Marshalleilanden

De Marshalleilanden zijn een archipel van 29 koralatollen en vijf individuele eilanden in de Stille Oceaan, gerangschikt in twee parallelle ketens genaamd Ratak in het oosten en Ralik in het westen. De laaggelegene landvormen omsluiten talrijke lagunes met turkoois water, terwijl kokospalmen langs de zandige kustlijnen groeien.

Micronesische kolonisten bereikten de atollen minstens 2000 jaar geleden, voordat Spaanse zeelieden in de 16e eeuw arriveerden. Duitsland nam de controle over in 1885, Japan bestuurde het gebied na de Eerste Wereldoorlog onder Volkenbondmandaat, en na VN-voogdij verwierf de natie onafhankelijkheid in 1986.

Marshallezen gebruiken traditionele zeekaarten van palmnervuren en schelpen die golfpatronen en stromingen tussen de atollen tonen, vroeger gebruikt voor navigatie. Deze zeekaarten worden nog bewaard in sommige families en getoond tijdens culturele bijeenkomsten, waar oudere vissers uitleggen hoe ze ze interpreteren.

Majuro biedt de belangrijkste internationale luchthaven met verbindingen naar Hawaï, Guam en andere Pacifische bestemmingen, terwijl de drogere periode van december tot april reizen makkelijker maakt. De meeste nationaliteiten hebben geen toegangsvergunning nodig, hoewel medische voorzieningen zich voornamelijk beperken tot Majuro en Ebeye.

Het land beheert het op twee na grootste scheepsregister wereldwijd met meer dan 4000 schepen op internationale vrachtroutes, ondanks weinig land en een kleine bevolking. Deze registratie-industrie genereert aanzienlijke overheidsinkomsten door tarieven en vergunningen van buitenlandse rederijen.

Ontstaan: 21 oktober 1986

Hoofdstad: Majuro

Onderdeel van: Micronesia

Grenst aan: Federated States of Micronesia, Kiribati, United States, Nauru

Adres: Marshall Islands

GPS-coördinaten: 8.76300,169.11109

Laatste update: 4 december 2025 om 18:20