Talrijke Europese begraafplaatsen functioneren als meer dan alleen begravingsplaatsen. Deze architectonische en culturele locaties ontwikkelden zich van de 18e tot de 20e eeuw en weerspiegelen evoluerende begrafenistradities en maatschappelijke veranderingen uit deze periode. Ze bevatten monumentale sculpturen, uitgebreide grafmonumenten en mausolea gemaakt door vooraanstaande kunstenaars en architecten van hun tijd. Veel bieden ook uitgestrekte groene ruimtes geschikt voor wandelen en contemplatie. Deze verzameling omvat de Zentralfriedhof in Wenen, laatste rustplaats van talrijke componisten, en Père Lachaise in Parijs, waar schrijvers, kunstenaars en historische figuren begraven liggen. De Highgate Cemetery in Londen kenmerkt zich door Victoriaanse architectuur en kronkelende paden. In Genua strekt de Monumentale Begraafplaats Staglieno zich uit over meerdere terrassen met opmerkelijk marmerwerk. Mirogoj in Zagreb combineert Oostenrijks-Hongaars ontwerp met mediterrane elementen, terwijl de Joodse Begraafplaats aan de Okopowa-straat in Warschau een belangrijk document vormt van de Poolse joodse geschiedenis. Andere locaties zijn de Westelijke Begraafplaats in Göteborg, de Vyšehrad-begraafplaats in Praag met Tsjechische cultuurfiguren, en de Kerepesi-begraafplaats in Boedapest als nationaal gedenkteken. De verzameling bevat ook de Novodevichy-begraafplaats in Moskou, de Assistens-begraafplaats in Kopenhagen en de Montjuïc-begraafplaats in Barcelona. Bijzondere vermeldingen zijn de Ohlsdorf-begraafplaats in Hamburg, een van 's werelds grootste parkbegraafplaatsen, en de Vrolijke Begraafplaats in Săpânța, Roemenië, bekend om zijn kleurrijk beschilderde houten kruisen.
Deze begraafplaats werd opgericht in de 19e eeuw en combineert noordse en continentale tuinarchitectuur. De locatie diende de groeiende stedelijke bevolking van Göteborg als begraafplaats en weerspiegelt Zweedse burgerlijke begrafenistraditie. Grafmonumenten uit verschillende periodes documenteren ambachtelijke en artistieke ontwikkelingen van het Classicisme tot het Modernisme. De begraafplaats bevat graven van vooraanstaande figuren uit handel, cultuur en politiek. Het ontwerp volgt het principe van de parkbegraafplaats met kronkelende paden, boomgroepen en representatieve begrafenissecties.
De Vyšehrad-begraafplaats ligt binnen een middeleeuws vestingcomplex op een heuvel boven de Vltava en werd in 1869 opgericht als begraafplaats voor prominente Tsjechische culturele figuren. Meer dan 600 graven markeren de rustplaatsen van componisten zoals Antonín Dvořák en Bedřich Smetana, schrijvers als Karel Čapek, en schilders en beeldhouwers die de Tsjechische kunsten hebben gevormd. Het Slavín-gedenkteken, een neoklassieke arcadestructuur gebouwd in 1890, herbergt de graven van de meest gevierde figuren. De monumenten tonen de ontwikkeling van de beeldhouwkunst van het einde van de 19e eeuw tot heden en documenteren nationale begrafenistradities tijdens de periode van de Boheemse culturele heropleving.
De Mirogoj-begraafplaats in Zagreb werd in 1876 aangelegd volgens ontwerpen van architect Hermann Bollé en toont een uitgebreide indeling in neorenaissancestijl. Lange arcadegalerijen met karakteristieke koepels strekken zich uit langs de hoofdpaden en vormen overdekte wandelgangen die grafplaatsen van verschillende geloofsovertuigingen herbergen. De monumentale toegangspoorten en regelmatig geplaatste paviljoens tonen het belang dat Zagreb aan deze plek hechtte. Hier liggen vooraanstaande Kroatische persoonlijkheden uit politiek, cultuur en wetenschap begraven, wat de begraafplaats tot een belangrijk getuigenis van de Kroatische geschiedenis maakt.
De Monumentale Begraafplaats van Staglieno werd geopend in 1851 en beslaat 100 hectare op de heuvels ten oosten van Genua. Het terrein bevat meer dan 300.000 graven en meer dan 500 marmeren sculpturen uit de 19e eeuw. Italiaanse figuren zoals Giuseppe Mazzini rusten hier naast internationale kunstenaars en schrijvers. De arcadegangen en monumentale grafkapellen tonen het Italiaanse classicisme en realisme in hun ontwerp.
