Neogotische architectuur: kathedralen, parlementen, universiteiten

Deze neogotische basiliek uit de 19e eeuw toont de middeleeuwse opleving in Montreal door spitsbogen, ribgewelven en een versierd heiligdom met gesneden hout. De gekleurde glasramen dateren uit de bouwperiode en tonen het vakmanschap van dat tijdperk. De structuur combineert Franse en Britse invloeden in het ontwerp en staat als voorbeeld van religieuze architectuur uit deze periode. Het houtwerk in het interieur volgt traditionele patronen van middeleeuwse modellen en toont de technische vaardigheden van 19e-eeuwse ambachtslieden.

Dit heiligdom verheft zich boven de Guáitara en toont hoe neogotische architectuur zich aanpaste aan dramatische landschappen. De basiliek werd tussen 1916 en 1949 gebouwd op een 130 meter hoge brug en combineert religieuze functie met techniek. De structuur vertoont spitsboogopeningen, verticale steunberen en torens die oprijzen tegen de kloof. De stenen constructie volgt middeleeuwse modellen en creëert een bedevaartsoord boven de bergkloof.

Deze kathedraal werd voltooid in 1879 en strekt zich uit over een lengte van 111 meter met een toren van 100 meter. De gevel toont spitsbogen en stenen torenspitsen, terwijl het interieur ribgewelven bevat. De constructie gebruikte wit marmer en werd gemodelleerd naar de Dom van Keulen. De kathedraal dient als zetel van de aartsbisschop van New York en kan tot 2.400 personen herbergen. Het orgel bevat meer dan 7.000 pijpen en behoort tot de grootste in de Verenigde Staten.

Dit administratieve gebouw, gebouwd tussen 1902 en 1908, combineert Franse koloniale architectuur met neogotische elementen zoals spitsbogen en decoratieve geveldetails. Het stadhuis van Ho Chi Minh-Stad dient nog steeds als zetel van het stadsbestuur en toont de invloed van Europese architectuurstromingen in Zuidoost-Azië tijdens de Franse koloniale periode. De symmetrische gevel heeft een centrale klokkentoren, terwijl de binnenruimtes stenen gewelven en houten lambriseringen bevatten. Het gebouw staat aan het noordoostelijke einde van de Nguyen Hue-boulevard.

Dit spoorwegstation vertegenwoordigt de neogotische architectuur door zijn combinatie van Britse en Indiase architectonische elementen. Victoria Terminus werd gebouwd tussen 1879 en 1887 en toont spitsbogen, ribgewelven en stenen torens die kenmerkend zijn voor de stijl. Het gebouw diende als belangrijk knooppunt van het Indiase spoorwegnetwerk tijdens de Britse koloniale heerschappij en demonstreert hoe middeleeuwse architectonische vormen werden aangepast aan functionele transportgebouwen in de late 19e eeuw. Het gebouw integreert traditionele gotische elementen met decoratieve details uit Indiase architectonische tradities.

Deze kathedraal staat in het centrum van Milaan en vertegenwoordigt een belangrijk voorbeeld van neogotische architectuur, hoewel de oorsprong teruggaat tot de 14e eeuw. De gevel kreeg zijn neogotische voltooiing in de 19e eeuw onder Napoleon. De structuur strekt zich uit over ongeveer 157 meter en bevat enkele duizenden beelden, ruim honderd torenspitsen en gedetailleerde luchtbogen die over zes eeuwen vorm kregen. Het bouwwerk combineert middeleeuwse elementen met vernieuwingen uit de gotische heropleving en behoort tot de grootste kerkgebouwen van Europa.

Het kasteel van Praag omvat kerken, paleizen en administratieve gebouwen die tijdens verschillende bouwfasen zijn opgetrokken. Dit complex, dat zich uitstrekt over 70.000 vierkante meter, vertoont neogotische uitbreidingen en renovaties uit de 19e en vroege 20e eeuw, met name bij de Sint-Vituskathedraal. De neogotische elementen vullen de Romaanse, gotische en barokke structuren binnen het kasteelterrein aan. Kenmerkende elementen zijn spitsbogen, ribgewelven en steenhouwerij die middeleeuwse bouwtradities nieuw leven inblazen. Het kasteel fungeert als zetel van de Tsjechische regering en herbergt collecties die verband houden met de Boheemse geschiedenis.

