Zuid-Georgia en de Zuidelijke Sandwicheilanden

Het territorium omvat twee afzonderlijke eilandengroepen met een oppervlakte van 10.850 vierkante kilometer, met alpiene toppen tot 2935 meter bij Mount Paget en ruige kustlijnen gekenmerkt door talrijke fjorden en gletsjertongues.

Na de eerste waarneming door de Britse koopman Anthony de la Roche in 1675 ontwikkelde het gebied zich tot een belangrijk walvisvangcentrum vanaf de jaren 1900 totdat de commerciële activiteiten in 1965 stopten, waarna natuurbehoud en onderzoek centraal kwamen te staan.

De wetenschappelijke stations monitoren gletsjersystemen, zeevogelpopulaties en zeezoogdieren in een van de biologisch meest productieve regio's van de Zuid-Atlantische Oceaan, waarbij onderzoekers voortdurend klimaatgegevens verzamelen en ecologische veranderingen documenteren.

Toegang vereist speciale vergunningen van de administratie in Stanley, Falklandeilanden, waarbij de meeste bezoekers tussen november en maart aankomen aan boord van geautoriseerde expeditieschepen die vertrekken vanuit Zuid-Amerikaanse havens, aangezien er geen reguliere vluchten of permanente accommodaties bestaan.

De Zuid-Sandwicheilanden vormen een van de meest actieve vulkanische bogen ter wereld met elf hoofdtoppen, terwijl Mount Michael in zijn krater een van de weinige permanent actieve lavameren ter wereld bevat, zichtbaar vanuit de ruimte.

Locatie: British overseas territories

Hoofdstad: King Edward Point

GPS-coördinaten: -54.84329,-35.80907

Laatste update: 30 november 2025 om 20:03