De begraafplaats Highgate werd opgericht in 1839 en toont Victoriaanse architectuur met grafkelders, grafstenen en een laan met Libanoncederbomen. Het terrein documenteert de 19e-eeuwse Britse begrafeniscultuur en bevat graven van belangrijke figuren waaronder Karl Marx en George Eliot. Het westelijke gedeelte met zijn neogotische catacomben en de Egyptian Avenue is beschermd en alleen toegankelijk via rondleidingen.
De Joodse begraafplaats aan de Okopowa-straat werd gesticht in 1806 en beslaat 33 hectare met meer dan 200.000 gemarkeerde graven. Inscripties op de monumenten staan in het Hebreeuws en Pools en documenteren de geschiedenis van de Joodse gemeenschap van Warschau vanaf de 19e eeuw tot heden. De begraafplaats behoort tot de grootste Joodse begrafenisplaatsen van Europa en bevat de graven van vooraanstaande rabbijnen, schrijvers en ondernemers.
Het Zentralfriedhof beslaat ongeveer 2,5 vierkante kilometer en vormt de rustplaats voor meer dan 3,3 miljoen overledenen. Deze begraafplaats bevat de graven van belangrijke componisten zoals Ludwig van Beethoven, Johannes Brahms, Franz Schubert en Johann Strauss, samen met talrijke monumentale grafmonumenten die de Weense begrafenistraditie vanaf de 19e eeuw tot heden documenteren.
De Kerepesi-begraafplaats opende in 1847 en bevat ongeveer 3000 kunstwerken samen met de graven van talrijke Hongaarse staatslieden, kunstenaars en wetenschappers. Het terrein documenteert de ontwikkeling van de begrafeniscultuur in Hongarije van de 19e tot de 20e eeuw en toont verschillende architectonische stijlen van neoclassicisme tot art nouveau. Tot de prominente figuren behoren politici, schrijvers en componisten wier graven uitgebreide sculpturen en mausolea bevatten.
De Novodevitsjiberaafplaats beslaat 27 hectare in het zuidwesten van Moskou en dient sinds 1898 als begraafplaats voor prominente Russische persoonlijkheden uit cultuur, politiek en wetenschap. Het terrein ligt naast het gelijknamige klooster en combineert historische grafarchitectuur met onderhouden groenzones. Bezoekers treffen uitgewerkte grafstenen, sculpturen en monumenten aan die Russische begrafenistraditie documenteren van het einde van de 19e tot de 20e eeuw.
De Cimetière de Passy beslaat 11.000 vierkante meter in het 16e arrondissement en opende in 1820. Hier liggen de componisten Claude Debussy en Gabriel Fauré begraven, evenals de schilder Édouard Manet. Deze begraafplaats ligt op een helling met uitzicht over de Seine en toont voorbeelden van Franse grafmonumenten uit de 19e en vroege 20e eeuw.
Deze kustbegraafplaats herbergt een gedenkveld voor gevallen soldaten en de graven van Finse presidenten. Het terrein werd in 1829 aangelegd en dient als laatste rustplaats voor belangrijke figuren uit de Finse geschiedenis. De locatie combineert militaire herdenking met nationaal erfgoed en documenteert de ontwikkeling van Finse begrafenistraditien over bijna twee eeuwen. De rustige ligging nabij de Oostzee versterkt het plechtige karakter van de plek.
De begraafplaats van Akureyri beslaat een heuvelflank boven de Eyjafjörður-fjord, met uitzicht op de omliggende bergen van Noord-IJsland. Het terrein integreert traditioneel IJslands grafontwerp met de natuurlijke topografie van de regio en documenteert lokale begrafenispraktijken vanaf de 19e eeuw. Stenen monumenten en houten kruisen markeren de graven van lokale personen en families die bijdroegen aan de ontwikkeling van Akureyri.
De begraafplaats Assistens werd in 1760 geopend en ontwikkelde zich tot een belangrijke begraafplaats in de Deense hoofdstad. Tussen de vele bomen en planten liggen de graven van schrijver Hans Christian Andersen, filosoof Søren Kierkegaard en natuurkundige Niels Bohr. Het terrein combineert parkachtig karakter met historische grafmonumenten uit drie eeuwen en toont de ontwikkeling van begrafeniscultuur in Noord-Europa.
