Lauriacum

Lauriacum diende als een belangrijke Romeinse legioenvesting en burgernederzetting langs de Donaugrens in de provincie Noricum, met ongeveer 6.000 soldaten van de legio II Italica en met uitgebreide vestingwerken, openbare gebouwen en woongebieden.

Gesticht rond 200 na Christus toen de legio II Italica een legioenskamp bouwde van ongeveer 539 bij 398 meter, bleef Lauriacum continu bezet door Romeinse troepen tot in de vijfde eeuw en diende tijdens de laatste decennia van de nederzetting als bisschopszetel voor noordelijk Noricum.

De nederzetting werd in 212 na Christus een municipium en ontwikkelde zich tot een belangrijk centrum voor militair bestuur en christelijke eredienst, met archeologisch bewijs van vroege kerkstructuren uit de vierde en vijfde eeuw, waaronder overblijfselen bewaard onder de Basiliek van Sint-Laurentius.

De archeologische site bevindt zich langs Lorcher Straße en Westbahnstraße in Enns, met uitgebreide artefacten en opgravingsvondsten tentoongesteld in het Lauriacum Museum, dat in 1988 de Oostenrijkse Museumprijs ontving en educatieve programma's, rondleidingen en voor rolstoelen toegankelijke voorzieningen biedt voor alle bezoekers.

Lauriacum vertegenwoordigt het enige legioenskamp dat ooit in de Romeinse provincie Noricum is gesticht en toont de volledige plattegrond van militaire vestingwerken, waaronder vier poorttorens, 24 muurtorens, kazernes, ziekenhuisfaciliteiten en een forum dat diende als commercieel centrum voor de grensgemeenschap.

Locatie: Enns

Onderdeel van: Noric Limes

Adres: Lorcher Straße/Westbahnstraße

GPS-coördinaten: 48.21670,14.47500

Laatste update: 28 november 2025 om 16:19