Iztaccíhuatl

Iztaccíhuatl is een slapende stratovulkaan in het nationale park Izta-Popo Zoquiapan in Mexico, die 5230 meter hoog is en zich uitstrekt over de grens tussen de staat Mexico en Puebla. De vier hoofdtoppen zijn vaak met sneeuw bedekt en vormen een lijn die vanaf de omliggende valleien te zien is.

De eerste gedocumenteerde beklimming vond plaats in 1889 toen James de Salis de top bereikte, hoewel archeologische vondsten op de hellingen eerdere beklimmingen door Meso-Amerikaanse volkeren suggereren. De vulkaan is al duizenden jaren inactief en bestaat voornamelijk uit andesietgesteente dat tijdens meerdere eruptieve fases is ontstaan.

De naam komt uit het Nahuatl en betekent Witte Vrouw, omdat de met sneeuw bedekte toppen in de horizon het profiel van een liggende gestalte vormen. Plaatselijke bergbeklimmers en wandelaars gebruiken de routes om de hellingen te verkennen en uitzicht te krijgen op het naburige Popocatépetl-massief.

Bergbeklimmers bereiken doorgaans de top via de La Joya-route tijdens het droge seizoen van november tot maart, wanneer de omstandigheden op de berg stabieler zijn. De beklimming vereist een goede acclimatisatie en technische vaardigheden voor ijs en sneeuw, vooral in de hogere gedeelten.

De vulkaan is de op twee na hoogste top van Mexico en markeert de laagste hoogte in het land waar nog permanente sneeuwvelden en gletsjers bestaan. Het ijs krimpt al decennia door klimaatveranderingen, en toekomstige generaties zouden een volledig ijsvrij landschap kunnen aantreffen.

Locatie: State of Mexico

Locatie: Puebla

Hoogte boven de zeespiegel: 5.230 m

Gemaakt van: andesite

Onderdeel van: Popocatépetl

GPS-coördinaten: 19.17917,-98.64333

Laatste update: 12 december 2025 om 22:33