Siachengletsjer

De Siachen-gletsjer strekt zich 75 kilometer uit door het Karakoram-gebergte en vormt een natuurlijke barrière tussen India en Pakistan op hoogtes tot 6115 meter. Het ijsveld voedt verschillende rivieren en ligt in een zone die decennialang door beide landen militair bezet is geweest.

De Britse ontdekkingsreiziger Henry Strachey documenteerde het eerste gedetailleerde verslag van de gletsjer in 1848, wat leidde tot volgende karteringsexpedities in de vroege jaren 1900. Sinds 1984 is het gebied het toneel van een langdurige confrontatie tussen Indiase en Pakistaanse strijdkrachten.

De naam komt uit het Balti en combineert de woorden sia voor wilde rozen met chen dat overvloed betekent, verwijzend naar het land waar deze bloemen groeien. Militair personeel aan beide zijden beschouwt dienst hier als een van de zwaarste beproevingen die soldaten in extreme hoogte en kou kunnen doorstaan.

Het gebied blijft gesloten voor burgerbezoekers en is alleen toegankelijk voor militair personeel met gespecialiseerde uitrusting voor temperaturen die dalen tot min 50 graden Celsius en hoogtes boven 5000 meter. Elke activiteit vereist acclimatisatie en strikte medische controle vanwege levensbedreigende omstandigheden.

Het ijsveld wordt erkend als het hoogstgelegen slagveld op aarde, waar omgevingsomstandigheden sinds 1984 meer slachtoffers hebben gemaakt dan directe militaire confrontaties. Helikopters kunnen hier slechts enkele dagen per jaar landen omdat de ijle lucht en hevige wind vluchtoperaties bijna onmogelijk maken.

GPS-coördinaten: 35.19861,77.20139

Laatste update: 3 december 2025 om 08:39