Siedlung Schillerpark

De Siedlung Schillerpark is een woonwijk met 303 appartementen in meerdere gebouwen, gerangschikt rondom centrale binnenplaatsen volgens parallelle straatlijnen. De gebouwen hebben platte daken en bakstenen gevels die de Nederlandse ontwerpbenadering van die tijd weerspiegelen.

Het complex werd tussen 1924 en 1930 gebouwd onder leiding van architect Bruno Taut, die een nieuw type woningbouw voor stedelijke arbeidergezinnen wilde ontwikkelen. Deze periode werd gekenmerkt door hervormingsbewegingen die de leefomstandigheden wilden verbeteren door doordacht ontwerp.

De woonwijk toont hoe leefruimte voor werkende mensen werd ontworpen, met nadruk op gedeelde tuinen en open ontmoetingsplaatsen. Bezoekers zien vandaag nog steeds deze groene ruimten, die het gemeenschapsleven in het dagelijkse leven moesten ondersteunen.

Het complex is bereikbaar via het U-Bahnstation Rehberge op lijn U6, met een korte wandeling van daaruit naar het terrein. Het gebied is vrij toegankelijk en kan op elk moment van de dag worden bezocht, en een langzame wandeling rond de omtrek toont de gebouwen en groene ruimten het best.

Elk appartement heeft loggias die als balkons fungeren met uitzicht op groene ruimten, wat een ongewone afwijking was van de gesloten binnenpaleisgebouwen die Berlijn's bouwstijl van die tijd karakteriseerden. Deze openheid naar buiten was een radicaal concept voor die tijd.

Locatie: Berlin

Onderdeel van: Berlin Modernism Housing Estates

Website: https://unesco.de/berliner-siedlungen.html

GPS-coördinaten: 52.56000,13.35000

Laatste update: 8 december 2025 om 20:42