Abbey of Saint Vitus and Salvo

De Abdij van Sint Vitus en Salvo is een Cisterciënzer klooster in San Salvo opgebouwd uit steen met spitsboogramen en een oude put onder zijn overgebleven onderdelen. De archeologische overblijfselen van de oorspronkelijke structuur bevinden zich in het vierhoekige gebied grenzend aan de kerk San Giuseppe, waar twee behouden lancetvensters zichtbaar zijn in de kerkwanden.

Het klooster werd in 1257 gesticht in een moerassig gebied, maar de monniken verplaatsten het naar een beter gelegen plek in San Salvo vanwege de milieuomstandigheden. Een Turks overval in 1453 veroorzaakte de verlating ervan en leidde tot aanzienlijke bouwkundige transformaties.

Het klooster was een geestelijk centrum dat de katholieke expansie in de regio vormgaf en andere religieuze gemeenschappen stichtte. In de architecturale resten kunnen bezoekers de rol ervan in het middeleeuwse religieuze leven herkennen.

De plek is gemakkelijk te verkennen omdat de overblijfselen duidelijk zichtbaar zijn en in een samenhangend gebied bij een herkenbare kerk liggen. Het wordt aanbevolen stevig schoeisel te dragen omdat het terrein ongelijk is en sommige archeologische elementen bloot liggen.

Na de Turkse aanval werd het complex herbouwd met nieuwe structuren rond de oorspronkelijke kloostersituering in plaats van elders herbouwd te worden. Deze herbouwstrategie maakt het terrein een zeldzaam voorbeeld van middeleeuwse continuiteit ondanks ernstige verstoring.

Locatie: San Salvo

Ontstaan: 1257

Architectuurstijl: Cistercian architecture

GPS-coördinaten: 42.04491,14.73150

Laatste update: 14 december 2025 om 19:13