Bezienswaardigheden in Parijs: alternatieve plaatsen, verborgen musea, lokale wijken

Dit verhoogde park strekt zich uit over 4,7 kilometer langs een voormalige spoorlijn en opende in 1993, twee decennia voor de High Line in New York. De Coulée Verte René-Dumont begint bij Place de la Bastille en loopt door het 12e arrondissement tot aan de Boulevard Périphérique. Het park biedt wandelpaden door bamboebossen, rozenaanplantingen en klimplanten, met uitzichten op woongebouwen en kunstenaarsateliers. Onder het verhoogde gedeelte herbergt het Viaduc des Arts ambachtelijke ateliers en galeries. Deze groene corridor combineert stedelijk tuinontwerp met de industriële geschiedenis van de spoorlijn uit 1859.

Het Musée Marmottan Monet bezit 's werelds grootste verzameling werken van Claude Monet, waaronder zijn beroemde schilderij "Impressie, zonsopgang", dat de impressionistische beweging zijn naam gaf. Dit museum in het 16e arrondissement toont ook werken van andere impressionisten zoals Renoir, Degas en Sisley. De collectie omvat meer dan 300 schilderijen van Monet uit verschillende perioden van zijn carrière, waaronder talrijke studies van zijn waterlelies uit Giverny. Het voormalige jachtslot herbergt ook een belangrijke verzameling middeleeuwse verluchte manuscripten en werken van tijdgenoten van Monet.

De Sainte-Chapelle is een 13e-eeuwse gotische kapel die tussen 1242 en 1248 door koning Lodewijk IX werd gebouwd om te dienen als de koninklijke paleiskapel. Het gebouw met twee verdiepingen herbergt 15 monumentale gebrandschilderde ramen met een oppervlakte van ongeveer 600 vierkante meter, die bijbelse taferelen voorstellen van het Boek Genesis tot de Passie van Christus. De bovenkapel, gereserveerd voor de koning en zijn familie, wordt verlicht door 15 meter hoge ramen die behoren tot de grootste bewaard gebleven voorbeelden van 13e-eeuws Frans gebrandschilderd glas. De kapel werd oorspronkelijk gebouwd om de Doornenkroon en andere Passie-relieken te huisvesten. Gelegen op het Île de la Cité in het centrum van Parijs, vertegenwoordigt deze kapel een van de alternatieve toeristische bezienswaardigheden van de stad, als aanvulling op de musea en stedelijke ruimtes die bezoekers een ander perspectief op de Franse hoofdstad bieden.

De Rue Crémieux is een rustige voetgangersstraat in het 12e arrondissement ten oosten van het Gare de Lyon. Deze straat heeft tweelaagse woonhuizen die in de jaren 1850 werden gebouwd en in verschillende pastelkleuren zijn geschilderd, waaronder roze, geel, blauw en groen. De geplaveide straat strekt zich uit over ongeveer 144 meter en behoudt een dorps karakter binnen de stedelijke omgeving van Parijs. De Rue Crémieux biedt een alternatief voor de meer bezochte Parijse locaties en trekt bezoekers aan die op zoek zijn naar een rustigere stadservaring.

Le Marais is een historische wijk in Parijs met smalle geplaveide straten, gebouwen uit de 16e en 17e eeuw en een actieve Joodse gemeenschap. Deze buurt bevat talrijke boetieks, galerijen en restaurants naast verschillende musea, waaronder het Musée Picasso en het Musée Carnavalet. Architectonische bezienswaardigheden omvatten de Place des Vosges, Parijse herenhuizen en historische synagogen. Le Marais heeft een uitgesproken nachtleven en een aanzienlijke LGBTQ-aanwezigheid, met name langs de Rue Sainte-Croix de la Bretonnerie.

