Newburgh–Beacon Bridge

De Newburgh-Beacon Bridge bestaat uit twee parallelle staalconstructies die zich 2.394 meter uitstrekken tussen de counties Orange en Dutchess, terwijl ze 41 meter boven de Hudson River uitsteken. Beide vakwerkstructuren rusten op massieve stalen pijlers verankerd in de rotsachtige rivierbedding en dragen doorlopende rijbaandekken voor verkeer in elke richting.

De noordelijke cantilever opende in 1963 en verving een veerdienst die sinds de 18e eeuw tussen beide oevers had gevaren. De zuidelijke parallelle constructie volgde in 1980 om de toenemende verkeersstroom door het midden van de Hudson Valley te verwerken.

De constructie draagt een erebenaming naar twee generaties congresleden uit New York die dezelfde naam droegen. Deze eerbetoon verschijnt alleen op officiële documenten, terwijl lokale bewoners de geografische aanduiding blijven gebruiken die beide oevers verbindt.

De oversteek draagt Interstate 84 en New York State Route 52 in beide richtingen, met elektronische tolheffing alleen voor voertuigen in oostelijke richting. Wind kan voelbaar zijn op het rijbaandek, vooral voor grotere voertuigen die de overspanning boven open water naderen.

De constructie gebruikt verweringsbestendig staal in de hele structuur, dat na verloop van tijd een beschermende roestpatina vormt die verdere corrosie voorkomt. Bij voltooiing vestigde het het wereldrecord voor de langste brug ooit gebouwd met dit zelfgenezende materiaal.

Locatie: New York

Ontstaan: 2 november 1963

Hoogte: 41,1 m

GPS-coördinaten: 41.51920,-73.99430

Laatste update: 20 december 2025 om 15:32