Historische monumenten in Zuid-Amerika

Het Monument Midden van de Wereld bestaat uit een hoge stenen toren die de positie van de evenaar markeert. Het bijbehorende museum documenteert de geschiedenis van geodetische expedities uit de 18e eeuw die bijdroegen aan het bepalen van de vorm van de aarde. Bezoekers kunnen de geografische betekenis van deze lijn op verschillende niveaus van de toren ontdekken.

De Christus van de Stille Oceaan is een 37 meter hoog wit beeld dat op een heuvel boven Lima is geplaatst. Het standbeeld staat in de wijk Miraflores en biedt uitzicht op de Stille Oceaan. Deze religieuze voorstelling werd in de jaren zeventig ingewijd en weerspiegelt de katholieke traditie van Peru. De verhoogde positie stelt bezoekers in staat zowel het beeld als de kustlijn te bekijken.

Het Cenotaafmonument is een marmeren en bronzen gedenkteken gewijd aan de gevallen soldaten van de Argentijnse strijdkrachten. De structuur werd opgericht om de nagedachtenis te eren van degenen die stierven in verschillende militaire conflicten waarbij Argentijnse troepen betrokken waren.

De Publieke Markt van Porto Alegre werd gebouwd in de 19e eeuw en beslaat twee verdiepingen. Dit gebouw herbergt 144 winkels, restaurants en kraampjes die regionale producten uit Rio Grande do Sul aanbieden. Deze markthal dient sinds de opening als handelscentrum en ontmoetingsplaats voor bewoners en bezoekers.

Dit granieten monument werd opgericht in 1959 en is 18 meter hoog. De structuur symboliseert de overwinning van de Cubaanse Revolutie en bevindt zich in het historische centrum van Havana. Het monument toont revolutionaire figuren en symbolen ter herdenking van de politieke omwentelingen van de late jaren vijftig.

De Arco de Santa Catalina is een stenen boogbrug uit de 17e eeuw die oorspronkelijk twee delen van het klooster Santa Catalina met elkaar verbond. De constructie stelde nonnen in staat de straat over te steken zonder het klooster te verlaten. De gele boog biedt nu zicht op de vulkaan Agua en vormt een herkenningspunt van de koloniale stad Antigua.

El Caballito de Tolsá is een bronzen ruiterstandbeeld van koning Karel IV van Spanje, gemaakt door beeldhouwer Manuel Tolsá in 1803. Het monument staat in het historische centrum van Mexico-Stad en vertegenwoordigt een van de belangrijke werken uit de koloniale periode. Het beeld toont de koning in een Romeinse toga op een paard en wordt beschouwd als een van de beste voorbeelden van neoklassieke beeldhouwkunst in Latijns-Amerika.

De Rumiñawi is een 4712 meter hoge stratovulkaan gelegen in het westelijke deel van de Ecuadoraanse Andes ten noorden van Quito. Deze berg behoort tot de vulkanische keten van het land en vertoont typische kenmerken van een samengestelde vulkaan met zijn kegelvorm. De vulkaan draagt de naam van een historische generaal uit de tijd van de Inca-verovering.

De Hand in de Woestijn is een 11 meter hoog betonnen beeld van de Chileense kunstenaar Mario Irarrázabal uit 1992. Het kunstwerk staat geïsoleerd in de Atacama-woestijn, ongeveer 75 kilometer ten zuiden van Antofagasta langs de Pan-Amerikaanse snelweg. De hand die uit het zand oprijst symboliseert menselijke kwetsbaarheid en eenzaamheid in het kale landschap.

Het Benito Juarez Monument in Mexico City eert Mexico's eerste inheemse president, die van 1858 tot 1872 regeerde. Hij vestigde de scheiding tussen kerk en staat en hervormt daarmee de moderne Mexicaanse natie. Dit monument markeert een keerpunt in de Mexicaanse geschiedenis en betaalt eerbetoon aan een leider die zijn land fundamenteel transformeerde.

