Grotwoning De Kluis

Grotwoning De Kluis is een kalksteengrotwoning uitgehouwen in de helling van Sint-Pietersberg bij Maastricht, met meerdere onderling verbonden kamers. De ruimten graven diep in het gesteente, wat een ondergronds wooncomplex in de heuvel vormt.

Vanaf 1680 diende deze ondergrondse plek als hermitage, met Broeder Nicolaes en zijn gezelschap als eerste gedocumenteerde bewoners. Hun aanwezigheid markeerde een verschuiving van een winplaats naar een religieus toevluchtsoord.

De grotwoning toont hoe lokale bewoners historisch kalksteenwinning en wonen met elkaar verweven hebben. De uitgegraven kamers geven inzicht in hoe mijnbouw residentiële patronen in deze streek vorm gaf.

De ingang blijft gesloten uit veiligheidsredenen, maar kleine openingen stellen lokale vleermuizen in staat binnenin te verblijven. Bezoekers kunnen de buitenkant en de natuurlijke omgeving verkennen zonder de binnenkamers binnen te gaan.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden meer dan 750 Nederlandse schilderijen, waaronder werken van Rembrandt, in deze ondergrondse ruimte beschermd tegen mogelijke vernietiging. De grot diende als toevluchtsoord voor nationale kunstschatten tijdens de bezetting.

Locatie: Maastricht

Adres: Ursulinenweg

GPS-coördinaten: 50.82635,5.69314

Laatste update: 14 december 2025 om 19:08