Nanga Parbat

Nanga Parbat is een bergtop in Gilgit-Baltistan, Pakistan, die uitstijgt tot 8126 meter boven zeeniveau. De Rupalwand aan de zuidkant vormt een van de hoogste bergwanden op aarde en strekt zich 4600 meter uit van basis tot top.

Hermann Buhl bereikte de top voor het eerst in 1953 en voltooide de laatste beklimming alleen en zonder extra zuurstof. Vóór die prestatie hadden verschillende expedities sinds de jaren 1930 verschillende routes geprobeerd, waardoor de top zijn reputatie kreeg als een van de moeilijkste uitdagingen in het hooggebergte.

De naam betekent Naakte Berg, terwijl lokale bewoners het Diamir noemen, wat koning van de bergen betekent in hun regionale dialect. Expeditieploegen en klimmers uit de hele wereld ontmoeten hier lokale dragers en gidsen die al generaties lang vertrouwd zijn met de omstandigheden op de berg.

Klim-expedities vinden plaats tussen juni en augustus, wanneer de weersomstandigheden het bereiken van hogere hoogtes mogelijk maken. Bezoekers moeten zich voorbereiden op extreme kou, plotselinge weersveranderingen en technisch veeleisende passages die ervaring in hooggebergtealpinisme vereisen.

De top staat zelfstandig, gescheiden van het Karakoram-gebergte door de Indus, wat het een uitgesproken geografische isolatie geeft. Zijn westelijke subtop heet Rakhiot Peak en vormt samen met de hoofdtop een duidelijke dubbele structuur die vanuit het dal zichtbaar is.

Locatie: Gilgit-Baltistan

Hoogte boven de zeespiegel: 8.126 m

GPS-coördinaten: 35.23846,74.58954

Laatste update: 3 december 2025 om 08:58