Verken het binnenland van de Algarve

Deze kalkstenen kliffen rijzen boven de Atlantische Oceaan uit en vormen een ruige kustlijn met grotten en natuurlijke bogen. De zee heeft tunnels en grotten in het gesteente gesneden gedurende duizenden jaren. Bij eb kunnen bezoekers sommige van deze formaties te voet verkennen. Boottochten voeren door de smalle doorgangen tussen de rotsen. De kliffen behoren tot de meest kenmerkende kustgedeelten van de regio en tonen de kracht van erosie. Vanaf boven is er een wijd uitzicht op de open zee.

Dit kasteel uit de 8e eeuw stamt uit de Moorse tijd, toen Silves de hoofdstad van de Algarve was. Dikke muren van rode zandsteen sluiten een groot binnenplein in vanwaar je sinaasappelboomgaarden en het rivierdal ziet. Onder de torens bevinden zich waterreservoirs die water bewaarden. Het bouwwerk behield zijn militaire vorm: torens, wachtposten en vestingmuren tonen hoe zulke forten in de Middeleeuwen verdedigd werden.

Dit natuurpark vormt een belangrijk deel van het natuurerfgoed van de binnenlandse Algarve. Het moerasgebied strekt zich uit langs de kust en herbergt flamingo's, ooievaars en kameleons. Zandbanken, lagunes en kwelders vormen het landschap. Trekvogels gebruiken dit gebied als rustpunt tussen Afrika en Europa. Kleine eilanden beschermen het kalme water tegen de open zee. Vissers werken in traditionele boten tussen de kanalen.

Deze kapel in Faro volgt de barokke traditie van botdecoraties die in Portugal wordt aangetroffen. De muren en plafonds tonen botten van 1245 monniken die in de 16e eeuw leefden. De ruimte behoort tot de Karmelietenkerk en werd gemaakt tijdens de Contrareformatie. De botten vormen geometrische patronen en zuilen. Een inscriptie boven de ingang spreekt over de voorbijgaande aard van het leven. Het interieur is klein en schemerig, met weinig ramen. De kapel staat in het historische centrum van Faro, bij de kathedraal en de stadsmuren. Bezoekers betreden een stille ruimte die uitnodigt tot nadenken over dood en tijd.

Deze kaap markeert het meest zuidwestelijke punt van het Portugese vasteland en staat met ongeveer 60 meter hoge kalksteenrotsen boven de Atlantische Oceaan. De locatie speelde een belangrijke rol in de Europese scheepvaart toen het als oriëntatiepunt voor schepen diende. Een vuurtoren uit de 19e eeuw is nog steeds in werking en maakt deel uit van de geschiedenis van deze plek. Sterke wind en een open uitzicht op de oceaan bepalen de sfeer. De vegetatie is laag en aangepast aan het ruwe klimaat. Bezoekers komen hier aan het einde van de middag om de zon boven de zee te zien ondergaan. De toegang is eenvoudig en voetpaden lopen langs de randen van de kliffen.

Deze middeleeuwse vesting uit de 14e eeuw verrijst boven de Guadiana aan de grens met Spanje. De stenen muren omvatten een kleine binnenplaats en wachttorens van waaruit de omgeving ver te zien is. Het kasteel van Alcoutim maakte ooit deel uit van een verdedigingssysteem langs de rivier. Smalle straten in het dorp leiden omhoog naar de vesting. Vanaf de muren opent het uitzicht zich op de Spaanse oever aan de overkant en de omliggende heuvels. Het bouwwerk past in het landschap van de binnenlandse Algarve, waar historische vestingwerken bij de regio horen.

Dit natuurlijke bassin vormt zich aan de voet van een waterval die vier meter naar beneden valt. Kurkeiken en mediterrane planten omringen de kom. Water verzamelt zich in een stille holte, bereikbaar via een smalle kloof. In het binnenland van de Algarve biedt Pego do Inferno een schaduwrijke plek om te zwemmen, weg van de kuststranden. Het pad loopt door droog struikgewas voordat het afdaalt naar de bron.

