Monks Mound

Monks Mound is een aarden platform in Madison County, Illinois, dat het centrum vormt van de archeologische vindplaats Cahokia. De structuur strekt zich uit over een oppervlakte van ongeveer 5,7 hectare en rijst circa 30 meter boven het omringende land uit.

Bouwers uit de Mississippi-cultuur begonnen de bouw in de 9e eeuw en breidden de structuur in verschillende fasen uit tot in de 13e eeuw. De nederzetting Cahokia verloor haar bevolking tussen 1250 en 1350 en werd verlaten, waarbij de redenen voor de neergang nog worden onderzocht.

De inwoners van de Mississippi-cultuur bouwden dit platform als zetel van politieke en religieuze autoriteit binnen de Cahokia-gemeenschap. De naam is afkomstig van Franse monniken die in de 17e eeuw op het terrein woonden, lang na het verval van de oorspronkelijke nederzetting.

Houten trappen leiden naar het bovenste plateau en bieden een panoramisch uitzicht over de riviervlakten. De beklimming vereist enige conditie omdat de trap veel treden omvat, maar onderweg zijn er rustplaatsen.

De basisoppervlakte overtreft die van de Grote Piramide van Gizeh, waardoor deze constructie het grootste precolumbiaanse grondwerk van Noord-Amerika is qua oppervlakte. Archeologen schatten dat de bouw ongeveer 15 miljoen manden aarde vergde die met de hand werden gedragen.

Locatie: Madison County

Hoogte boven de zeespiegel: 157 m

Hoogte: 30 m

Onderdeel van: Cahokia

GPS-coördinaten: 38.66070,-90.06200

Laatste update: 13 december 2025 om 17:58