Grotwoning Greetje Blanckers

Grotwoning Greetje Blanckers is een in kalksteen uitgehouwen grotbewoning met onderling verbonden kamers die ongeveer 18 meter lang en 4 meter breed zijn. De ruimte bevat een keuken, woonkamer, badkamer en slaapruimten verspreid over de uitgegraven stenen vertrekken.

De familie Claessens creëerde deze woning in 1858 door in de Sint-Pietersberg-heuvel uit te graven om aan overstromingen van de Maas te ontsnappen, stellende 9 gulden jaarlijkse huur. Meer dan een eeuw later onderhield een bewoner het leven hier zonder elektriciteit of moderne gemakken tot 1971.

De woning draagt het verhaal van de voormalige bewoonster, wiens lange jaren hier een levenswijze weerspiegelden die aan lokale behoeften was aangepast. De ruimte toont hoe mensen huizen maakten onder moeilijke omstandigheden.

De woning steunde op regenwater verzameling en kaarsen voor verlichting, wat de basis levensomstandigheden in alle kamers weerspiegelt. Bezoekers moeten rekenen op smalle steenbeklede kamers en een zaklamp meenemen om binnendetails duidelijk te zien.

Bezoekers konden ooit de bewoonster rechtstreeks ontmoeten wanneer gidsen uit naburige grotten bezoekers meebrachten om verhalen over ondergronds leven te horen. Deze persoonlijke verbinding maakte de woning een levend getuigenis van een buitengewone levenswijze die weinig mensen vandaag begrijpen.

Locatie: Maastricht

GPS-coördinaten: 50.82708,5.69277

Laatste update: 14 december 2025 om 12:20