Church of St. Polyeuctus

De Polyeuktoskirche is een ruïne van een vroeg-Byzantijnse kerk waarvan de resten in Istanbul bij het aquaduct van Valens liggen en fundamenten, marmeren muren en fragmenten van sierlij ke architectonische elementen onthullen. Het gebouw had waarschijnlijk een centrale gewelfde ruimte, zijbeuken en was bedekt met marmer, gesneden patronen en mogelijk gouden versiering.

De kerk werd tussen 524 en 527 CE in opdracht gegeven door Anicia Juliana, een Romeinse keizerlijke prinses, en was de grootste religieuze structuur in Constantinopel vóór de Hagia Sophia. In de loop van de eeuwen verviel het gebouw, werd geplunderd en de onderdelen werden in andere structuren hergebruikt totdat archeologische opgravingen het in 1960 herontdekten.

De kerk toonde Perzische decoratieve invloeden door marmersculpturen die pauw, granaatappels en palmbomen afbeeldden. Deze motieven waren geïnspireerd op het ontwerp van de Tempel van Salomo en verenigden Byzantijnse artistieke traditie met oosterse invloeden.

Het terrein is een open archeologisch gebied in de buurt van het stadhuis van Istanbul dat gemakkelijk toegankelijk is en waar bezoekers door de ruïnes kunnen wandelen. Enkele beelden en artefacten worden in nabijgelegen musea bewaard ter bescherming, terwijl lopende opgravingen voortdurend nieuwe bevindingen over de structuur en constructie onthullen.

Verschillende architecturale onderdelen van deze kerk bevinden zich nu in de Sint-Marcuskerk in Venetië, inclusief de Pilastri Acritani kolommen. Deze kolommen werden weggebracht tijdens de kruistochtenveroverring van Constantinopel in 1204 en vertegenwoordigen een zeldzaam overgebleven stuk van deze Byzantijnse structuur in het Westen.

Locatie: Istanbul

Ontstaan: 6e eeuw

Architectuurstijl: ancient Roman architecture, Byzantine architecture

GPS-coördinaten: 41.01423,28.95296

Laatste update: 18 december 2025 om 09:26