James H. Clark Center

Het James H. Clark Center is een onderzoeksgebouw aan de Stanford University met drie verdiepingen en ongeveer 22.700 vierkante meter ruimte. Het beschikt over open laboratoria met glazen wanden, bruggen die de drie vleugels verbinden, en verplaatsbare werkbanken met flexibele aansluitingen.

De constructie begon in 2001 met een belangrijke donatie en het gebouw opende in 2003 als onderdeel van Stanfords Bio-X programma. Het werd gemaakt om biologen, ingenieurs en andere onderzoekers samen te brengen aan interdisciplinaire projecten.

Het gebouw stimuleert onderzoekers uit verschillende vakgebieden om elkaar te ontmoeten dankzij zijn design met buitenbalkonnen in plaats van binnencorridors. Wetenschappers ontmoeten elkaar op deze open ruimtes en wisselen informeel ideeën uit.

Het centrum bevindt zich op de campus van Stanford en kan bezocht worden via geleide rondleidingen die tonen hoe moderne onderzoeksruimtes werken. Het open design maakt het gemakkelijk te zien hoe wetenschappers hun werkruimtes organiseren, hoewel toegang tot actieve laboratoria beperkt kan zijn.

De centrale binnenplaats heeft een cirkelvormig podium voor evenementen met een auditorium eronder met 150 rode stoelen. Een verstelbaar daklichtsysteem stelt de natuurlijke lichtinval in voor verschillende evenementen en activiteiten.

Locatie: Stanford

GPS-coördinaten: 37.43117,-122.17445

Laatste update: 12 december 2025 om 15:20