Nice leent zich van nature voor fotografie. Het mediterrane licht vormt de stad van ochtend tot avond, waarbij achtereenvolgens de okerkleurige gevels van Vieux Nice, de palmen langs de Promenade des Anglais of de blauwe koepels van de orthodoxe kathedraal Saint-Nicolas zichtbaar worden. Vanaf de top van de Château-heuvel, op 92 meter hoogte, heb je een uitzicht over de hele baai, terwijl beneden op het Plein Masséna de geometrische bestrating en rode gevels te zien zijn. Van de bloemenmarkt op de Cours Saleya, opgericht in de 17e eeuw, tot de Lympia-haven, waar gele gevels zich in het water weerspiegelen, vormen elke wijk een ander beeld. Het Negresco hotel met zijn roze koepel markeert de kustlijn, en het Matisse-museum vertelt over de passie van de kunstenaar voor het licht van het zuiden. Nice biedt diverse uitzichtpunten, waardoor het een favoriete bestemming is voor wie de architectuur, kleuren en het leven van een stad aan de Middellandse Zee wil vastleggen.
Op de heuvel staan de grote gekleurde letters die de naam van de stad tegenover de zee weergeven. Bezoekers maken daar vaak foto tegen het licht in, tussen twee reflecties van de zon op de baai. Het is een onmisbare plek geworden, eenvoudig maar vrolijk, een teken van verbondenheid met Nice dat je bewaart als zomersouvenir.
Zeven kilometer lange kustlijn, rijen palmbomen, blauwe stoelen gericht naar de Middellandse Zee. Er wordt op elk uur van de dag gelopen, langzaam of snel, afhankelijk van de stemming. Het is het meest bekende beeld van Nice, een rechte lijn tussen hemel en zee waar alles lijkt samen te komen.
Iets hoger, op 92 meter boven zeeniveau, biedt de heuvel het mooiste uitzicht over de stad. Je kunt er te voet of met de lift naartoe gaan en in de schaduw uitrusten. De ruïnes, de waterval en het panorama op de haven herinneren eraan dat Nice altijd een voorkeur voor hoogte heeft gehad.
Het is het kloppende hart van Nice. De rode gevels, geometrische bestrating en sculpturen op hun kolommen creëren een bijna theatrale setting. ’s Avonds weerspiegelt het licht zich daarin als in een marmeren spiegel.
Onder de gestreepte doeken vind je alles wat het Zuiden typeert. Bloemen, vruchten, specerijen, stijgende stemmen. Deze markt, opgericht sinds de 17e eeuw, ruikt naar lavendel en rijpe tomaten. Het is genoeg om voorbij te lopen om het leven in Nice te begrijpen.
Nauwe straatjes, kleurrijke gevels, geuren van koken. Het Oude Nice behoudt zijn accent en tradities. Barokke kerken liggen naast kleine restaurants en oude winkels, in een mengeling van geluid en licht.
Met zijn zes ui-vormige koepels en fresco's lijkt de kathedraal uit een andere wereld te komen. Gebouwd in 1912, herinnert het aan de banden tussen Nice en het keizerlijke Rusland. Binnen is alles rustig en goudkleurig.
Aan de zee straalt het hotel Negresco sinds 1912. Zijn roze koepel en historische inrichting maken het tot een bijzonder monument. Men betreedt het bijna stil, onder de indruk van de kunstwerken en kroonluchters die vijf eeuwen kunst vertellen.
Gebouwd in de 18e eeuw, combineert de haven van Nice boten, gele gevels en levendige terrassen. Het water weerspiegelt de kleuren van de huizen, het geluid van de masten en de avondgesprekken. Het is nog steeds een werkende haven.
In een rode villa omgeven door olijfbomen, vertelt het museum het leven van Henri Matisse. Schilderijen, tekeningen, persoonlijke voorwerpen: alles ademt de kleuren en het licht van het Zuiden, waar de schilder nooit afscheid van heeft genomen.
Tussen zee en oude stad ligt deze grote openbare tuin. Palmbomen, fonteinen, zomerconcerten. Niçoise en Niçois flaneren er, soms zonder specifiek doel, gewoon om wat schaduw en frisse lucht te voelen.
Zeven hectare aan groen en rust. Hier komen meren, vogels, tropische serres, meer dan tweeduizend plantensoorten. Het is een groene bubbel aan de stadskant, een beetje buiten de tijd.