Père Lachaise Cemetery is de grootste begraafplaats van Parijs en dient als laatste rustplaats voor vele beroemde figuren uit de kunsten, literatuur en geschiedenis. Met een oppervlakte van 44 hectare werd deze begraafplaats in 1804 geopend en is genoemd naar vader François de La Chaise, de biechtvader van koning Lodewijk XIV. Onder degenen die hier begraven liggen bevinden zich Oscar Wilde, Édith Piaf, Jim Morrison, Frédéric Chopin en Molière. Het terrasgewijs aangelegde terrein bevat kronkelende paden, uitgewerkte graven en beeldhouwwerken die een rustige toevlucht bieden weg van het centrum van Parijs. Als onderdeel van de alternatieve toeristische locaties van Parijs stelt deze begraafplaats bezoekers in staat de artistieke en architectonische verscheidenheid van grafmonumenten te verkennen terwijl ze door met bomen omzoomde lanen en historische gedenktekens wandelen.

Het Musée Rodin toont een uitgebreide collectie werken van de Franse beeldhouwer Auguste Rodin en biedt een alternatief voor de typische Parijse bezienswaardigheden. Dit museum herbergt beroemde sculpturen zoals De Denker en De Hel in een 18e-eeuws herenhuis met beeldentuin. De collectie omvat ook gipsmodellen, tekeningen en archiefmateriaal die Rodins artistieke proces documenteren.

De Marché d'Aligre behoort tot de oudste markten van de Franse hoofdstad en biedt een alternatief voor de conventionele toeristische trekpleisters van Parijs. Deze markt combineert verse producten, waaronder groente, fruit, kaas en vlees, met een vlooienmarktgedeelte waar meubels, kleding en antiek worden verkocht. De overdekte markthal dateert uit de 19e eeuw en vormt het centrum van de activiteit, terwijl de openluchtmarkt zich uitstrekt over de omliggende straten. In het weekend is er bijzonder veel drukte wanneer bewoners en bezoekers de kraampjes bezoeken.

Het Canal Saint-Martin is een waterweg in het 10e en 11e arrondissement van Parijs die dient als alternatieve toeristische bestemming naast de bekende attracties van de stad. Dit kanaal, dat de Seine verbindt met het Canal de l'Ourcq, strekt zich uit over 4,5 kilometer en heeft negen sluizen en twee draaibruggen. De oevers zijn beplant met platanen en voorzien van cafés en kleine winkels. Het kanaal wordt door bewoners en bezoekers gebruikt om te wandelen en tijd door te brengen aan het water.

Het Musée Jacquemart-André presenteert een belangrijke kunstcollectie in een particulier herenhuis uit de 19e eeuw. Dit museum toont schilderijen van Italiaanse renaissancemeesters, Vlaamse en Franse kunst, en decoratieve objecten. De vertrekken behouden de oorspronkelijke inrichting en geven de sfeer weer van een Parijse burgerresidentie. Als alternatief voor grote staatsmusea biedt het Musée Jacquemart-André een meer intieme ontmoeting met kunstwerken in een historisch kader.

Dit park op een heuvel in het 20e arrondissement biedt uitzicht op Parijs vanaf de hogere paden en terrassen. Parc de Belleville strekt zich uit over een steile helling met gazons, met bomen omzoomde paden en tuingedeelten. Een waterval loopt door het terrein. Het park dient als recreatieruimte voor lokale bewoners en bezoekers en biedt een alternatief voor meer centrale Parijse groene ruimten met minder toeristendrukte.

Café de Flore is een historisch café in Parijs dat sinds de opening in 1887 deel uitmaakt van het intellectuele leven van de stad. Na de Tweede Wereldoorlog werd dit café de favoriete ontmoetingsplaats van schrijvers en intellectuelen zoals Jean-Paul Sartre en Simone de Beauvoir. Het café behoudt zijn traditionele Parijse interieur met rode leren banken, mahoniehouten panelen en koperen lampen. Tegenwoordig verbindt Café de Flore zijn literaire geschiedenis met het hedendaagse leven in Saint-Germain-des-Prés en biedt het bezoekers inzicht in de intellectuele traditie van Parijs.

Het Musée d'Orsay toont 's werelds grootste verzameling impressionistische en postimpressionistische schilderijen in een verbouwd spoorwegstation op de linkeroever van de Seine. Dit museum presenteert werken van Monet, Renoir, Degas, Cézanne en Van Gogh uit de periode van 1848 tot 1914. De collectie bevat meer dan 3000 schilderijen, sculpturen, foto's en decoratieve kunsten. Het Musée d'Orsay biedt een alternatief voor de middeleeuwse en renaissancecollecties van het Louvre door zich te richten op de artistieke bewegingen van de 19e eeuw.