De begraafplaats van Montjuïc beslaat terrasvormige hellingen op de gelijknamige berg boven Barcelona en documenteert de ontwikkeling van Catalaanse grafkunst sinds de opening in 1883. De terrasvormige secties bevatten graven met art-nouveauelementen uit de periode tussen de jaren 1890 en de vroege jaren 1920, waaronder beeldhouwwerk van Catalaanse beeldhouwers en steenhouwers. De begraafplaats herbergt grafplaatsen van industriëlen, kunstenaars en politieke figuren uit de Catalaanse samenleving van de negentiende en twintigste eeuw en illustreert de ontwikkeling van regionale begrafenistraditiest gedurende meer dan een eeuw.
Deze begraafplaats ligt op een heuvel boven de Atlantische Oceaan en bevat graven van zeelieden uit verschillende landen. Het terrein documenteert de maritieme geschiedenis van Las Palmas vanaf de 19e eeuw tot heden, met begrafenissen van Duitse, Britse, Scandinavische en Spaanse zeevaarders. De graven vertellen verhalen van scheepsrampen, havenarbeiders en kapiteins die hier werden begraven tijdens de bloeitijd van de transatlantische handel. Stenen ankers, scheepsschroeven en nautische symbolen markeren talrijke grafplaatsen en weerspiegelen de band van de stad met de zeehandel.
Het Cimitero del Verano in Rome is de grootste begraafplaats van de stad en omvat op 83 hectare belangrijke grafmonumenten en beeldhouwwerken uit de 19e en 20e eeuw. Deze in 1807 opgerichte necropolis combineert neoclassicistische architectuur met monumentale graven van Italiaanse kunstenaars, politici en intellectuelen en documenteert de ontwikkeling van Romeinse begrafenistraditie gedurende twee eeuwen.
Deze begraafplaats beslaat een heuvel boven Florence en herbergt de graven van vooraanstaande Toscaanse kunstenaars, schrijvers en politici uit de 19e en vroege 20e eeuw. Het terrein werd na 1848 aangelegd als uitbreiding van de basiliek San Miniato al Monte en combineert neoklassieke grafmonumenten met de architectuur van de renaissancekerk.
De begraafplaats Ohlsdorf in Hamburg beslaat 389 hectare en fungeert zowel als begraafplaats als openbaar park. Sinds de opening in 1877 hebben hier meer dan 1,5 miljoen begrafenissen plaatsgevonden. Het terrein beschikt over een uitgebreid netwerk van paden, vijvers, kapellen en monumenten uit verschillende periodes. Talrijke graven van vooraanstaande figuren uit de wetenschap, cultuur en politiek bevinden zich op het terrein. De begraafplaatsarchitectuur weerspiegelt de ontwikkeling van begrafenispraktijken vanaf het einde van de 19e eeuw tot heden. Bezoekers gebruiken het terrein regelmatig om te wandelen en te ontspannen.
Deze begraafplaats in Maramureș onderscheidt zich door zijn helderblauwe houten kruisen versierd met kleurrijke houtsnijwerk en ironische inscripties. De graven dateren vanaf de jaren 1930 en beelden het leven van de overledenen uit in humoristische verzen en naïeve schilderingen. De traditie werd gevestigd door de plaatselijke houtsnijder Ioan Stan Pătraș, die de overledenen uitbeeldde met hun beroepen, gewoonten en soms hun zwakheden. De kruisen tonen taferelen uit het dorpsleven, van veldwerk tot alledaagse momenten. De begraafplaats documenteert een regionale begrafeniscultuur die dood en herinnering verbindt met een ongebruikelijke benadering. De plek ligt in het historische Maramureș en vertegenwoordigt een van de gedocumenteerde voorbeelden van volkskunst op het gebied van grafmonumenten in Roemenië.
De Cimetière du Père Lachaise opende in 1804 en is uitgegroeid tot een van de belangrijkste Parijse begraafplaatsen. Verspreid over 44 hectare bevinden zich de graven van figuren als Frédéric Chopin, Oscar Wilde, Édith Piaf en Jim Morrison. Het terrein toont gevarieerde grafarchitectuur van neoclassicistische tot art-decostijlen en documenteert twee eeuwen Franse begrafenistradities. Bezoekers vinden er administratieve gebouwen uit de oprichtingsperiode, lommerrijke lanen en talrijke met klimop begroeide grafstedes die het architectonische en historische erfgoed van Europa weerspiegelen.