Lindau-Insel

Lindau-Insel is een spoorwegstation op een eiland in het Bodenmeer in Beieren dat regionale en lange-afstandstreinen bedient met acht perrons. Het gebouw dateert van 1913 tot 1921 en toont Art Nouveau-kenmerken op een hoogte van ongeveer 398 meter.

Het station opende in 1853 als een vitale transportverbinding voor de regio. Het huidige gebouw werd geconstrueerd tussen 1913 en 1921 als uitdrukking van gemoderniseerde spoorweginfrastructuur met eigentijds ontwerp.

Het stationsgebouw combineert Art Nouveau met regionale bouwtraditie en toont details die lokale bouwpraktijken van het begin van de 20e eeuw weerspiegelen. Bezoekers zien de zorgvuldige vakmanschap in de gevels en binnenruimtes die het karakter van die tijd behouden.

Het station biedt bagageopslag, fietsenstalling en autoverhuurservice voor reizigers. Het personeel kan ondersteuning regelen voor passagiers met mobiliteitsbeperkingen zodat hun reis comfortabel verloopt.

Tussen 1869 en 1939 exploiteerde het station een veerpont waar spoorwegwagens over het Bodenmeer naar Romanshorn in Zwitserland reisden. Deze ongebruikelijke service maakte het mogelijk om hele treinstel over het water te vervoeren tussen spoorlijnen.

Locatie: Lindau

Ontstaan: 1853

Officiële opening: 1853

Architectuurstijl: Art Nouveau architecture

Hoogte boven de zeespiegel: 398 m

Onderdeel van: Austria–Germany border

Adres: Bahnhof 1a-f

Website: https://bahnhof.de/bahnhof-de/bahnhof/Lindau-Insel-5813328

GPS-coördinaten: 47.54407,9.68121

Laatste update: 7 december 2025 om 11:06