Dit overheidsgebouw combineert klassieke en neogotische architectonische elementen die tijdens verschillende 19e-eeuwse renovatiefasen werden toegevoegd. De koepel van het United States Capitol werd tussen 1855 en 1866 gebouwd naar ontwerpen van Thomas U. Walter en bereikt een hoogte van 88 meter. De centrale rotonde meet 29 meter in diameter. Het gebouw toont neogotische details zoals spitsbogen en ribgewelven in verschillende binnenruimtes die ontstonden tijdens Victoriaanse uitbreidingen, typerend voor de 19e-eeuwse heropleving van middeleeuwse architectuurvormen.

Dit historische kasteel ten noordoosten van Parijs herbergt het Musée Condé met een belangrijke collectie schilderijen, waaronder werken van Rafaël, Poussin en Ingres. Het kasteel bestaat uit twee verbonden gebouwen uit verschillende periodes: het Grand Château uit de 16e eeuw en het Petit Château dat in de 19e eeuw in neogotische stijl werd herbouwd. De architectuur toont karakteristieke elementen zoals spitsbogen, torentjes en decoratief steenwerk. Het landgoed omvat ook Franse en Engelse tuinen, samen met historische stallen die nu een hippisch museum huisvesten.

Deze kathedraal uit 1932 toont een kerkgebouw met twee torens aan de voorgevel die 120 meter hoog reiken. De Kathedraal van La Plata werd gebouwd als hoofdkerk van La Plata, een stad gesticht in 1882 als nieuwe hoofdstad van de provincie Buenos Aires. De bouw begon in 1885 volgens ontwerpen van de architecten Ernesto Meyer en Pedro Benoit en duurde verscheidene decennia. De kerk heeft een plattegrond in de vorm van een Latijns kruis met vijf beuken en een vieringkoepel. De gevel vertoont spitsbogen en roosvensters, terwijl het interieur ribgewelven en gebrandschilderde ramen met bijbelse taferelen bevat.

Dit treinstation staat bekend als een van de weinige bewaard gebleven voorbeelden van Europees geïnspireerde architectuur uit het vroege twintigste eeuwse Japan. De rode bakstenen gevel en de symmetrische opstelling van ronde bogen bij Tokyo Station tonen duidelijke invloeden van het neorenaissance ontwerp dat populair werd tijdens het Meiji tijdperk in de Japanse hoofdstad. De koperen daken en horizontale geleding van de drie verdiepingen tellende structuur weerspiegelen de inspanning van een natie om westerse bouwtechnieken te integreren met lokale materialen. Het centrale station onderging tussen 2007 en 2012 een uitgebreide restauratie na ernstige oorlogsschade, waarbij het gebouw zijn oorspronkelijke uiterlijk van 1914 terugkreeg. De zijkoepels werden tijdens deze periode gereconstrueerd volgens historische plannen.

Deze kathedraal behoort tot de belangrijkste voorbeelden van neogotische architectuur in Duitsland. De twee karakteristieke torens rijzen 157 meter boven Keulen uit en domineren de stadshorizon. De bouw begon in 1248 volgens middeleeuwse plannen, maar het bouwwerk werd pas in 1880 voltooid, toen de neogotische heropleving het oorspronkelijke ontwerp overnam. De gevel toont klassieke gotische elementen zoals spitsbogen, luchtbogen en opengewerkte stenen torenspitsen. Binnen vertoont het driebeukige schip ribgewelven en hoge zuilen. De kathedraal herbergt het Driekoningenschrijn en talrijke middeleeuwse gebrandschilderde ramen die het liturgische programma illustreren.