De Catacomben van Parijs bieden een ongebruikelijk perspectief op de geschiedenis van de stad. Dit ondergrondse ossuarium bevat de overblijfselen van meer dan zes miljoen mensen, die in de 18e en 19e eeuw hierheen werden overgebracht vanuit overvolle Parijse begraafplaatsen. De gangen strekken zich uit over ongeveer 1,6 kilometer door voormalige kalksteengroeven en tonen botten en schedels die in decoratieve patronen zijn gerangschikt. Deze plek voegt een onconventionele historische dimensie toe aan de bovengrondse attracties van Parijs.

De Montparnasse Tower biedt een volledig uitzicht op Parijs en zijn monumenten vanaf het observatiedek op de 56e verdieping. Met een hoogte van 210 meter is deze wolkenkrabber een van de hoogste uitkijkpunten van de stad en stelt bezoekers in staat de Eiffeltoren, Sacré-Cœur, Notre-Dame en de Seine vanaf een verhoogde positie te zien. Het observatiedek omvat zowel overdekte als openlucht kijkgebieden. De toren werd voltooid in 1973 en blijft het enige hoogbouwgebouw van dit type in het centrum van Parijs. Deze locatie vult de collectie alternatieve Parijse attracties aan door een perspectief te bieden dat verschilt van traditionele toeristische routes op straatniveau.

Het Centre Pompidou is een cultureel centrum in Parijs dat een uitgebreide collectie moderne en hedendaagse kunst van de 20e eeuw tot heden presenteert. Deze instelling binnen de alternatieve toeristische bezienswaardigheden van Parijs herbergt werken van kunstenaars als Picasso, Matisse, Duchamp en Kandinsky, samen met wisselende tentoonstellingen, een openbare bibliotheek en ruimtes voor podiumkunsten. De externe architectuur van het gebouw met zichtbare leidingen en roltrappen maakt de structuur zelf tot een herkenbaar landmark van modern ontwerp.

De Palais Royal Gardens strekken zich uit achter het historische paleis in het eerste arrondissement en tonen een formeel Frans tuinontwerp met dubbele rijen lindebomen, rechthoekige waterbekkens met fonteinen en de 180 zwart-witte stenen kolommen gemaakt door Daniel Buren in 1986. Deze tuinen bieden een alternatief voor de druk bezochte parken van Parijs en combineren traditionele Franse landschapsarchitectuur met hedendaagse installatiekunst. De zuilengangen omringen drie zijden van de tuin, terwijl de geometrisch gerangschikte kolommen van verschillende hoogtes het Cour d'Honneur binnenplein innemen.

De Petite Ceinture is een voormalige spoorlijn gebouwd in 1852 die over 32 kilometer rond Parijs loopt, nu omgevormd tot openbare tuinen met lokale vegetatie en voetpaden. Deze spoorlijn diende oorspronkelijk voor goederen- en passagiersvervoer tussen Parijse treinstations. Na de sluiting is zij geleidelijk getransformeerd tot een groene corridor met beplante secties, bomen en wilde flora. Verschillende wijken hebben delen van de lijn geopend voor publieke toegang, waarbij sommige gebieden dienen als wandelpaden en andere zijn ontwikkeld tot parkruimten. De bewaard gebleven bruggen, tunnels en perrons bieden inzichten in de industriële architectuur van de 19e eeuw.

Les Invalides is een belangrijk museumcomplex gewijd aan de Franse militaire geschiedenis en maakt deel uit van deze verzameling alternatieve Parijse bezienswaardigheden. Het complex herbergt het graf van Napoleon Bonaparte onder de gouden koepel, samen met uitgebreide wapencollecties en documentatie van Franse militaire operaties van de middeleeuwen tot de Tweede Wereldoorlog. De uitgestrekte gebouwen en binnenplaatsen werden oorspronkelijk in de 17e eeuw gebouwd als ziekenhuis en bejaardentehuis voor oorlogsveteranen en dienen nu als musea die militaire uniformen, wapenrustingen, artillerie en historische documenten uit verschillende perioden van de Franse geschiedenis tonen.