St Michael Queenhithe

St Michael Queenhithe was een Engels barokke kerk in de City of London met een opvallende toren aan de noordwestelijke hoek gekroond met een getrapte spits. Het onderste gedeelte had afgeronde ramen gescheiden door decoratieve banden over de voorgevel.

De kerk werd voor het eerst genoemd in 1181 als St Michael de Cornhithe en werd vernietigd tijdens de Grote Brand van 1666 voordat deze in 1677 door Christopher Wren werd herbouwd. Het bleef in gebruik tot 1876 toen administratieve veranderingen een einde maakten aan zijn rol als aparte parochie.

De kerkentoren had een opvallende windvaan in de vorm van een driemaster, wat de maritieme tradities van de nabijgelegen Queenhithe-kade weerspiegelde.

De kerk lag aan de noordzijde van Upper Thames Street en was tot 1876 voor bezoekers toegankelijk voordat het gebouw uiteindelijk werd gesloopt. De locatie maakt nu deel uit van de moderne straatindeling in de City of London en kan worden verkennen vanuit de rivier of aangrenzende wegen.

De karakteristieke schipsvormige windvaan overleefde de sloop van het gebouw en werd later overgebracht naar de spits van de nabijgelegen St Nicholas Cole Abbey. Deze verplaatsing verbindt de geschiedenissen van twee aparte kerken en bewaart een tastbare verbinding met het maritieme erfgoed van de plaats.

Locatie: City of London

Architecten: Christopher Wren

Architectuurstijl: English Baroque

GPS-coördinaten: 51.51110,-0.09500

Laatste update: 13 december 2025 om 12:45