Dit parlementscomplex in de Canadese hoofdstad bestaat uit drie hoofdgebouwen opgetrokken uit zandsteen met koperen daken, die de neogotische architectuur uit de 19e eeuw belichamen. Het terrein toont karakteristieke spitsbogen, luchtbogen en gewelfde plafonds geïnspireerd op middeleeuws ontwerp. De centrale Vredestoren rijst 92 meter op en herbergt een beiaard met 53 klokken. De gebouwen dienen als zetel van het Canadese parlement en bevatten de kamers van het Lagerhuis en de Senaat samen met regeringskantoren.

Deze gotische kerk uit de 13e eeuw heeft meer dan 900 jaar een centrale rol in de Britse geschiedenis gespeeld. De architectuur toont spitsbogen, luchtbogen en kruisribgewelven die kenmerkend zijn voor middeleeuwse bouw. Sinds 1066 zijn hier bijna alle Britse vorsten gekroond, en de kerk bevat de graven van 17 vorsten en meer dan 3000 andere opmerkelijke figuren, waaronder dichters, wetenschappers en staatslieden. Westminster Church is een functionerend bedehuis en maakt deel uit van het UNESCO-werelderfgoed Palace of Westminster and Westminster Abbey.

Deze brug verbindt beide oevers van de Theems via twee torens van 213 voet (65 meter) en een hydraulisch basculemechanisme dat in 1894 in gebruik werd genomen. Het neogotische ontwerp van Tower Bridge sluit aan bij de middeleeuwse architectuur van de aangrenzende Tower of London en toont spitsboogvensters, decoratieve torentjes en stenen ornamenten. De bovenste loopbruggen bieden uitzicht over de rivier en herbergen tentoonstellingen over de geschiedenis van de techniek. De oorspronkelijke stoommachines die de basculedelen van 1.000 ton ophieven, zijn vervangen door elektromotoren, hoewel de Victoriaanse machinekamers toegankelijk blijven voor bezoekers.

Deze basiliek vertegenwoordigt het monumentale werk van de Catalaanse architect Antoni Gaudí, die de neogotische traditie samenvoeide met organische vormen en modernistische versiering. De Sagrada Familia presenteert spitsbogen, stenen torens en ribgewelven die aan middeleeuwse kathedralen doen denken, gecombineerd met structuren die bomen, botten en natuurlijke geometrie nabootsen. De bouw begon in 1882 onder leiding van Francisco de Paula del Villar, maar Gaudí nam het project een jaar later over en veranderde het in zijn levenswerk. De basiliek heeft drie grote gevels die de geboorte, het lijden en de glorie van Christus voorstellen, samen met achttien torens, waarvan de hoogste is gewijd aan Jezus Christus en 172,5 meter zal bereiken wanneer de bouw is voltooid.

Deze kathedraal toont gotische architectuur met een indrukwekkend gevelprogramma van mozaïeken en reliëfs dat model stond voor neogotische kerkgebouwen tijdens de heropleving van middeleeuwse vormen in de 19e eeuw. De bouw begon in de 13e eeuw en combineert spitsbogen, steunberen en kruisribgewelven. De gekleurde mozaïekpanelen op de westgevel beelden bijbelse scènes uit, terwijl de reliëfs profeten en heiligen tonen. Binnen bevinden zich fresco's en een uitgebreide kapellenindeling die over meerdere eeuwen werd toegevoegd.

Deze kerk werd tussen 1945 en 1986 gebouwd als een van de belangrijkste voorbeelden van neogotische architectuur in IJsland en bereikt een hoogte van 74,5 meter. De gevel van Hallgrímskirkja repliceert de vorm van basaltkolommen die in het IJslandse landschap voorkomen en verbindt middeleeuwse architectonische principes met geologische elementen van de regio. De toren biedt uitzicht over Reykjavik en de omliggende omgeving. De structuur werd vernoemd naar de IJslandse dichter Hallgrímur Pétursson en dient zowel als gebedsplaats als als nationaal monument.

