Meer van Tiberias

De Zee van Galilea is een zoetwatermassa tussen de Golanhoogten en de regio Galilea, die zich uitstrekt over 21 kilometer lengte en 13 kilometer breedte op 211 meter onder zeeniveau. De kustlijn toont zachte baaien in het noorden en rotsachtiger delen in het zuiden, terwijl het water een diepblauwe kleur heeft die verandert met het licht en het weer.

De Romeinen stichtten de stad Tiberias aan de westelijke oever in het jaar 20 n.Chr. en noemden deze naar keizer Tiberius. In de daaropvolgende eeuwen werd het gebied een belangrijk centrum voor verschillende gemeenschappen die zich langs de oever vestigden.

Traditionele vissersfamilies werken nog steeds langs de oever, en bezoekers kunnen zien hoe zij hun netten uitgooien en repareren met methoden die door vele generaties zijn doorgegeven. In veel dorpen rond het water vinden pelgrims en reizigers sporen van het religieuze leven dat zich hier door de eeuwen heen ontwikkelde en tot vandaag zichtbaar blijft.

Het water dient als het belangrijkste reservoir voor het land en heeft sinds 1964 drinkwater geleverd via een landelijk distributiesysteem. Reizigers kunnen de kustweg gebruiken om verschillende plaatsen te bereiken, waarbij het noordelijke gebied gemakkelijker toegankelijk is dan de rotsachtigere zuidelijke delen.

Archeologische vondsten onder het zuidelijke deel onthullen een van de vroegste permanente menselijke nederzettingen, gesticht vóór de neolithische periode. Deze ontdekking veranderde het begrip van hoe vroege gemeenschappen zich organiseerden en leefden in deze regio.

Locatie: Tiberias

Hoogte boven de zeespiegel: -211.68 m

Onderdeel van: Jordan Rift Valley

GPS-coördinaten: 32.81891,35.59003

Laatste update: 3 december 2025 om 08:25