Abbey of St Meen

De abdij van Sint Méen is een romaans klooster in Saint-Méen-le-Grand met afgeronde bogen, dikke stenen muren en stevige zuilen die middeleeuwse bouwmethoden tonen. Het complex bestaat uit verschillende verbonden gebouwen, waarbij de hoofdkerk nog actief religieuzr in gebruik is terwijl andere delen nu als woonruimte dienen.

Gesticht in de 6de eeuw door Sint Méen, werd de religieuze gemeenschap in 1024 herbouwd als een benedictijnse instelling na Vikingaanvallen op de oorspronkelijke structuur. Deze wederopbouw markeerde de transformatie ervan in een georganiseerd religieus centrum.

De naam is afkomstig van Sint Méen, een Bretonse heilige wiens verering vandaag nog zichtbaar is in het plaatselijke leven en het heiligdom. Bezoekers merken hoe deze religieuze traditie de gemeenschap door de eeuwen heen heeft bepaald.

De kerk blijft open voor aanbidding en religieuze diensten, terwijl delen van het complex als woningen dienen en niet beschikbaar zijn voor bezoeken. Bezoekers moeten het actieve religieuze gebruik respecteren, vooral tijdens gebedstijden.

In 1177 herbergde het klooster kort de overblijfselen van een ander vereerd heilige die op mysterieuze wijze binnen zijn muren werden achtergelaten. Deze onverwachte aankomst toont hoe belangrijk dergelijke religieuze centra waren als bestemmingen voor heilige reliekken.

Locatie: Saint-Méen-le-Grand

Ontstaan: 1771

Architectuurstijl: Romanesque architecture

GPS-coördinaten: 48.18806,-2.19306

Laatste update: 9 december 2025 om 13:21