Dit recreatiegebied ligt in de heuvels rond São Brás de Alportel, omgeven door kurkeikenbosk. Stenen banken en tafels staan onder de bomen, waar bronwater uit de rotsen stroomt. De plek biedt schaduw op warme dagen en trekt bewoners aan voor picknicks en korte wandelingen. Smalle paden slingeren door het bos, waar de schors van de kurkeiken in cycli wordt geoogst. Het bronwater verzamelt zich in kleine bassins voordat het verder de helling afdaalt.

Deze kerk toont versierd steenwerk met voorbeelden van Renaissance kunst en architectuur in het historische centrum van Tavira. De Misericórdia kerk behoort tot de belangrijke gebouwen van de regio die de geschiedenis van het binnenland van de Algarve documenteren. De gevel toont Renaissance elementen, terwijl het interieur gesneden details en religieuze kunstwerken bevat. De kerk ligt in de oude stad, waar smalle straten en traditionele huizen het stadsbeeld vormen.

Dit strand ligt op een zandeiland bij Tavira en is bereikbaar met een klein treintje dat door het landschap rijdt. Bij de ingang van het strand staan oude ankers uit de tijd dat vissers hier werkten met tonijnnetwerk. Vandaag vormen de ankers een soort monument en herinneren ze aan het vroegere gebruik van de kust. Het zand is licht, het water ondiep, en de duinen erachter geven de plaats een rustig uiterlijk. Er zijn cafés en houten loopbruggen die over de duinen lopen. In de zomer komen veel gezinnen hierheen omdat de zee zacht het water in loopt en het strand breed is.

Dit fort staat op hoge kliffen aan de zuidwestelijke punt van het Europese vasteland, waar Portugese zeevaarders ooit vertrokken naar het onbekende. Het fort van Sagres kijkt uit over de Atlantische Oceaan, waar golven tegen de rotsen slaan en de horizon eindeloos lijkt. Binnen de muren staat een groot stenen kompas uit de 16e eeuw, waarvan de vorm op de grond is getekend. De muren omsluiten een open gebied met een kapel, waterreservoirs en overblijfselen van gebouwen die spreken over voorbije eeuwen. De wind waait hier bijna constant, en bezoekers lopen langs de randen waar het uitzicht op de open zee en de ruige kustlijn zich in alle richtingen uitstrekt.

Dit paleis bij Faro combineert Portugese barokarchitectuur met romantische tuinen uit de 19e eeuw. Het landgoed toont zorgvuldig geschilderde tegels, mythologische beelden en symmetrische waterbekkens. Azulejos bedekken de gevels en trappen, terwijl citroen- en palmbosjes de terrassen omringen. Het gebouw werd in de jaren 1840 opgericht voor een welgestelde familie en later omgebouwd tot pousada. Bezoekers vinden rococo-elementen in de binnenvertrekken en een rustige tuin zoals gebruikelijk op landgoederen in de streek.

Deze Romeinse nederzetting in Quarteira toont de funderingen van huizen, baden en een visverwerkingsfabriek uit de 1e eeuw. De ruïnes liggen dicht bij de huidige kust en bieden inzicht in het dagelijks leven en de economie van de regio tijdens de Romeinse overheersing. Mozaïeken en keramische vondsten wijzen op de welvaart van de bewoners. Paden leiden tussen de overgebleven muren door, zodat bezoekers de indeling van de kamers kunnen volgen.

Deze thermale bronnen ontspringen uit de berghelling en worden sinds de Romeinse tijd gewaardeerd om hun genezende eigenschappen. Het water stroomt van nature warm uit de rots en trekt nog steeds bezoekers die verlichting zoeken in de oude baden. De plek ligt omringd door beboste heuvels, waar schaduwrijke paden door het bos slingeren en de lucht de geur van eucalyptus draagt.

Dit eiland ligt in het oostelijke deel van de Ria Formosa en is per boot bereikbaar vanuit Faro, waar een vuurtoren uit 1851 boven de zandstranden uitsteekt. Toegang verloopt via een veerbootdienst die bezoekers naar een kuststrook zonder motorverkeer brengt. Het eiland biedt zandpaden langs de Atlantische kant, waar het geluid van golven en rondcirkelende zeevogels de sfeer bepalen. Naast de vuurtoren staan kleine houten huizen en enkele restaurants die verse vis serveren. Dit eiland verbindt de natuurlijke kenmerken van de lagune met de maritieme geschiedenis van het binnenland van de Algarve.

