Palais Bulles de Pierre Cardin

De Provence-Alpes-Côte d'Azur toont een gebied waar architectuur een verhaal vertelt dat duizend jaar geschiedenis beslaat tussen zee en bergen. Van de cisterciënzerabdijen uit de 12e eeuw tot de brutalistische experimenten van Le Corbusier, deze regio bezit een uitzonderlijk bouwkundig erfgoed dat wordt gevormd door het mediterrane licht. Hier zijn sterkten te vinden die op rotsachtige vooruitsprongen hangen, romaanse kloosters waar Van Gogh zijn pijn vastlegde, en hedendaagse musea die spreken met het blauw van de Middellandse Zee. Wijngaarden bevatten monumentale sculpturen, de verscholen dorpjes in Luberon tonen middeleeuwse architectuur in lichte steen, en Belle Époque-villa’s in Cap d’Antibes getuigen van de gouden periode van de Riviera. Tussen de kalkachtige kliffen van de Calanques en de alpine valleien met prehistorische tekenen, volgt de Provençaalse architectuur de reliëfs, vangt schaduw en warmte, en combineert traditie met moderniteit. Van de haven van Marseille tot de hangende tuinen van Èze, elke constructie draagt het stempel van een regio waar cisterciënzerbouwers, militaire ingenieurs, visionaire kunstenaars en moderne architecten hun visie in steen, beton en landschap hebben vastgelegd.

De Franse Rivièra tussen Monaco en Saint-Tropez herbergt een diverse architecturale erfenis die eeuwen van geschiedenis weerspiegelt. Bezoekers kunnen middeleeuwse dorpen verkennen zoals het historische centrum van Grasse, dat sinds de 16e eeuw bekend staat als de parfumhoofdstad, of Saint-Paul-de-Vence, waar de Fondation Maeght en haar collectie moderne kunst te vinden zijn. De regio bevat ook gebouwen uit de Belle Époque, zoals het Hôtel Negresco in Nice, en architectonische creaties uit de 20e eeuw zoals het Palais Bulles in Théoule-sur-Mer. Mediterrane tuinen vormen een andere attractie. De Villa Ephrussi de Rothschild in Saint-Jean-Cap-Ferrat beschikt over negen thematische tuinen met vegetatie afgestemd op het lokale klimaat. De Bastide du Roy in Antibes behoudt haar geometrische tuinen en eeuwenoude olijfbomen. De kust biedt verschillende uitkijkpunten op de Middellandse Zee, vooral vanaf de Promenade Le Corbusier die Cap Martin met Monaco verbindt over ongeveer 1.2 mijl, of vanuit baaitjes zoals Coco Beach, waar rotsen en keien zwemmen en onderwaterobservaties mogelijk maken.

Deze verzameling bevat voorbeelden van architectonische herbestemming waarbij oude industrieterreinen zijn omgevormd tot nieuwe woon-, cultuur- en ontmoetingsruimtes. Deze projecten laten zien hoe moderne architectuur een tweede leven kan geven aan structuren die de geschiedenis van de industrie in Europa en Noord-Amerika hebben beïnvloed, terwijl ze hun oorspronkelijke identiteit behouden. Voorbeelden omvatten de Gasometer in Oberhausen, een 117 meter hoge gasopslag, omgevormd tot tentoonstellingsruimte; de Van Nelle Fabriek in Rotterdam, een oude koffie- en tabaksfabriek, nu cultureel centrum; en de High Line in New York, een 1930s verhoogde spoorweg omgebouwd tot een park van 2,3 kilometer. Het Zeche Zollverein complex in Essen toont Bauhaus-industrieel ontwerp uit de jaren 1930, terwijl Strijp-S in Eindhoven, een voormalig Philips-productiestad, nu creatieve en technologische studios huisvest. Deze locaties tonen de mogelijkheden van het hergebruik van industrieel erfgoed voor publiek toegankelijke ruimtes.

Architectuur hoeft geen rechte lijnen en rechte hoeken te volgen. Deze verzameling presenteert gebouwen die opvallen door hun vorm: koepels, spiralen, hellende gevels of organische structuren die doen denken aan dieren of planten. Van Gaudí's met mozaïek bedekte werken in Barcelona tot de gestapelde betonnen kubussen van Habitat 67 in Montreal of de kegelvormige trulli van Alberobello, deze structuren tonen alternatieve benaderingen in de bouw. Sommige ontstonden uit technische noodzaak, zoals de tijdelijke kartonnen kathedraal in Christchurch na de aardbeving van 2011. Andere zijn artistieke statements: het Guggenheim Museum in Bilbao met zijn titaniumplaten, het Dansende Huis in Praag of de kubistische huizen in Rotterdam. In Đà Lạt transformeert het Crazy House boomstammen en grotten tot bewoonbare ruimtes, terwijl het Atomium in Brussel een vergroot ijzerkristal voorstelt. Deze structuren trekken bezoekers aan maar roepen ook vragen op over functie en bewoonbaarheid. Het Longaberger Basket Building in Ohio heeft de vorm van een mand van zeven verdiepingen. De Lotus Tempel in New Delhi gebruikt betonnen schalen om 27 bloemblaadjes te vormen. Het hoofdkantoor van Aldar in Abu Dhabi lijkt op een ronde munt. Deze gebouwen verbreden de definitie van wat architectuur kan zijn.