Zeche Erin

Zeche Erin is een erfgoedmijncomplex in het Ruhrgebied, onderscheiden door zijn 68 meter hoge schachtbok boven schacht 7 met karakteristiek Duits stutsontwerp. Tegenwoordig huisvestigt het terrein een technologie- en bedrijvenpark, met historische structuren behouden tussen moderne commerciële gebouwen.

De Ierse investeerder Thomas Mulvany richtte de mijn in 1866 op en noemde deze naar het Ierse woord voor Ierland, waarop koolwinning daar bijna 120 jaar voortduurde. De exploitatie vormde de industriële ontwikkeling van de regio totdat deze in 1983 sloot, waarna het terrein later werd herontwikkeld.

De schachtbokken van schacht 3 en 7 dienen als industriële monumenten op het terrein en maken deel uit van de Route van Industrieel Erfgoed in Noordrijn-Westfalen. Ze markeren hoe deze plek ooit een actief kolenwinningscentrum was en hoe dergelijke structuren nu voor de toekomst behouden blijven.

Het terrein is van buiten toegankelijk, met industriële monumenten zichtbaar vanuit verschillende hoeken, vooral de opvallende schachtbokstructuur. Het beste moment om te bezoeken is overdag bij goed weer, wanneer de metalen structuren en hun details duidelijk zichtbaar zijn.

In 1964 introduceerde Zeche Erin de eerste volledig geautomatiseerde, door machines bediende kolenafbouwing in de regio, die zonder menselijke operators aan de winning functioneerde. Deze innovatie was voor die tijd revolutionair en toonde aan hoe mijnbouwtechnologie transformeerde tijdens deze fase van de industriële geschiedenis.

Locatie: Castrop-Rauxel

GPS-coördinaten: 51.54650,7.30477

Laatste update: 9 december 2025 om 19:40