Deze kapel uit de 14e eeuw staat op een klif boven de zee en diende ooit als wachttoren tegen piraten. De positie op de rotsen liet vissers ver over het water uitkijken. Vandaag is de plek een bedevaartsoord omringd door pijnbomen en rotsachtige paden die naar de baai afdalen. Het uitzicht reikt tot aan de open Atlantische kust.

Dit 18e-eeuwse vissersdorp ligt op een heuvel boven zoutwaterlagunen en de Atlantische kust. Witte huizen vormen een kleine kern rond een kerk en een fort uit dezelfde tijd. Vanaf hier kijk je uit over het ondiepe water van de Ria Formosa en de smalle zandeilanden die de zee van het land scheiden. De straten zijn rustig en de kust bereik je per boot of te voet langs de lagunen.

Dit strand ligt tussen kalksteenklippen die boven het zand uitsteken en zich tot in het water uitstrekken. Natuurlijke stenen bogen steken uit de zee omhoog. Langs de kust openen zich grotten die bij eb toegankelijk worden. Het water is helder, de rotsen tonen gelaagdheid in verschillende tinten. Praia da Marinha is een van de bekendere stranden van het binnenland van de Algarve en trekt bezoekers die tussen de formaties wandelen of snorkelen.

Dit kasteel staat op een heuvel met uitzicht over de Serra do Caldeirão. De structuur dateert uit de 12e eeuw en werd gebouwd als verdedigingswerk tijdens de Moorse heerschappij, later aangepast onder Portugese controle. De overgebleven stenen muren en torens tonen de oorspronkelijke indeling van het fort, met kantelen en wachttorens nog zichtbaar. De plek biedt zicht op de valleien en bergkammen van het binnenland van de Algarve. De ruïnes maken deel uit van een netwerk van middeleeuwse vestingwerken die de binnenlandse routes beschermden.

Dit natuurpark langs de kust beschermt ongeveer 100 kilometer met stranden, kliffen en duinen. Het gebied ligt tussen landbouwgrond en zee. Zeldzame planten groeien op de winderige heuvels, en trekvogels stoppen hier in lente en herfst. Wandelpaden lopen door open velden naar de rotsen boven de Atlantische Oceaan.

Deze strook zand bij Albufeira strekt zich uit over bijna een kilometer en biedt leefgebied voor talrijke watervogels. De kustlijn behoort tot de natuurlijke plekken van de binnenlandse Algarve waar zandgebieden samenkomen met zones voor vogels kijken. Bezoekers vinden een plek waar de oceaan rustige strandgedeelten ontmoet en verschillende vogelsoorten langs de kust verschijnen.

Deze rotsformaties aan de kust bestaan uit oranje kalksteen dat door water over eeuwen heen is gevormd. Algar Seco bevat natuurlijke tunnels en grotten die door de kliffen lopen. Trappen en paden leiden tussen de rotsen naar kleine uitkijkpunten boven de Atlantische Oceaan. Bij eb verschijnen poelen en spleten in het gesteente, terwijl bij vloed golven direct tegen de wanden slaan. De formaties lijken op sculpturen met bogen, openingen en gladde oppervlakken die het licht weerkaatsen.

Dit fort uit de 17e eeuw staat bij de ingang van de haven van Lagos en beschermde de stad ooit tegen aanvallen vanaf zee. De dikke stenen muren en bastions zijn bereikbaar via een ophaalbrug. Binnen toont een museum zeekaarten, navigatie-instrumenten en voorwerpen uit de tijd dat Lagos een belangrijke haven was voor het tijdperk van de ontdekkingen. Vanaf de muren zie je de Atlantische Oceaan en de baai. Het fort herinnert aan het militaire verleden van de kust en de rol van deze plek in de maritieme geschiedenis van Portugal.

