Biosphère de Montréal

Expo 67 heeft een blijvende indruk achtergelaten op Montreal, met verschillende architectonische structuren die decennia na de sluiting van de Wereldtentoonstelling nog overeind staan. De tentoonstelling, gehouden op eilanden in de Saint Lawrence rivier, trok meer dan 50 miljoen bezoekers en markeerde een keerpunt in de ontwikkeling van de stad. Veel van de oorspronkelijke paviljoens werden na afloop gesloopt of herbestemd, maar verschillende structuren bleven bestaan en dienen de stad nog steeds op verschillende manieren. Deze collectie omvat individuele gebouwen en hele gebieden die uit de Wereldtentoonstelling zijn voortgekomen. Tot de behouden structuren behoren de geodetische koepel van de Biosphère, het experimentele wooncomplex Habitat 67 ontworpen door Moshe Safdie, het voormalige Franse paviljoen dat nu het Casino de Montréal herbergt, en Alexander Calders sculptuur "Three Disks". Het pretpark La Ronde opende als onderdeel van Expo 67 en is vandaag nog steeds in bedrijf. Het terrein binnen wat nu Parc Jean-Drapeau is, omvat ook Place des Nations, het racecircuit Circuit Gilles Villeneuve, en verschillende tuinen en bruggen die voor de Wereldtentoonstelling werden aangelegd. Deze locaties bieden inzicht in de architectonische visies van de jaren zestig en tonen aan hoe een Wereldtentoonstelling een stad permanent kan veranderen.

Postmoderne architectuur ontstond in de jaren zeventig als reactie op de rigide principes van het modernisme en introduceerde kleur, ornament en historische verwijzingen opnieuw in het hedendaagse bouwkundig ontwerp. De beweging evolueerde over decennia en bracht constructies voort die conventionele vormen uitdagen en experimenteren met verschillende materialen en oppervlakken. Deze gebouwen tonen gevarieerde benaderingen van ontwerp, van speelse gevels tot complexe geometrische constructies, en laten zien hoe architecten nieuwe technologieën inzetten terwijl ze in dialoog gaan met historische stijlelementen. De collectie omvat culturele instellingen zoals het Guggenheim Museum Bilbao en Casa da Música in Porto, openbare gebouwen zoals Seattle Central Library en het stadhuis van Almere, en religieuze bouwwerken zoals de Jubilee Church in Rome. Andere voorbeelden zijn het SIS Building in Londen, het Dancing House in Praag en het Niterói Contemporary Art Museum in Rio de Janeiro. De Louvre Pyramid in Parijs en het Wexner Center for the Arts in Columbus tonen verschillende interpretaties van postmoderne principes. De Piazza d'Italia in New Orleans met zijn gekleurde zuilengalerijen en het Portland Building met zijn gedecoreerde gevel vertegenwoordigen vroege postmoderne werken in de Verenigde Staten.

Quebec biedt gevarieerde fotografische locaties in een provincie die Frans koloniaal erfgoed combineert met uitgestrekte natuurlijke landschappen. In Quebec City vormen de stenen gebouwen van Oud-Quebec, het Fairmont Le Château Frontenac en de Montmorency-watervallen met hun val van 83 meter belangrijke onderwerpen. Het historische Quartier Petit Champlain, de Frontenac-trap en de Grande-Allée tonen de Europees beïnvloede architectuur van de stad, terwijl de Vlaktes van Abraham en het Observatoire de la Capitale uitzichtpunten bieden. Montreal biedt verschillende fotografische mogelijkheden met de Notre-Dame-basiliek, het oratorium van Sint-Jozef op de Mont Royal en hedendaagse faciliteiten zoals de Biosphère en de Grande Roue. Het Lachine-kanaal en straatkunst langs de Boulevard Saint-Laurent voegen stedelijke opnames toe. Het Gaspé-schiereiland, het Jacques-Cartier National Park, het wildreservaat Laurentides en locaties zoals Île d'Orléans en Mont-Tremblant tonen het natuurlijke terrein van de provincie. De Sint-Laurensrivier verbindt veel van deze locaties als primaire waterweg, van zijn benedenloop bij Rimouski tot de rivieroevers in Montreal en Quebec City.

Montreal combineert historische locaties en culturele instellingen langs de Saint Lawrence-rivier. De stad toont haar religieuze verleden in bouwwerken zoals de Notre-Dame-basiliek, waarvan de neogotische gevel dateert uit de jaren 1820, en het Oratorium van Sint-Jozef, een katholieke bedevaartsplaats op Westmount. Mount Royal rijst 233 m boven het stadscentrum uit en biedt uitzicht over het centrum en de rivier. Parc Jean-Drapeau beslaat twee voormalige Expo-eilanden en herbergt nu de Biosphere en het Formule 1-circuit Circuit Gilles-Villeneuve. Culturele voorzieningen omvatten het Museum voor Schone Kunsten, dat Canadese en Europese collecties presenteert, en Pointe-à-Callière, gebouwd op archeologische vindplaatsen uit de 17e eeuw. Oud-Montreal behoudt gebouwen uit de Franse koloniale periode langs geplaveide straten. Het Olympisch Stadion en de Botanische Tuin dateren uit verschillende 20e-eeuwse bouwfasen. Markten zoals Jean-Talon en Atwater verkopen al tientallen jaren regionale producten. Het Quartier des Spectacles concentreert uitvoeringslocaties rond Place des Arts, terwijl de ondergrondse stad voetgangerspassages onder het centrum verbindt.