Yeni-Kale

De vesting heeft een onregelmatige vijfhoekige indeling met vijf halve bastions op de hoeken, gebouwd met stevige stenen muren ontworpen om het smalste punt van de Straat van Kerch tussen de Zwarte Zee en de Zee van Azov te verdedigen.

Gebouwd tussen 1699 en 1706 door het Ottomaanse Rijk onder toezicht van de Italiaanse ingenieur Goloppo en Franse ingenieurs, werd de vesting in 1771 veroverd door Russische troepen tijdens de Russisch-Turkse oorlog en overgedragen aan Rusland na het Verdrag van Küçük Kaynarca in 1774.

De naam van de vesting vertaalt zich uit het Turks als nieuw kasteel en weerspiegelt de diverse culturele invloeden van Ottomaanse, Europese en Krim-Tataarse gemeenschappen die bijdroegen aan de bouw, werking en regionale militaire aanwezigheid gedurende de achttiende eeuw.

Bezoekers kunnen de vestingruïnes bereiken via wegen die verbinding maken met het stadscentrum van Kerch, waar informatieborden en incidentele rondleidingen historische context bieden over de locatie, aangewezen als beschermd cultureel erfgoedmonument van nationaal belang in Oekraïne.

De vesting was afhankelijk van een ondergronds keramisch aquaductsysteem dat vers water transporteerde vanaf een bron op enkele kilometers afstand, waarmee het ontbreken van natuurlijke waterbronnen binnen de directe vestingperimeter werd gecompenseerd om het garnizoen van ongeveer 1.100 soldaten te bevoorraden.

Locatie: Керченский городской совет

GPS-coördinaten: 45.35099,36.60455

Laatste update: 24 november 2025 om 19:18