Lavirotte Building

Deze locaties tonen de architectonische diversiteit van Parijs door gebouwen die dateren van de middeleeuwen tot de moderne tijd. De stad bewaart constructies uit twee millennia: Romeinse thermen uit de 3e eeuw, gotische kerken zoals Saint-Julien-le-Pauvre, renaissance herenhuizen en art nouveau appartementsgebouwen ontworpen door Hector Guimard. Naast de bekende monumenten vinden bezoekers verborgen steegjes met middeleeuwse vakwerkhuizen en particuliere villa's uit de 19e eeuw. De verzameling omvat zowel openbare als particuliere gebouwen. Bezoekers kunnen de overblijfselen van de Arènes de Lutèce verkennen, waar Romeinen gladiatorengevechten hielden, evenals de oudste woonhuizen van de stad uit de 15e eeuw. De selectie varieert van middeleeuwse kerktorens en klassieke passages tot modernistische experimenten uit het begin van de 20e eeuw.

Tussen 1890 en 1910 verspreidde de Art Nouveau zich over Europa en bracht gebouwen voort die ambachtelijke tradities en industriële technieken combineerden via organische vormen, natuurlijke motieven en gedetailleerd ornamenteel werk. Architecten zoals Victor Horta in Brussel, Antoni Gaudí in Barcelona en Otto Wagner in Wenen ontwierpen structuren die afweken van historiserende stijlen en in plaats daarvan de nadruk legden op gebogen lijnen, smeedijzeren elementen en gekleurd glas. De beweging omvatte concertzalen en treinstations evenals particuliere woningen en commerciële gevels, wat resulteerde in een geheel van werken dat centraal blijft staan in de architectonische identiteit van verschillende Europese steden. Bezoekers kunnen deze ontwikkeling volgen op meerdere locaties. Brussel biedt het Victor Horta Museum, het Tassel House en Hôtel van Eetvelde als belangrijkste voorbeelden van de Belgische variant. Barcelona toont Gaudí's Casa Batlló en Bellesguard naast het Palau de la Musica Catalana met zijn uitgebreide tegelwerk. Parijs bewaart Hector Guimards Métropolitain-ingangen en het Lavirotte-gebouw, terwijl Praag het Gemeentehuis en het Bedřich Smetana Museum presenteert. Nancy fungeert als centrum van de Franse Art Nouveau met het Schoolmuseum en Villa Majorelle, en Boedapest toont de stijl via het Gresham Palace en de Liszt Muziekacademie. Van Riga tot Turijn, van Wenen tot Belgrado documenteren deze gebouwen een korte maar invloedrijke periode waarin architecten stedelijke omgevingen over het hele continent opnieuw vormgaven.

Île-de-France biedt tal van historische plekken buiten Parijs, waaronder middeleeuwse vestingen, kunstenaarsresidenties, botanische tuinen en kunstmusea. Het Château de Blandy-les-Tours bewaart 13e-eeuwse militaire architectuur, terwijl het Albert Kahn Museum & Gardens een collectie historische foto's en thematische tuinen bevat die verschillende continenten vertegenwoordigen. Het Château d'Écouen herbergt het Musée National de la Renaissance, met belangrijke verzamelingen 16e-eeuws meubilair, wandtapijten en keramiek. Het Domaine de Sceaux omvat een park ontworpen door André Le Nôtre met formele parterres en een 19e-eeuws kasteel. De Roseraie du Val-de-Marne toont meer dan 3000 rozenvariëteiten in een tuin van 1,5 hectare. De regio bewaart literaire plekken waaronder het Maison Littéraire de Victor Hugo in Bièvres, waar de schrijver zijn laatste jaren doorbracht, en het Maison Fournaise in Chatou, dat als onderwerp diende in Renoirs schilderijen. Het Musée de la Toile de Jouy documenteert de geschiedenis van regionale textielproductie. Architectonische kenmerken variëren van de middeleeuwse Donjon de Houdan tot het Château de Monte-Cristo, Alexandre Dumas' neogotische residentie. Fort de Sucy vertegenwoordigt laat 19e-eeuwse militaire architectuur, terwijl Le Cyclop staat als een monumentale metalen sculptuur van Jean Tinguely. Deze locaties tonen de historische en culturele ontwikkeling van de regio vanaf de middeleeuwen tot de moderne tijd.