Gratianopolis

Gratianopolis was een Romeinse nederzetting bij de samenvloeiing van riviervalleien met versterkte muren en georganiseerde stedelijke planning bij de Isère. De overblijfselen van deze oude fortificaties zijn ingewerkt in moderne structuren en deels zichtbaar gemaakt door archeologische opgravingen.

De Keltische Galliërs stichtten de nederzetting oorspronkelijk als Cularo, die de Romeinse keizer Gratianus in 381 n.Chr. hernoemde. Deze naamsverandering markeerde Romes bevestiging van controle over een bestaande gemeenschap.

De religieuze transformatie van de site begon toen de eerste bisschop de bouw van een bisschopswijk en een doopkapel liet realiseren, wat de komst van het christendom aangaf. Deze structuren tonen hoe geloof het doel en de indeling van de nederzetting herstructureerde.

De archeologische site is verspreid over de moderne stad, met overblijfselen bewaard in musea en onder bestaande gebouwen. Lokale musea tonen opgegraven voorwerpen en gereconstrueerde lay-outs om bezoekers de antieke organisatie te helpen begrijpen.

De fundamenten van een doopkapel uit de 4e eeuw liggen verborgen onder de Notre-Dame-kathedraal en haar museumruimte. Deze begraven resten bieden een directe inzicht in hoe vroege christenen in de nederzetting aanbaden.

GPS-coördinaten: 45.19224,5.73064

Laatste update: 10 december 2025 om 17:28