Ile Parisienne Light

De Île Parisienne Light is een zeshoekige betonnen vuurtoren gelegen op de zuidwestpunt van het eiland Île Parisienne in de baai van Whitefish. De toren is ongeveer 16 meter hoog en is bekroond met een tienhoekige rode lantaarn en een bevervormige windwijzer.

De vuurtoren werd in 1911 gebouwd om schepen door de gevaarlijke wateren van het Superiormeer naar de Soo-sluizen te begeleiden en het regionale scheepvaartverkeer te ondersteunen. In 1991 werd het erkend als Federal Heritage-gebouw, waarmee zijn rol in de maritieme navigatiegeschiedenis van Ontario werd erkend.

De vuurtoren kreeg in 1991 erkenning als Federaal Erfgoedgebouw, wat het belang in de maritieme geschiedenis van Ontario benadrukt.

De vuurtoren blijft gesloten voor het publiek omdat deze werkt met geautomatiseerde zonne-energiesystemen in een actief scheepvaartkanaal met veel verkeer. Het beste uitzicht is vanuit het water of vanaf nabijgelegen strategische punten langs de kust.

In juli 1920 spoelden drie lichamen van het scheepswrak John Owen aan op het eiland Île Parisienne en werden op het eiland begraven, wat een tragisch moment in de maritieme geschiedenis van het meer markeerde. Deze gebeurtenis herinnert aan de gevaren waar zeelieden op deze wateren mee te maken hadden.

Locatie: Unorganized North Algoma

Ontstaan: 1 januari 1911

GPS-coördinaten: 46.64526,-84.72406

Laatste update: 14 december 2025 om 14:05