Deze gotische kerk in Brașov werd gebouwd in de 14e eeuw en toont de typische kenmerken van middeleeuwse kerkelijke architectuur met hoge stenen muren en gekleurde glasramen. Het bouwwerk maakt deel uit van een collectie die neogotische architectuur van de 19e eeuw presenteert, welke gotische elementen als spitsbogen, luchtbogen en ribgewelven deed herleven. De Zwarte Kerk behoort echter tot de oorspronkelijke gotische periode en dient in deze selectie als historisch referentiepunt voor de latere neogotische opleving. De kerk dankt haar naam aan een brand in de 17e eeuw die de buitenmuren zwart maakte. Met een lengte van ongeveer 89 meter en een breedte van 38 meter behoort zij tot de grootste gotische kerkelijke bouwwerken in Zuidoost-Europa en herbergt een belangrijke collectie Anatolische tapijten uit de 17e eeuw.

Deze kathedraal vertegenwoordigt neogotische architectuur met een 123 meter hoge toren die boven Antwerpen uittorent. Het bouwwerk toont kenmerkende eigenschappen van de gotische heropleving, waaronder spitsbogen, ribgewelven en luchtbogen. De kathedraal herbergt een uitgebreide verzameling kunstwerken uit meerdere eeuwen die de ontwikkeling van de Vlaamse schilderkunst documenteren. De meerschepige plattegrond beslaat een vloeroppervlak van ongeveer 5.000 vierkante meter en combineert middeleeuwse bouwtechnieken met het vakmanschap van de 19e eeuw.

Deze kathedraal werd gebouwd tussen 1907 en 1990 volgens middeleeuwse modellen uit de 14e eeuw en behoort tot de belangrijkste neogotische bouwwerken van Noord-Amerika. De centrale toren bereikt een hoogte van 91 meter en maakt de Washington National Cathedral tot het hoogste punt van de stad. De architectuur toont karakteristieke gotische elementen met spitsbogen, luchtbogen, kruisribgewelven en maaswerk. Het gebouw diende als nationale kerk voor staatsbegrafenissen en belangrijke ceremonies. De kathedraal staat op een heuvel in het noordwesten van Washington en biedt een overzicht van de Amerikaanse interpretatie van middeleeuwse bouwpraktijken.

Deze historische wijk ligt in het hart van Barcelona en bewaart de stedelijke structuur uit de middeleeuwen. Smalle steegjes verbinden kleine pleinen waar winkels en cafés gevestigd zijn. Stenen gebouwen uit verschillende eeuwen tonen gotische elementen zoals spitsbogen en steunberen. De Gotische Wijk strekt zich uit tussen La Rambla en Via Laietana en vormt het oudste deel van de Catalaanse hoofdstad. Bezoekers vinden hier de kathedraal, het stadhuis en resten van de Romeinse stadsmuur.

Deze middeleeuwse kathedraal in Trondheim werd gesticht in 1070 en toont Noors steenhouwerswerk met honderden figuren op de westelijke gevel. De Nidaroskathedraal werd gebouwd boven de begraafplaats van koning Olav de Heilige en werd de belangrijkste bedevaartbestemming van Noord-Europa. Het gebouw combineert Romaanse en gotische elementen met karakteristieke spitsbogen, steunberen en een achthoekig koor. De westelijke gevel presenteert een opmerkelijke galerij van bijbelse heiligen en Noorse koningen in steen uitgehouwen. Na verschillende branden onderging de kathedraal uitgebreide restauratie in de 19e en 20e eeuw, waarbij de toevoegingen de middeleeuwse structuur respecteren. De Nidaroskathedraal dient al eeuwenlang als kroningskerk voor Noorse vorsten en blijft een belangrijk voorbeeld van Scandinavische kerkelijke architectuur.

Dit gebouw uit 1891 staat als een van de weinige werken van Antoni Gaudí buiten Catalonië en toont zijn interpretatie van neogotische architectuur met puntige torentjes, verticale lijnen en een plattegrond geïnspireerd op middeleeuwse fortressen. De architect ontwierp Casa Botines als gecombineerde handels- en woonstructuur voor textielhandelaren en integreerde gotische elementen zoals spitsbogen en stenen kantelen in een functioneel stedelijk gebouw. De vier hoektorens en de met leisteen bedekte gevel vertonen de karakteristieke terugkeer van de beweging naar middeleeuwse vormen, terwijl het ijzeren raamwerk binnenin de moderne technische oplossingen van het einde van de 19e eeuw demonstreert.

