Fernando de Noronha

Fernando de Noronha is een vulkanische archipel voor de noordoostkust van Brazilië in de staat Pernambuco, bestaande uit één hoofdeiland en twintig kleinere onbewoonde eilandjes. Het hoofdeiland heeft steile kliffen van donker vulkanisch gesteente, zandstranden met fijn bleek zand en ondiepe getijdenpoelen die zichtbaar worden bij eb.

Portugese zeelieden bereikten de eilanden in 1503 tijdens een expeditie onder leiding van Gonçalo Coelho, met Amerigo Vespucci onder de bemanning. De eilanden dienden later als gevangenis en militaire buitenpost voordat ze in 1988 tot nationaal park werden verklaard.

Bewoners noemen de archipel vaak gewoon "Noronha" en leven volgens strikte milieuregels die dagelijkse routines en bouwstijlen vormgeven. Bezoekers merken hoe de bewoners hun huizen en boten ontwerpen om zo min mogelijk sporen in het landschap achter te laten.

Vluchten vanaf Recife of Natal brengen reizigers naar het eiland, met een milieutaks die bij aankomst betaald moet worden. Het dagelijkse aantal bezoekers is beperkt, dus het is raadzaam om enkele weken van tevoren te boeken, vooral tijdens het droge seizoen van augustus tot februari.

De wateren rondom de archipel herbergen de grootste populatie residentiële dolfijnen van Brazilië, met name rond Baía dos Golfinhos. Duikers melden dat de dieren vaak nieuwsgierig naar mensen toe komen en hen enkele minuten begeleiden.

Locatie: Pernambuco

Hoogte boven de zeespiegel: 0 m

Onderdeel van: Brazilian Atlantic Islands: Fernando de Noronha and Atol das Rocas Reserves

Website: http://noronha.pe.gov.br

GPS-coördinaten: -3.85500,-32.42500

Laatste update: 4 december 2025 om 15:20