Deze historische wachttoren uit de 16de eeuw staat op een klif ten westen van Vila do Bispo en maakte ooit deel uit van het kustverdedigingssysteem. De toren behoort tot een netwerk van vestingwerken die de maritieme handelsroutes bewaakten en waarschuwden voor pirateninvallen. De blootgestelde positie biedt uitzichten op de Atlantische Oceaan en de grillige kustlijn van de westelijke Algarve. De stenen structuur vertoont nog steeds de architectonische kenmerken die typerend zijn voor Portugese kustwachttorens uit die periode.

Dit kustpad volgt de kliffen van de Algarve over 5,7 kilometer en toont de erosievormen van het kalksteen. De route verbindt zeven dalen die naar de zee afdalen en loopt langs grotten, rotsbogen en kleine baaien met zand. Vanaf het pad zie je de lagen in de rots en de vegetatie op de kliffen. De route begint bij een strand bij Praia do Vale Centeanes en eindigt bij een ander. Sommige stukken lopen dicht langs de rand van de klif.

Dit fort uit de 12e eeuw staat op een heuvel en werd gebouwd met kleistenen. De muren en torens tonen de typische bouwmethoden van Moorse militaire installaties. De verdedigingsstructuren zijn duidelijk zichtbaar tussen de overblijfselen. De roodachtige kleur van de klei bepaalt het hele uiterlijk van de plek. De locatie ligt ver van de kust en geeft een indruk van hoe de Moorse aanwezigheid het binnenland van de Algarve heeft gevormd.

Deze kerk in Faro herbergt een kapel met wanden versierd met botten en schedels van monniken. Gebouwd in 1719, de Capela dos Ossos maakt deel uit van een karmelietenklooster en gebruikt menselijke resten om na te denken over sterfelijkheid. Binnen in de Igreja do Carmo bevinden zich barokke altaren en verguld houtsnijwerk. De kapel ligt naast het hoofdschip en vormt een contrast tussen de versierde binnenruimtes en de met botten beklede kamer. Van buitenaf toont het gebouw een witte gevel met twee klokkentorens die deel uitmaken van het historische centrum van Faro. Bezoekers komen binnen via de hoofdkerk voordat ze de kapel bereiken.

Deze zeegrot in zandsteen heeft twee ingangen vanaf het water en een ronde opening in het plafond die licht laat vallen op het strand binnen. De Algar de Benagil ligt onder de kustrotsen en kan worden bereikt per boot of kajak, omdat er geen wandelpad bestaat. De grot behoort tot de rotsformaties van de regio die door erosie zijn gevormd.

Deze middeleeuwse versterking werd gebouwd in de 10e eeuw en staat op een heuvel van 88 meter met uitzicht over de omgeving. Het kasteel maakte deel uit van de Moorse verdedigingslinie in de westelijke Algarve en werd later uitgebreid na de christelijke herovering. Vanaf de muren zie je het dorp Aljezur en de omliggende valleien met hun landbouwgrond. De overblijfselen van het kasteel omvatten muurgedeelten, torens en een poort. Een voetpad leidt vanaf het dorpscentrum omhoog naar het terrein door een mediterraan landschap van lage planten.

Deze kaap rijst op aan de westelijke kust van de Algarve, waar kalksteenklippen boven de Atlantische Oceaan uitsteken. De vuurtoren dateert uit 1923 en markeert de landtong. De zee heeft de rotsen door de eeuwen heen gevormd en grotten en kleine inhammen in de kust uitgesleten. Wandelpaden volgen de rand van de klif en bieden uitzicht over open water. Vissers kennen de stromingen voor deze kust al generaties lang. Op heldere dagen strekt de horizon zich ver in de verte uit. Zilte lucht en het geluid van golven bepalen de sfeer van deze plek binnen het natuurlijke en culturele binnenland van de Algarve.

Dit museum bewaart kleding en stoffen uit de periode tussen de 19e en 20e eeuw. De collectie richt zich op de landelijke traditie van de Algarve en behoudt streekdrachten, huishoudlinnen en alledaagse voorwerpen uit de regio. De stukken komen uit verschillende dorpen en documenteren het vakmanschap en de levenswijze van de afgelopen twee eeuwen. Het museum ligt in een rustig stadje in het binnenland en behoort tot de culturele plekken die het verhaal van dit deel van Portugal vertellen.