Deze kathedraal werd in 604 gesticht en is een van de oudste kerken van Engeland. Het gebouw toont Romaanse bogen en een Normandische crypte uit de elfde eeuw. De vierkante centrale toren rijst boven het schip uit. Tijdens de restauratie in de negentiende eeuw kreeg de kathedraal spitsbogen, maaswerk ramen en stenen steunberen die middeleeuwse ontwerpelementen weerspiegelen. De westgevel dateert uit deze periode en combineert Romaanse fundamenten met gotische spitsboogramen. De kathedraal ligt in het centrum van Rochester bij het Normandische kasteel en dient al meer dan 1400 jaar als bisschopszetel.

Het St. Pancras Renaissance London Hotel beslaat een deel van het St. Pancras Station-gebouw, ontworpen door George Gilbert Scott tussen 1868 en 1876. De neogotische gevel toont spitsbogen, polychrome baksteenpatronen en een prominente klokkentoren die samen een van de meest significante spoorwegstructuren uit het Victoriaanse tijdperk van Groot-Brittannië vormen. Dit complex demonstreert hoe de neogotische beweging middeleeuwse architectuurtaal aanpaste voor moderne vervoersinfrastructuur. Het gebouw diende oorspronkelijk als het Midland Grand Hotel, sloot in 1935 en heropende als luxehotel in 2011 na uitgebreide restauratie.

Dit gerechtsgebouw in de Brusselse Marollenwijk vertegenwoordigt neogotische architectuur op monumentale schaal, met een oppervlakte van 26.000 vierkante meter en een koepel die 104 meter hoog reikt. Gebouwd tussen 1866 en 1883 naar ontwerpen van Joseph Poelaert, combineert het bouwwerk middeleeuwse vormen zoals spitsbogen met de structurele capaciteit van negentiende-eeuwse ijzerconstructie. De gevels tonen stenen steunberen en hoge torens, terwijl de binnenruimtes gewelfde zalen en een centrale rotonde omvatten die als voornaamste rechtbank van België fungeert en het administratieve en juridische systeem van het land vertegenwoordigt.

De Votivkirche staat in het Weense district Alsergrund en behoort tot de belangrijkste neogotische religieuze gebouwen van Oostenrijk. Keizer Franz Joseph I gaf opdracht voor de kerk in 1856 nadat hij een moordaanslag had overleefd, waarbij architect Heinrich von Ferstel het gebouw ontwierp. De twee torenspitsen rijzen 99 meter hoog op en hebben het stadsbeeld langs de Ringstrasse gevormd sinds de voltooiing van de bouw in 1879. De gevel toont Franse gotische elementen met ingewikkeld maaswerk en spitsbogen. Binnen verdelen slanke gebundelde zuilen het driebeukige schip, terwijl de gebrandschilderde ramen in Tiroler werkplaatsen werden gemaakt. Deze kerk toont aan hoe negentiende-eeuwse architecten middeleeuwse bouwvormen aanpasten voor moderne monumentale structuren.

Dit raadhuis belichaamt de neogotische architectuur van de late negentiende eeuw aan de Marienplatz in München. De bouw vond plaats tussen 1867 en 1909 volgens plannen van Georg von Hauberrisser en toont kenmerkende elementen van de periode met zijn 85 meter hoge hoofdtoren, spitsbogen, pinakels en een rijk gelede stenen gevel. Het klokkenspel in de toren voert dagelijks historische taferelen uit en trekt bezoekers van over de hele wereld. Het architectonische ontwerp demonstreert hoe neogotische bouwprincipes werden aangepast voor moderne bestuursgebouwen, waarbij de middeleeuwse vormtaal werd gecombineerd met hedendaagse functionele eisen.