Het Güemes-monument werd in 1931 opgericht en eert generaal Martín Miguel de Güemes, die een centrale militaire rol speelde tijdens de Argentijnse onafhankelijkheidsoorlog tegen Spanje. Het standbeeld staat op een hoog voetstuk en toont de generaal te paard. Dit monument bevindt zich aan de voet van de Cerro San Bernardo en is een belangrijk symbool van regionale identiteit geworden.

Het Monumento a la Virgen de la Paz is een religieus betonnen standbeeld gebouwd in 1983, met een hoogte van 46,7 meter. Dit beeld staat op een heuvel op 1700 meter boven zeeniveau en behoort tot de hoogste mariabeelden van Zuid-Amerika.

Het Glaciarium is een wetenschappelijk museum gewijd aan glaciologie en ijsonderzoek. Deze instelling presenteert interactieve tentoonstellingen over de vorming van de Patagonische ijsvelden, de kenmerken van gletsjers en de gedocumenteerde gevolgen van klimaatverandering op deze natuurlijke formaties. Het museum omvat verschillende thematische secties die geologische processen en de geschiedenis van gletsjersonderzoek in Patagonië verkennen.

Het Amazone Theater werd in 1896 gebouwd tijdens de rubberperiode in renaissancestijl. Dit operagebouw gebruikte uit Europa geïmporteerde materialen, waaronder Italiaans marmer voor de trappen, Frans glas voor de spiegels en kroonluchters, en Schotse staalconstructies. De koepel toont een mozaïek met de kleuren van de Braziliaanse vlag.

De Selarón-trap verbindt de wijken Lapa en Santa Teresa via 215 treden. De Chileense kunstenaar Jorge Selarón decoreerde deze openbare trap met tegels en keramische stukken uit meer dan 60 landen. Het werk begon in 1990 en duurde meer dan twee decennia.

De Maanvallei strekt zich uit over de Atacama-woestijnregio en toont rotsformaties, zoutgrotten en minerale afzettingen die door eeuwenlange winderosie zijn gevormd. Deze geologische formatie kenmerkt zich door zijn ruige oppervlak en de verschillende rotslagen die het terrein zijn kenmerkende uiterlijk geven.

De Zoutkathedraal van Zipaquirá bevindt zich 180 meter onder de grond in een voormalige zoutmijn. Deze katholieke kerk werd gecreëerd in de tunnels en kamers van de mijn door gangen, kapellen en religieuze symbolen direct in het halietgesteente te houwen. De structuur omvat drie schepen, een kruisweg met veertien stations en een altaarruimte. Verlichting benadrukt de geometrische vormen en natuurlijke structuur van het zoutgesteente.

La Puerta del Diablo is een natuurlijke rotsformatie die zich verheft tot ongeveer 1000 meter hoogte. Deze geologische formatie bestaat uit twee massieve rotswanden die een opening vormen. Vanaf dit punt strekt het uitzicht zich uit over de hoofdstad San Salvador en het Ilopangomeer. De formatie ligt in het vulkanische hoogland ten zuiden van de stad en trekt bezoekers aan die op zoek zijn naar panoramische vergezichten over de vallei.

De Fortaleza Ozama is een militaire vestingwerk gebouwd in 1502 van steen. Deze vesting beschikt over een 18 meter hoge wachttoren en dikke verdedigingsmuren die zich uitstrekken langs de rivier de Ozama. Het diende ter bescherming van de stad Santo Domingo.

Het Panteón Nacional de los Héroes is een mausoleum in het centrum van Asunción dat de stoffelijke resten herbergt van Paraguayaanse soldaten en belangrijke historische figuren. De bouw begon in 1863 en werd voltooid in 1936. De architectuur volgt neoklassieke principes met een centrale koepel en een versierd ingangsportaal. Het gebouw dient als nationaal gedenkteken voor de gevallenen tijdens de Oorlog van de Drievoudige Alliantie en de Chaco-oorlog.

