San Francesco al Prato

San Francesco al Prato is een gotische kerk in het centrum van Parma met drie beuken gescheiden door zuilen, waarbij het middenschip hoger uitstijgt dan de twee zijdeling secties. Het gebouw vertoont kenmerkende gotische kenmerken waaronder lancetvensters en een roosvenster.

Franciscanen stichtten het gebouw tussen 1227 en 1238 als onderdeel van hun aanwezigheid in de stad. Na uitbreidingen tot 1462 diende de kerk vervolgens van 1800 tot 1993 als gevangenis voordat het zijn religieuze functie herkreeg.

Middeleeuws fresko's versieren het interieur, waaronder een Christus Pantocrator in de apsis gemaakt door Bernardino Grossi en Jacopo Loschi. Deze kunstwerken bepalen nog steeds het visuele karakter van de ruimte.

Het gebouw wordt momenteel gerenoveerd om raamkozijnen te repareren en originele enkele-lancetvensters opnieuw in te stellen. Bezoekers moeten zich bewust zijn dat renovatiewerkzaamheden aan de gang zijn en toegang tot of zicht op bepaalde interieurgedeelten kan tijdelijk worden beperkt.

De oriëntatie van het gebouw verbindt de liturgische ruimte met astronomische cycli: de apsis kijkt uit op de winterzonnestilstandzonsopgang, terwijl het roosvenster het zomerzonnestilstandzonsonderganglicht vangt. Deze subtiele astronomische uitlijning verbindt architectuur met kosmische patronen.

Locatie: Parma

Ontstaan: 13e eeuw

Architectuurstijl: Gothic architecture

Adres: via Del Prato ‒ Parma (PR)

Website: https://sanfrancescodelprato.it

GPS-coördinaten: 44.80503,10.33337

Laatste update: 11 december 2025 om 19:06