Deze kathedraal in Cork werd tussen 1865 en 1879 gebouwd naar ontwerpen van de Engelse architect William Burges en toont hoe neogotische architecten 13e-eeuwse Franse gotische vormen aanpasten. Het kalkstenen gebouw met drie torenspitsen maakt gebruik van spitsbogen, steunberen en gelede gevels. Binnen bevinden zich uitgebreide mozaïeken, gesneden houtwerk en polychroom steenwerk. Drie torens bekronen de westelijke voorgevel, waarbij de middelste torenspits 73 meter bereikt. Saint Fin Barre's Cathedral staat op de plaats van verschillende eerdere kerken en is vernoemd naar de beschermheilige en stichter van Cork.

Deze orthodoxe kathedraal in Moskou werd gebouwd tussen 1839 en 1883, vervolgens verwoest door Sovjet-autoriteiten in 1931 en herbouwd tussen 1995 en 2000. De kathedraal combineert neogotische structurele principes met traditionele Russisch-orthodoxe architectuurvormen, waaronder vijf gouden koepels en een kruisvormige plattegrond. Het bouwwerk bereikt een hoogte van 103 meter en dient als hoofdkathedraal van de Russisch-Orthodoxe Kerk. De gevels tonen marmer en graniet met gedetailleerd reliëfwerk, terwijl het interieur ongeveer 10.000 gelovigen kan herbergen. De kathedraal demonstreert hoe negentiende-eeuwse architecten middeleeuwse bouwmethoden aanpasten aan lokale religieuze tradities.

Deze neogotische basiliek werd gebouwd tussen 1892 en 1988 en is de grootste neogotische constructie van Ecuador. De bouw gebruikt traditionele gotische elementen zoals spitsbogen, luchtbogen en ribbenkappen. De gevel toont inheemse dieren zoals leguanen en Galápagosschildpadden in plaats van de gebruikelijke Europese waterspuwers. De torens bereiken een hoogte van 115 meter en bieden toegang tot uitkijkplatforms. De basiliek staat in het historisch centrum van Quito op 2.900 meter boven zeeniveau en werd gebouwd naar aanleiding van een nationale gelofte uit 1883.

Deze katholieke bedevaartskerk staat in Tenões en vertegenwoordigt een synthese van Portugese architectuur van de 16e tot de 19e eeuw. Bom Jesus do Monte ligt op een beboste heuvel en wordt bereikt via een barokke trap van meer dan 580 treden met kapellen met scènes uit het lijdensverhaal van Christus. De neoklassieke kerk werd gebouwd tussen 1784 en 1811, terwijl het oorspronkelijke heiligdom dateert uit 1373. De neogotische elementen die relevant zijn voor deze collectie verschijnen in latere toevoegingen en architectonische details die middeleeuwse vormen verbinden met latere stilistische benaderingen.

Deze kathedraal in de Praagse wijk Hradčany toont neogotische architectuur die in de veertiende eeuw begon en aan het einde van de negentiende eeuw werd voltooid onder architecten Josef Mocker en Kamil Hilbert. De Sint-Vituskathedraal dient als zetel van de aartsbisschop van Praag en herbergt de kroningsregalia van de Boheemse koningen, samen met begraafplaatsen van de Přemysliden-dynastie, Karel IV en de heilige Wenceslaus. De structuur combineert oorspronkelijke gotische elementen met neogotische toevoegingen waaronder de 96,5 meter hoge hoofdtoren, roosvensters en kapellen langs het schip. Ramen van Alfons Mucha uit het begin van de twintigste eeuw en de Wenceslauskapel met zijn gouden decoratie tonen de artistieke tradities die verbonden zijn met de neogotische beweging.

Deze kathedraal werd gebouwd tussen 1860 en 1866 naar ontwerpen van Jeremiah McAuley en dient als zetel van het katholieke bisdom Down en Connor. St Peter's Cathedral toont het neogotische vocabulaire door spitsboogvensters, een toren van 61 meter en gedetailleerd maaswerk. Het interieur bevat smeedijzeren hekken, gebeeldhouwde kapitelen en een hoogaltaar opgetrokken uit Caen-steen. De kathedraal staat in de wijk Falls Road, een historisch centrum van katholiek leven in Belfast, en documenteert de heropleving van middeleeuwse bouwvormen voor kerkelijke doeleinden in het geïndustrialiseerde Noord-Ierland van de negentiende eeuw. De architectuur combineert regionale materialen met gotische gewelfstructuren en steunbeersystemen.