Het Treinkerkhof Salar de Uyuni verzamelt tientallen locomotieven en wagons uit het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw. Deze treinen vervoerden mineralen uit de mijnen in de regio tot de mijnbouwactiviteiten in de jaren 1940 stopten. De voertuigen staan nu verlaten in de woestijn, enkele kilometers van de stad Uyuni, en vertonen de sporen van corrosie door het zoute klimaat.

El Ángel de la Independencia is een overwinningszuil die zich op een rotonde langs de Paseo de la Reforma bevindt. Het monument werd in 1910 ingewijd ter herdenking van de Mexicaanse onafhankelijkheid. De zuil wordt bekroond door een verguld beeld van de gevleugelde godin Victoria en is 45 meter hoog.

Het Altar de la Patria is een marmeren monument dat in 1976 in Santo Domingo werd opgericht. Het herbergt de stoffelijke resten van de drie grondleggers van de Dominicaanse onafhankelijkheid: Juan Pablo Duarte, Francisco del Rosario Sánchez en Ramón Matías Mella. Het monument dient als nationaal mausoleum en gedenkteken gewijd aan de helden van de onafhankelijkheidsstrijd van 1844.

Het Monumento Nacional Guayabo is een archeologische vindplaats uit het jaar 1000 n.Chr. die stenen wegen, waterleidingsystemen, huisfunderingen en cirkelvormige platforms omvat welke dienden als basis voor ceremoniële gebouwen.

De oude stad Caral beslaat 66 hectare en omvat zes grote piramidecomplexen, verschillende amfitheaters en uitgebreide woonwijken. De nederzetting werd ongeveer 5000 jaar geleden gebouwd en vertegenwoordigt een van de oudste stedelijke beschavingen op het Amerikaanse continent.

Het Palacio Salvo werd voltooid in 1928 en bereikt met zijn 27 verdiepingen een hoogte van 95 meter. Dit Art Deco gebouw was bij de opening het hoogste bouwwerk van Zuid-Amerika en blijft de skyline van Montevideo langs de Río de la Plata bepalen.

De Praça Tiradentes vormt het historische centrum van Ouro Preto en draagt de naam van de Braziliaanse volksheld Joaquim José da Silva Xavier. Dit centrale plein wordt gedomineerd door een bronzen standbeeld ter nagedachtenis aan de leider van de mislukte samenzwering van Minas Gerais uit 1789. Gebouwen uit de 18e eeuw met witte gevels, smeedijzeren balkons en tegeldaken omringen het plein en documenteren de architecturale erfenis van de Portugese koloniale periode.

Het Intiñan Zonnemuseum bevindt zich op de evenaarslijn en toont experimenten met betrekking tot geografische en fysische verschijnselen op deze bijzondere positie. De tentoonstellingen geven informatie over de precolumbiaanse culturen van Ecuador, hun astronomische kennis en traditionele levenswijzen. Bezoekers kunnen deelnemen aan interactieve demonstraties over het corioliseffect, waterafvoer en evenwicht op de evenaarslijn.

De Cerro Santa Lucía is een heuvel in het centrum van Santiago, uitgerust met stenen muren, trappen en diverse uitzichtpunten die uitzichten op de Chileense hoofdstad bieden. Deze heuvel maakt deel uit van het monumentale erfgoed van Zuid-Amerika en laat zien hoe de regio natuurlijke landvormen heeft omgevormd tot openbare ruimtes die mensen vandaag de dag gebruiken en waarderen.

Fuerte San Miguel is een 18e-eeuwse militaire versterking die werd gebouwd tijdens de Spaanse koloniale overheersing. Het fort herbergt nu een museum met een collectie wapens, militaire uitrusting en authentieke voorwerpen uit de koloniale tijd.