Friedrich-Ebert-Siedlung

De Friedrich-Ebert-Siedlung is een residentieel complex met ongeveer 1.400 appartementen met gestandaardiseerde plattegronden en loggia's verspreid over meerdere straten. De meeste eenheden bestaan uit twee kamers met een kamer, keuken, badkamer en balkon.

De bouw begon in 1929 toen Louise Ebert, weduwe van Duitslands eerste president Friedrich Ebert, de eerste steen legde. Het project ontstond tijdens een periode van ernstig woningtekort in Berlijn en had tot doel moderne en betaalbare woningen voor werknemers en bedienden te bieden.

Het complex belichaamt het Nieuwe Objectiviteit door zijn onversierde gevels, platte daken en kubische vormen in lineaire patronen. Deze architectonische taal vertegenwoordigde een radicale breuk met ornamentale tradities en toont hoe modern het bouwen in die tijd was geworden.

Het complex is via Müllerstrasse verbonden met openbaar vervoer en gemakkelijk bereikbaar vanaf het centrum van Berlijn. De woonwijk staat open voor voetgangers en biedt een ontspannen wandeling door de lineaire structuren en groene ruimtes.

De woonwijk bevindt zich in Berlijn's Afrikaanse Wijk, waar straatnaamen de koloniale geschiedenis weerspiegelen maar verschillende zijn in 2018 hernoemd ter ere van antikoloniale activisten. Deze straatnaamsverandering toont hoe de stad haar verleden kritisch opnieuw heeft beoordeeld en haar stedelijke ruimtes heeft aangepast aan die verandering.

Locatie: Berlin

Locatie: Berlin-Mitte

Architecten: Paul Mebes, Paul Emmerich

Architectuurstijl: New Objectivity

GPS-coördinaten: 52.55820,13.33320

Laatste update: 8 december 2025 om 22:04