Sint-Walburgakerk

De Sint-Walburgakerk is een barokke parochiekerk in het centrum van Bruges met een versierd marmeren altaar en een gesneden eikenhouten kansel aan de binnenkant. Het interieur toont het vakmanschap van verschillende 17e-eeuwse ambachtslieden die in verschillende technieken werkten.

De bouw van het gebouw begon in 1619 onder architect Pieter Huyssens en werd voltooid in 1643, aanvankelijk dienend als jezuïetenkerk. In 1777 werd het de parochiekerk van Sint-Walburga en heeft sindsdien deze functie behouden.

De kerk is een van de weinige barokke religieuze gebouwen in Brugge en onderscheidt zich van de overheersende gotische architectuur in het middeleeuwse stadscentrum. Bezoekers merken meteen deze andere stijl op wanneer ze door de omringende straten wandelen.

Het gebouw bevindt zich aan Sint-Maartensplein en is van vrijdag tot maandag in de middag geopend voor bezoekers. De toegang is gratis en de kerk is gemakkelijk lopend vanuit het stadscentrum bereikbaar.

Tijdens de Franse Revolutie in 1794 werd het gebouw omgebouwd tot een Tempel van de Rede, maar wist zijn oorspronkelijke kunstwerken en decoratie te behouden. Deze ongewone omstandigheid stelde de kerk in staat haar interieurinrichting gedurende een turbulente periode te behouden.

Locatie: Bruges

Ontstaan: 1643

Architecten: Pieter Huyssens

Architectuurstijl: baroque architecture

Adres: Sint-Maartensplein

GPS-coördinaten: 51.21129,3.22874

Laatste update: 12 december 2025 om 17:41