Een okerkleurige 18e-eeuwse plein omgeven door arcades en cafés. In het midden herinnert het standbeeld van Giuseppe Garibaldi aan de Italiaanse roots van Nice. Het is een doorgang waar iedereen uiteindelijk stopt.
Italiaans aandoend theater gebouwd in 1885, volledig van rood fluweel en vergulde details. Hier worden operas, balletten en concerten opgevoerd. Het gebouw behoudt zijn nobele uitstraling en een beetje oude charme.
Vier glazen en stenen torens die met elkaar verbonden zijn. Binnen bevinden zich werken van Yves Klein, Niki de Saint Phalle, Warhol en anderen. Het museum kijkt uit op de stad, die in zijn ramen weerspiegelt.
Uitgehouwen in de rots in 1792, verdedigingswerk beschermde de kust. Men herkent nog de uitkijkposten en openingen naar de zee. Een subtiele sporen van Nizza's militaire geschiedenis.
In Saint-Jean-Cap-Ferrat staat een paleis omgeven door negen tuinen. Het interieur straalt met oude meubels en schilderijen. Buiten dansen de fonteinen tussen cipressen en rozen. Een elegante plek, vol details.
Een 17e-eeuwse herenhuis dat is omgevormd tot museum. Frescoes, meubels, muziekinstrumenten: elke kamer lijkt bevroren in barokke schoonheid. Stilte maakt deel uit van het bezoek.
Een moderne, bijna futuristische architectuur gebouwd in 1933. De kerk heeft de vorm van een schip, met witte muren en driehoekige glasramen. Een verrassende plek tussen de gebouwen.
In Beaulieu-sur-Mer reproduceert deze villa uit 1902 het oude Griekenland. Mozaïeken, zuilen, fresco's: alles is ontworpen voor harmonie. Een eerbetoon aan de klassieke schoonheid aan de Middellandse Zee.
Boven op de heuvels van Nice ligt een rustige plek met een kerk uit de 13e eeuw en een rozen tuin. De nabijgelegen begraafplaats herbergt kunstenaars. Het is een plaats van stilte en herinnering.
Gebouwd in 1885, valt deze kunstmatige waterval acht meter. In de zomer biedt hij wat verkoeling en een nevelwolk. Bezoekers stoppen er vaak voor foto's en het gevoel.
Een witte koepel boven de heuvels. Opgericht in 1879, herbergt het observatorium astronomische instrumenten en een grote telescoop. Een wetenschappelijke plek, maar ook poëtisch, gericht op de hemel.
Op 222 meter hoogte torent dit 16e-eeuwse fort uit boven de baai. De stenen muren houden nog altijd het geluid van wachtposten en kanonnen vast. Het uitzicht reikt tot Villefranche en Cap-Ferrat.
Romeinse overblijfselen uit de 2e eeuw, het amfitheater ligt in de heuvel. Men stelt zich de oude shows en de kreten van het publiek voor. Tegenwoordig is de plek rustig, omgeven door olijfbomen.
Bronzen beeld van Sabine Géraudie die wandelaars voorstellent die naar de zee kijken. Geplaatst tegenover de Middellandse Zee, herinnert het aan de rustige zoetheid van zondagen in Nice.
Aan het einde van de Promenade des Anglais biedt deze rotspunt een uitzicht op de haven en de baai. Bezoekers komen hier om de zonsopgang of zonsondergang te zien, altijd anders en altijd mooi.
Woongebouw uit 1872 versierd met wit marmer en mediterrane tuinen. De rustige elegantie van het gebouw vormt een contrast met de levendigheid van de stad eromheen.
Een groenruimte met meer dan drieduizend soorten uit alle klimaten. Palmbomen, cactussen, tropische bloemen. Je leert de planten herkennen, maar je komt vooral voor de rust.
Restaurant op een platform boven de zee. Vroeger werd er gesprongen voor de sport. Vandaag dineer je tussen het geluid van de golven en de avondlichten.
Kleine kiezelstrand ten oosten van de haven, omgeven door rotsen en helder water. De plek trekt zwemmers en mensen die op zoek zijn naar een rustige plek uitkijken over de zee.
Ten noorden van de stad daalt deze twintig meter hoge waterval tussen de bomen door. Je bereikt het via een stenen pad. Water, groen en het uitzicht vormen een onverwachte scène in Nice.