Château de Saint-Blancard

Château de Saint-Blancard is een kasteel in Cap d'Astarac met middeleeuwse oorsprong uit de 14e eeuw en belangrijke 19e-eeuwse renovaties die een neogotisch interieurontwerp introduceerden. De structuur behoudt originele torens en muursecties uit de middeleeuwen naast moderne toevoegingen uit de renovatiecampagne.

Archeologische opgravingen in 1889 onthulden continue bewoning van de plaats sinds de oudheid. Een overeenkomst in 1303 tussen lokale dorpsbewoners en Pierre d'Orbessan startte formeel de bouw van het kasteel.

De verwijdering van de west- en zuidmuren opende uitzichten naar de Pyreneeën en verbond de structuur met het natuurlijke landschap. Deze keuze bepaalt hoe het gebouw in het landschap ligt en hoe bezoekers dit vandaag ervaren.

Aangezien het privébezit is, zijn bezoeken niet open voor het publiek zonder voorafgaande afspraken met de eigenaren. Bepaalde gebieden blijven gesloten om de historische structuur te beschermen en te onderhouden.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd dit kasteel een schuilplaats voor Egyptische oudheden uit het Louvre Museum, verplaatst door Jacques Jaujard en Christiane Desroches Noblecourt ter bescherming. Dit onverwachte hoofdstuk toont hoe de plaats een rol speelde in het beveiligen van Europese cultuurschatten tijdens de oorlog.

Locatie: Cap d'Astarac

GPS-coördinaten: 43.34500,0.64750

Laatste update: 8 december 2025 om 22:03