Deze rooms-katholieke kathedraal staat in het centrum van Guangzhou en behoort tot de belangrijkste voorbeelden van neogotische kerkarchitectuur in China. De Heilig Hartkathedraal werd tussen 1863 en 1888 gebouwd naar ontwerpen van de Franse architect Léon Vautrin, volgens middeleeuwse gotische principes met spitsbogen, steunberen en ribgewelven. De buitenmuren zijn volledig opgetrokken uit graniet, wat de kathedraal de lokale naam Stenen Huis heeft opgeleverd. De twee torens bereiken 58 meter hoogte en het interieur bevat gebrandschilderde ramen die tijdens de oorspronkelijke bouwperiode uit Frankrijk werden geïmporteerd.

Deze anglicaanse kathedraal demonstreert de aanpassing van neogotische vormen in het koloniale Australië van het late 19e eeuw. St Paul's Cathedral werd tussen 1880 en 1891 gebouwd naar ontwerpen van de Britse architect William Butterfield en toont kenmerkende eigenschappen van Victoriaanse neogotische architectuur met spitsbogen, een drieschepig grondplan en een 96 meter hoge torenspits. De kathedraal staat op de kruising van Flinders Street en Swanston Street en dient als zetel van de anglicaanse aartsbisschop van Melbourne, wat de verspreiding van neogotische architectuur door de Britse koloniën illustreert.

Deze kathedraal in Hanoi vertegenwoordigt een van de betekenisvolle neogotische religieuze bouwwerken in Zuidoost-Azië uit de late negentiende eeuw. Franse koloniale autoriteiten gaven het gebouw in opdracht tussen 1884 en 1887, waarbij architecten middeleeuwse bouwvormen toepasten waaronder spitsbogen, maaswerk en twee vierkante torens op de westelijke gevel. De constructie combineert Europese neogotische ontwerpelementen met lokale bouwmaterialen en klimaatvereisten. De kathedraal markeert een belangrijk moment in de verspreiding van de neogotische stijl buiten Europa en Noord-Amerika, toen koloniale mogendheden vertrouwde architectonische vormen vestigden in hun overzeese gebieden. Het gebouw blijft dienen als zetel van de aartsbisschop van Hanoi.

Deze basiliek behoort tot de belangrijkste neogotische kerkelijke bouwwerken van Boedapest en dient als cokathedraal van de Hongaarse hoofdstad. Het tussen 1851 en 1905 opgetrokken bouwwerk combineert neoklassieke en neoromaanse elementen met een monumentale koepel die de stadshorizon bepaalt. Het interieur herbergt relieken van Sint-Stefanus, de eerste koning van Hongarije. De basiliek biedt plaats aan ongeveer 8500 bezoekers en staat bekend als een van de grootste kerkgebouwen van het land. De voltooiing volgde op verschillende onderbrekingen veroorzaakt door structurele problemen en de instorting van de oorspronkelijke koepel in 1868.

Deze neogotische basiliek werd tussen 1902 en 1912 gebouwd naar ontwerpen van Leon Coquard in de Franse neogotische stijl, op een verhoogde locatie ten noorden van het Colorado State Capitol. De Basilica of the Immaculate Conception heeft twee torens van 61 meter bekroond met vergulde kruisen, spitsbogen van Colorado-zandsteen, maaswerk met gebrandschilderd glas uit München en Parijs, en een driebeukig schip met kruisribgewelven. De kathedraal dient sinds 1912 als zetel van het aartsbisdom Denver en kreeg in 1979 de pauselijke aanwijzing als basilica minor. Het interieur bevat een hoogaltaar van wit Carrara-marmer, zijkapellen met beeldhouwwerk van Europese beeldhouwers en een bronzen doopvont. Het bouwwerk toont de transplantatie van middeleeuwse bouwtechnieken in de architectuur van westelijk Noord-Amerika gedurende de eerste decennia van de twintigste eeuw.