Grosse Isle

Grosse Isle is een historisch quarantainestation in de Sint-Laurensrivier, met witte ziekenhuisgebouwen, een kerk en een keltisch kruis op een heuvel. Het eiland bewaart structuren en terrein van toen schepen met passagiers aankwamen en medisch personeel werkte om die aan wal te inspecteren en controleren.

Het station werd in 1832 opgericht en functioneerde meer dan een eeuw als aankomstpunt voor mensen die naar Canada kwamen. Tijdens de hongerjaren werd het de voornaamste ingangspoort waar honderdduizenden mensen doorheen gingen.

Het eiland draagt diepe betekenis voor mensen die hun Ierse erfenis onderzoeken, omdat het markeert waar velen refuge zochten tijdens de hongersnood. Terwijl je over het terrein loopt, ontmoet je gedenkplaatsen en grafplaatsen die dit gedeelde familieverhaal vertellen.

Het eiland is alleen bereikbaar per boot vanaf Berthier-sur-Mer of per klein vliegtuig vanaf luchthaven Montmagny. Plan je bezoek van tevoren, want de veerboot- en vluchtdiensten variëren met het seizoen.

Medisch personeel hees blauwe vlaggen op schepen om de aanwezigheid van koorts aan te geven, een visueel systeem dat orde bracht in de aankomsten. Deze signaalmethode was een van de eerste gestandaardiseerde manieren om de stroom van inkomende schepen in Noord-Amerika te beheren.

Locatie: Saint-Antoine-de-l'Isle-aux-Grues

Onderdeel van: Isle-aux-Grues archipelago

GPS-coördinaten: 47.03333,-70.66667

Laatste update: 7 december 2025 om 21:25