Pieve di San Giorgio di Valpolicella

De Pieve di San Giorgio di Valpolicella is een romaanse kerk op een met begroeiing bedekte heuvel, met drie schepen die door zuilen en kolommen zijn verdeeld. Een witte klokkentoren rijst op van de top van de heuvel en creëert een zichtbaar oriëntatiepunt in het omringende landschap.

Het kerkcomplex gaat terug tot 712 na Chr., gebouwd over de resten van een heidense tempel die door het Arusnati-volk uit de regio Verona was gebouwd. Dit patroon toont hoe vroege gemeenschappen nieuwe heilige ruimtes over oudere religieuze structuren stapelden.

De binnenmuren vertonen fresco's uit de 14e eeuw die religieuze taferelen tot leven brengen met kleur en beweging. Het Lombards ciborium toont Keltische knopen en gedetailleerde snijwerk van dieren en planten, wat laat zien hoe lokale ambachtslieden hun vaardigheden in heilige objecten uitdrukten.

Bezoekers kunnen de oostelijke klooster verkennen met zijn drie originele arkaden en centrale put, plus een archeologisch museum ontworpen door Libero Cecchini. De locatie op de heuveltop biedt uitzicht over de omliggende regio terwijl je door het complex loopt.

De basis van de kerk bevat een oud zonnetempelartar in een van de kolommen van het linkernaaf, een kenmerk dat veel bezoekers over het hoofd zien. Deze verborgen verbinding met eerdere spirituele overtuigingen laat zien hoe diep de religieuze lagen op deze locatie gaan.

Locatie: Sant'Ambrogio di Valpolicella

Architectuurstijl: Romanesque architecture

GPS-coördinaten: 45.53528,10.85000

Laatste update: 8 december 2025 om 20:52