terrace is een congrescentrum gelegen aan de oever van Lake Monona. Het bouwwerk werd voltooid in 1997 volgens plannen die Frank Lloyd Wright in 1938 ontwierp. Het gebouw kenmerkt zich door zijn kenmerkende ronde terrassen en uitgebreide glazen gevels die uitzicht bieden op het meer. De bouw vond plaats bijna 60 jaar na het oorspronkelijke ontwerp en 38 jaar na Wrights dood, waarbij de architectonische principes van organisch design behouden bleven.
Elkins Park, Pennsylvania, Verenigde Staten
De Beth Sholom Synagoge werd tussen 1953 en 1959 ontworpen door Frank Lloyd Wright en vertegenwoordigt zijn visie op moderne sacrale architectuur. Het gebouw heeft een piramidevormige structuur samengesteld uit doorschijnende glaspanelen en aluminium frames, rustend op een zeshoekige basis. De constructie reikt ongeveer 30 meter hoog en laat natuurlijk licht de binnenruimte verlichten. Wright interpreteerde het concept van de berg Sinaï in zijn ontwerpbenadering. Het hoofdheiligdom biedt plaats aan meer dan duizend gelovigen. De synagoge is aangewezen als National Historic Landmark en blijft functioneren als actieve gebedsplaats voor de joodse gemeenschap.